Αντιπρόταση

Θα ήθελα για μια ακόμη φορά να ασχοληθώ με μια σημαντική πρόταση του και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ κ. Μάκη Κατσαϊτη. Της Οικολογικής Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Ερμιονίδας.

Ο οποίος εκπλήσσει καθημερινά.

Με τις πρωτοποριακές οικολογικές ιδέες του αλλά και με την πολύπλευρη δραστηριότητά του.

Απορίας άξιο, αλλά και θαυμασμού ταυτόχρονα,  είναι το γεγονός ότι βρίσκει τον χρόνο, από το όντως βεβαρυμένο καθημερινό του πρόγραμμα, και ασχολείται και με αυτά. Τον ευχαριστώ για ακόμη μια φορά.

Εγραψε, μεταξύ άλλων, ο κ. Κατσαϊτης:

‘Προταση.

Μια ομαδα μαθητων του Γυμνασιου με εναν υπευθυνο καθηγητη να υιοθετησουν την παιδικη χαρα. Να διορθωνουν αμεσως οτι ζημιες γινουν να κρατησουν βαμενο τον χωρο και χωρις σκουπιδια. Ας αλλαζει καθε δυο μηνες η ομαδα. Δεν χρειαζεται να ειναι τα ιδια παιδια. Μονο ετσι οι συμμαθητες τους θα καταλαβουν πως αυτος ειναι ενας χωρος που ανοικει σε ολους.Και κυριως στα μικρα τους αδερφια. Μονο ετσι η παιδικη χαρα θα μεινει καθαρη και τα οργανα οι κουνιες τα παιχνιδια αθικτα στην θεση τους…. ‘

Με όλο τον σεβασμό, θα μου επιτρέψει ο κ. Κατσαϊτης κάποιες παρατηρήσεις.

Η πρόταση αυτή δημιουργεί πολλές ανισότητες μεταξύ των παιδιών. Γιατί άλλα μπορεί να πάνε εκεί όταν βρέχει, άλλα όταν έχει ήλιο. Άλλα όταν φυσά βοριάς, άλλα όταν φυσά νοτιάς. Άλλα όταν κάνει κρύο, άλλα όταν κάνει ζέστη. κ.α.

Αυτά αποτελούν ανεπίτρεπτη ανισότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και νομίζω ότι είναι απαραίτητες κάποιες διορθώσεις – συμπληρώσεις.

Πρώτον τα παιδάκια να πηγαίνουν όλα μαζί στην παιδική χαρά. Μια μέρα την βδομάδα, να μην κάνουν μάθημα, αυτά τα καπιταλιστικά μαθήματα που τους ετοιμάζουν για φτηνούς και υπάκουους εργάτες.

Με τις στολές τους. Οι μισές άσπρες, οι μισές μπλέ. Κατά ομάδες, μπλε και άσπρα, άλλα θα είναι ντυμένα ως εργάτες καθαριότητας, άλλα ως μαραγκοί, άλλα ως σιδηρουργοί, άλλα ως ελαιοχρωματιστές. Με τα καπελάκια τους. Και στα χέρια τους τα ανάλογα εργαλεία. Άλλα σκούπες και φαράσια, άλλα μπογιές και πινέλα, άλλα κλειδιά και σφυριά, άλλα σκεπάρνια και πριόνια.

Τις δύο πρώτες ώρες θα πρέπει να ασχολούνται με την φροντίδα της παιδικής χαράς.

Την Τρίτη ώρα θα παίζουν το παιγνίδι ‘Διαδήλωση’. Αυτά με τις άσπρες στολές θα παριστάνουν τους διαδηλωτές. Τα άλλα, αυτά με τις μπλε, τους αστυνομικούς.

Διαιτητής ένας Καθηγητής. Άλλος Καθηγητής, σε μια άκρη, με ένα φυσερό μελισσοκόμου, θα κάνει καπνό. Ετσι ώστε οι συνθήκες να προσεγγίζουν τις πραγματικές.

Θα έχουν και ρόπαλα. Πλαστικά βέβαια, τα αποκριάτικα, όχι πραγματικά. Και σφυράκια, πλαστικά επίσης, από αυτά που τσιρίζουν. Μερικά θα έχουν και καραμούζες ή βουβουζέλες. Ένα θα κρατά την ντουντούκα.

Το Κ.Υ. Κρανιδίου θα είναι σε επιφυλακή αυτές τις ώρες.

Τα συνθήματα θα έχουν αποφασισθεί σε Γενική Συνέλευση. Θα είναι επίκαιρα, αλλά κάποια από αυτά θα έχουν σχέση με την παιδική χαρά.

Στο τέλος θα υπάρχει και απονομή βραβείου στον Νικητή.

Προπονητές των ομάδων επιτρέπονται. Προτείνω την ομάδα των Διαδηλωτών να την προπονεί ο κ. Κατσαϊτης και την ομάδα των Αστυνομικών ο κ. Δαμαλίτης. Με τις κατάλληλες στολές βέβαια. Σεβασμός και πειθαρχία προς τους προπονητές όμοιος με αυτόν προς του Καθηγητές.

Την τέταρτη ώρα θα συμμαζεύουν το μπάχαλο που προκάλεσε το παιχνίδι της Διαδήλωσης. Να μαθαίνουν!

Αφού τελειώσει και αυτή η φάση, και αφού πλυθούν, η ΔΕΥΑΕΡ πρέπει να φροντίσει για αυτό, θα έχουν χρόνο να παίξουν στην παιδική χαρά.

Μην ξεχνάμε, παιδιά είναι, αλλά και να μαθαίνουν εκείνο το ‘αγαθά κόποις κτώνται’!

Στο τέλος επιστρέφουν στο Σχολείο τους, τραγουδώντας ‘τα περάσαμε όμορφα ..’, ‘ … τα θρανία στο Γουδί, τα παιδιά στην εξοχή ..’ και άλλα παρόμοια.

Την Διοικητική Μέριμνα, στολές, εργαλεία, κλπ, θα την έχει ο Εθελοντικός Δήμος Ερμιονίδας.

Παιδιά, δεν είναι για γέλια.

Σε κάποιο σχολείο, όνομα και μη χωριό, ξεκίνησε πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέμα : ‘Μελέτη των διατροφικών συνηθειών των κατοίκων της γειτονιάς μας μέσω των απορριμάτων’. Ναι όπως το γράφω! Τα πήγαιναν δηλαδή τα παιδιά κάθε πρωί στους κάδους γύρο από το Σχολείο, και μέτραγαν πόσες φλούδες πορτοκάλι, πόσα κόκκαλα, αν ήταν από μπριζόλα, κοκκινιστό ή βραστό, πόσο χαρτί υγείας, κ.α.

Μέχρι που πήραν χαμπάρι οι γονείς και να μην γράψω τι έγινε.

Δεν θέλει πολύ.

Δ. ΚαΜίζη, όχι στον Δήμο, όχι στα Σχολεία, αλλά στις κρεβατοκάμαρές μας θα τον δεις σε λίγο!