ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2011 ΚΑΙ 2012

Μια πρόχειρη ματιά

και άμα θέλουνε μας εξηγούν.

Προϋπολογισμός 2011 = 11355140 €

Προϋπολογισμός 2012 =   8706931 €

ΣΤΑ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΕΣ:

Στον Κωδ. 6 καταγράφονται οι λειτουργικές δαπάνες της χρήσεως, δηλαδή τα έξοδα και οι πληρωμές που θα κάνει ο δήμος Ερμιονίδας το 2011 για τη λειτουργία του. Δηλαδή οι κωδικοί από 60 έως και 68 καταγράφουν έξοδα λειτουργίας του δήμου που αφορούν αμοιβές και έξοδα προσωπικού, αμοιβές αιρετών και τρίτων, παροχές τρίτων, τοκοχρεολύσια δανείων, προμήθειες αναλωσίμων υλικών ανταλλακτικών, υλικών επισκευών κ.λ.π., μεταβίβαση εισοδήματος σε τρίτους δηλαδή παραχωρήσεις ,επιχορηγήσεις, παροχές, δωρεές σε επιτροπές, ΝΠΔΔ του δήμου κ.λ.π.

Για το 2011 είχαν προϋπολογιστεί 5479417 € και για το 2012 Προϋπολογίζονται 5404568 €

Δηλαδή παρ’ όλο που ο προϋπολογισμός του 2012 είναι κατά πολύ μικρότερος, παρ’ όλο που η κοινωνία μας βρίσκεται σε πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική κρίση ο Δήμος Ερμιονίδας δεν λέει να μειώσει με τίποτα τα έξοδα λειτουργίας του. Στην πράξη τα αυξάνει αναλογικά αφού το 2011 αποτελούσαν το 48% του προϋπολογισμού, και το 2012 θα αποτελέσουν το 62% του προϋπολογισμού.

Στον Κωδ. 8 καταγράφονται πληρωμές από υποχρεώσεις Π.Ο.Ε. (Πρόκειται για πληρωμές υποχρεώσεων λειτουργικών Δαπανών Παρελθόντων Οικονομικών Ετών) και λοιπές δαπάνες και αποδόσεις.

Για το 2011 είχαν προϋπολογιστεί 3366374 € και για το 2012 Προϋπολογίζονται μόνον 1049005 €

Είναι χρήματα που χρωστάει ο δήμος κυρίως σε ιδιώτες. Δύο πράγματα συμβαίνουν:

1.    Ο Δήμος πλήρωσε σχεδόν όλους το 2011 και του μένουν άλλα 1049005 € για το 2012.

2.    Ο Δήμος το 2011 περιέλαβε και πληρωμές οι οποίες δεν είχαν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και πλήρωσε ως ήταν σωστό μόνον αυτούς που είχαν δικαιολογητικά. Αυτό όμως σημαίνει ότι στην πράξη χρωστούσε με δικαιολογητικά και πολύ λιγότερα σε ιδιώτες, δηλαδή τα χρέη των δύο προηγούμενων δήμων δεν ήταν και τόσο μεγάλα.

ΣΤΑ ΕΣΟΔΑ:

Στον Κωδ. 3 καταγράφονται τα εισπρακτέα υπόλοιπα από βεβαιωθέντα έσοδα κατά τα παρελθόντα έτη. Αφορούν δηλαδή αυτούς που ενώ όφειλαν επί σειρά ετών στο δήμο, δεν πλήρωναν.

Για το 2011 είχαν προϋπολογιστεί 1126534 € και για το 2012 Προϋπολογίζονται μόνον 211500 €

Και εδώ ή το 2011 εισπράχθηκαν τα περισσότερα, σχεδόν όλα, ή ο δήμος είδε ότι τα περισσότερα δεν πρόκειται να τα εισπράξει ποτέ και τα διέγραψε.

Τα παραπάνω είναι τα ουσιαστικά των προϋπολογισμών και επ’ αυτών πρέπει να δώσουν εξηγήσεις προς τους δημότες ο κύριος Δήμαρχος, ο κύριος Σφυρής και οι αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες του Δήμου νομίζω μέσω του κυρίου Λάμπρου. Για να καταλάβουμε όλοι το γιατί υπάρχουν αυτές οι μεταβολές.

Το αν ένα ποσό 320000 € έπρεπε να το δει σε κάποιο κονδύλι ο κύριος Σφυρής, σύμφωνα με την παλιά λογιστική, και ο κύριος Δήμαρχος αναλαμβάνει να μας ενημερώσει ότι, με τη νέα λογιστική, καλώς δεν βρίσκεται εκεί, ποσώς μας ενδιαφέρει και ποσώς ενδιαφέρουν τα κίνητρα αυτής της ‘μικρομάχης’. Νομίζω ποσώς ενδιαφέρει και ποίος εκ των δύο θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος. Αυτά που μας ενδιαφέρουν είναι τα παραπάνω, γιατί βλέπουμε ότι ο δήμος Ερμιονίδας ουσιαστικά αυτοτρέφεται ως οργανισμός, ενώ το έργο που επιστρέφει στους δημότες είναι μικρό τα δε νέα έργα σχεδόν ανύπαρκτα. Η κρίση, θα πείτε, δεν το επιτρέπει. Θα προσθέταμε και η διακοπή των κονέ, (όπως λέγαμε στο στρατό), με τον δικό μας πολιτικό κόσμο, τα ‘δικά μας παιδιά’. Σύμφωνοι ως ένα σημείο, αλλά.......

Δηλαδή είναι θέμα κρίσης το ότι ούτε η συμπολίτευση ούτε η αντιπολίτευση (και οι δύο είναι Δήμος) έχουν πάρει την πρωτοβουλία να καλέσουν σε συναντήσεις γνωριμίας τους αγρότες, τους ψαράδες, τους ανθρώπους του τουρισμού, τους βιοτέχνες, τους νέους, για να δουν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ πώς μπορεί ο κάθε τομέας να πάει μπροστά; Ίσα ίσα που η κρίση είναι ένα κίνητρο για τέτοιες ενέργειες. Ο τόπος μας χρειάζεται προοπτική και ελπίδα. Καλές οι μασκαράτες και τα καρναβάλια, καλές οι συνεστιάσεις και οι χοροεσπερίδες, αλλά όχι μόνον αυτά.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Αμέ;

Μία απάντηση στο «Έχω μια ερώτηση έχει κανείς καμιά απάντηση;», του Γιάννη.

Το ερώτημα είναι πολύ σημαντικό και διδακτικό για το σήμερα. Νομίζω ότι δίνω μια απάντηση με κάθε λεπτομέρεια στο βιβλίο μου «Η ανασυγκρότηση της Ερμιονίδας» από σελίδα 605 έως και 630. Όποιος έχει το κέφι, τις ξαναδιαβάζει.

Με λίγα λόγια:

Η Ερμιονίδα το 1828 δεν είχε τίποτα.

Μέχρι το 1900 έφτιαξε τέτοια αγροτική και βιοτεχνική υποδομή που ήταν αυτάρκης σε όλα. Κατά τη γνώμη μου εκμεταλλεύτηκε τέλεια τους νόμους του Καποδίστρια. Έφερνε δε και ‘συνάλλαγμα’ από τη ναυτιλία της, τη σπογγαλιεία της και τις ‘εξαγωγές’ κυρίως λαδιού και λίγων εσπεριδοειδών. Όλα αυτά που δημιούργησαν μέχρι το 1900 οι παππούδες των παππούδων μας, ωριμάσανε και αποδώσανε κατά την περίοδο 1900 – 1960 στα άξια χέρια των παιδιών τους. Την περίοδο αυτή προστέθηκαν και εισοδήματα από τα Μεταλλεία Μποδοσάκη και εμβάσματα των ξενιτεμένων στην Αμερική. Το χρήμα γινότανε σπίτια, περιβόλια, σπουδές και λίρες για τα παιδιά. Δουλειά, αποταμίευση και επένδυση, κοινωνική και σχολική παιδεία. Μία επαρχία αυτάρκης σε όλα με τα δικά της χέρια, χωρίς επιδεικτική κατανάλωση, με συνοχή και αλληλοβοήθεια στην παραγωγική διαδικασία.

Τέτοιες τοπικές οικονομίες δεν χαμπαρίζουν από χρεοκοπίες του κράτους. Έχουν ικανότατη παραγωγική μηχανή η οποία απλώς για λίγο αποσυντονίζεται και γρήγορα βρίσκει το ρυθμό της.  Και τέτοιες οικονομίες βγάζουν πραγματικά φιλοπρόοδους και οραματιστές σε όλα τα επίπεδα της τοπικής διοίκησης.

Τοπική οικονομία που ζει πουλώντας γη, που άδειασε τη θάλασσα από τα ψάρια, που έκανε θάλασσα τα υπόγεια νερά της, που όραμα έχει τον διορισμό στο δήμο και στον κρατικό μηχανισμό, που εισάγει σχεδόν τα πάντα προσπαθώντας να τα μεταπουλήσει, είναι έναν χάρτινος τοπικός πύργος από τραπουλόχαρτα, που τον πιάνει και τον ταράσσει η χρεοκοπία του κράτους. Κατ’ εικόνα και ομοίωσή της θα είναι φυσικά και όλα τα επίπεδα της τοπικής της αυτοδιοίκησης.

Η Ρίνα με το φωτογραφικό αρχείο με φωτογραφίες πριν την Κατοχή, η Ήρα με το ενδιαφέρον της για την περίοδο του πρώτου μισού του 20^ου αιώνα, νομίζω ότι προσπαθούν να στρέψουν το ενδιαφέρον μας σε αυτή τη θαυμαστή περίοδο τουλάχιστον της Ερμιόνης.

Στο κατάλογο των έργων να προσθέσω και το τεράστιο υδραγωγείο της Ερμιόνης που φτιάχτηκε για να δέχεται τις μούργες και τα ξίδια (όχι τα λύματα, αφού νερό δεν υπήρχε στα σπίτια, ούτε λουτρά και τα τοιαύτα) και να τα βγάζει στη θάλασσα, γιατί μέχρι τότε ταξίδευαν στα σοκάκια επί μήνες.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Ρυμοτομικό Σχέδιο Σαλαντίου: Πρόσκληση από τον Δήμο για υποβολή στοιχείων.

Στον Αναγνώστη Πελοποννήσου, έκδοση 16.2.2012, και στην σελίδα 22, υπάρχει πρόσκληση του Δήμου προς τους ιδιοκτήτες ακινήτων που βρίσκονται μέσα στα όρια του ρ.σ. Σαλαντίου και ιδιαίτερα στην Ξενοδοχιακή ζώνη, για υποβολή στοιχείων.

Περισσότερα εδώ.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το δημοσίευμα υπάρχει σχετική ανακοίνωση στον Δήμο, όχι στην Κοινότητα.

Η ανακοίνωση έχει ημερομηνία από τον Δήμο 10.2.2012.

Υπενθυμίζω ότι ανάλογη πρόσκληση είχε απευθύνει ο Δήμος επί Δημαρχίας Σφυρί, εδώ.

Να περνάτε καλά

Ομορφη και χαρούμενη Αποκριά

σε όλους

Το Διδυμιώτικο Καρναβάλι

Οι Απόκριες στα Δίδυμα αποτελούσαν σημαντικό γεγονός , αφού στα δρώμενα συμμετείχαν όλες οι ηλικίες . Οι οικονομικές συγκυρίες της εποχής δεν αποτελούσαν ανασταλτικό παράγοντα κεφιού και γλεντιού που ως επί το πλείστον ελάμβανε χώρα στα σπίτια και στην συνέχεια στούς δρόμους του χωριού.Ένα μικρό απόσπασμα απο αποκριάτικο ξεφάντωμα και διαλόγους είναι το παρακάτω.

Ο μπαρμπα Ν. και ο μπαρμπα Γ., ντυμένοι πρόχειρα αλλά κατάλληλα, έκαναν ο
ένας τον αρκουδιάρη και ο άλλος την … μαϊμού!
Ελα μάϊμω, κάνε μία τούμπλα, ο ένας.
Εκανε την τούμπλα ο άλλος και μετά έβγαζαν …. δίσκο!
Ο μπάρμπα Κ. με τον μπάρμπα Γ. έκαναν ο ένας το μωρό ο άλλος την μαμά!
Πήραν ένα καροτσάκι οικοδομής, έριξαν κανά δυό κουβέρτες απάνω, ξάπλωσε ο
μπάρμπα Κ., το μωρό, και ο μπαρμπα Γ., η μαμά, το μετέφερε.
Και σε ένα ταγάρι στάχτη από τον φούρνο.
Ουάου οτο μωρό. Και σήκωνε η ‘μαμά’ τις ποδάρες και έριχνε … τάλκ!
Και από πίσω η κυρά Μ. να βρίζει. Αυτή θα έπλενε μετά και τις κουβέρτες
και τα ρούχα. Στην σκάφη και κουβαλώντας νερό από το πηγάδι με τον τενεκέ!
Ο μπάρμπα Κ. πήγε και πήρε όλα τα άπλυτα της οικογένειάς του.
Φόρεσε και ένα ζευγάρι γυαλιά και στήθηκε στο πεζούλι του μπαρμπα Μ.
Εμποραααααας!
Ορίστε κυρία μου, ένα άπλυτο δικό του εσώρουχο!
Και από απέναντι η κυρά να βρίζει, …..
Αγέρωχος όμως ο μπαμπα Κ. συνέχισε και ‘ξεπούλησε’!
Δεν ξέρω τι έγινε στο σπίτι μετά.
Ο μπάρμπα Π., πανύψηλος και αδύνατος, με κάτι πόδια σκέτο κόκαλο, ένα
χιλιόμετ-ρο το ένα, ντύθηκε … ναυτάκι με κοντό παντελονάκι!
Πήρε και ένα ‘ρέδι’ και ‘έπαιζε’ στην τρόμπα.

Υπήρχαν όμως και ομαδικά

.
Η κηδεία!
‘Νεκρός’ ο Δ.Α., παππάς ο ένας γιός του παππά, χήρα ο άλλος. Και από κοντά
οι συγγενείς που ‘θρηνούσαν’, όλοι μεθυσμένοι. Και πιο πίσω τα μικρά παιδιά.
Το μαθαίνει ο παππάς και τους σταματά.
Δεν ντρεπόσαστε γαϊδούρια, ….
Και η απάντηση από την … χήρα.
Αχ καλέ παπούλη μου, τι ήταν αυτό που με βρήκε σήμερα!Να μου έρθεις στο σπίτι
Και πάντα υπήρχε γλέντι. Και στις δύο ταβέρνες. Και στου μπάρμπα Γιάννη
του Γκούτση και στου μπαρμπα Γιάννη του Παππά.

Τα παραπάνω αποτελούν δρώμενα και διαλόγους ,που ακόμη συζητούνται απο τους παλιούς στα καφενεία, αφού οι πρωταγωνιστές δεν βρίσκονται στην ζωή, αναπολώντας το πραγματικό και αυθεντικό Διδυμιώτικο Καρναβάλι

Και το σπήλαιο Φράχθι.

Από την ανακοίνωση του Δήμου προκύπτουν δύο πράγματα:

1.    Στο σπήλαιο Φράχθι θα κατασκευαστεί μία ασφαλής πορεία για τους επισκέπτες μέσα στο σπήλαιο. Από τις τάφρους ανασκαφής θα μείνουν δύο και οι άλλες θα καλυφθούν. Οι δύο δεν διευκρινίζεται αν θα συντηρηθούν και έρθουν σε μια μορφή όπου να φαίνονται τα στρώματα ανασκαφής, π.χ. μέσα από γυάλινα τοιχώματα και γυάλινο δάπεδο. Αν απλά καθαριστούν θα καταπέσουν και πάλι. Πρώτη μέριμνα, να διαφυλαχθεί απείρακτο το έδαφος για μελλοντικές ανασκαφές, αλλά και να προστατευθεί η φυσική κατάσταση του σπηλαίου. Όλα στη σωστή κατεύθυνση.

2.    Το Μουσείο στην Κοιλάδα δεν θα φιλοξενήσει τα ευρήματα των ανασκαφών, αλλά με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα θα αναπαριστά και θα ιστορεί τη ζωή στο σπήλαιο και τη γύρω περιοχή. Προφανώς σε μερικές γωνιές του θα υπάρξουν και ομοιώματα, αντίγραφα, κ.λ.π. Πιθανόν και λίγα αυθεντικά ευρήματα, αντιπροσωπευτικά των εποχών και των δραστηριοτήτων των κατοίκων του σπηλαίου. Είναι γεγονός ότι τα ευρήματα είναι μικροαντικείμενα και όχι εντυπωσιακά. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις προτιμότερο είναι ένα μουσείο αναπαράστασης. Και αυτό προς την σωστή κατεύθυνση. Ο πιο απαιτητικός επισκέπτης μπορεί να πάει και στο Μουσείο του Ναυπλίου, όπου όμως δεν θα δει και κάτι διαφορετικό.

3.    Θα διαμορφωθεί καλύτερα τόσο το μονοπάτι που οδηγεί στο σπήλαιο, όσο και το μονοπάτι και η αποβάθρα για να προσεγγίζουν πλοιάρια από την Κοιλάδα. Ο καιρός είναι πάντα καλός και μια μικρή διαδρομή με μπεζίνα μέχρι το σπήλαιο, θα είναι πολύ ευχάριστη και επιθυμητή από τους επισκέπτες, σαν το πέρασμα από τον Γαλάτα στον Πόρο.

Επαναλαμβάνω ότι το σπήλαιο είναι αρχαιολογικά διάσιμο, αλλά και ως μνημείο της φύσης πάρα πολύ ωραίο. Συνδυασμός επίσκεψης στο Μουσείο και στο σπήλαιο και μάλιστα με μπεζίνα είναι μια πολύ ωραία εκδρομή και καθόλου κουραστική για οποιαδήποτε ηλικία. Φυσικά πρέπει να τύχει πλήρους τουριστικής και οικονομικής εκμεταλλεύσεως σε σημείο, ώστε κάθε επισκέπτης της Ερμιονίδας να περνά από κει, κάθε τουρίστας ξενοδοχείου μας ομοίως με τη φροντίδα του ξενοδόχου του, και να τραβήξουμε και τη μαθητική εκδρομή, τον αρχαιολογικό περίπατο, και ό,τι άλλο.

Ο οποιοσδήποτε επισκέπτης και ο πλέον αδιάφορος ή ανίδεος, κέρδος θα τόχει. Δηλαδή ο άθεος ή άπιστος, ή μαρξιστής, ο πλούσιος, ο φτωχός, δεν έχει κέρδος από την επίσκεψη σε ένα μοναστήρι ή ένα ανάκτορο;

Εύχομαι να πετύχει όλος ο σχεδιασμός και να έχουμε συνέχεια με την αναστήλωση του κάστρου της Θερμησίας. Μακάρι να γίνει η αναστήλωσή του έμμονη ιδέα των Θερμησιωτών και των νέων ιδιοκτητών του εκεί μεγάλου ξενοδοχείου.

Θέλουμε δουλειές στον τόπο μας. Και ο επισκέπτης και τη σκόνη του να αφήσει, κέρδος τόχουμε.

Αυτό που δεν θέλουμε με τίποτα, αυτό που μας πονάει, είναι να διαβάζουμε ότι μάγειρας αναγκάζεται τα καλοκαίρια να ξενιτευτεί στην Κάρπαθο και στην Κεφαλονιά για να βρει μεροκάματο, όντας κάτοικος σε ένα τουριστικότατο τόπο. Όχι. Και το σπήλαιο, και τα κάστρα μας, και το τοπίο μας, και η γη μας μπορούν να δώσουν το μεροκάματο και οφείλουμε να κάνουμε το παν, ώστε να μπορούν να μας το δίνουν όλο το χρόνο.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Η Αθήνα και μεις

Η Αθήνα ήταν ΑΘΗΝΑ, όταν η νεολαία ως φορέας Παιδείας και Πολιτισμού κατοικούσε στο κέντρο της.

Πριν το 1967 όλα τα τμήματα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας και λίγο πάρα κάτω η Πάντειος. Να προσθέσουμε και το Γαλλικό Ινστιτούτο, την Ελληνοαμερικανική Ένωση και ένα σωρό άλλα. Τα μεγαλύτερα Φροντιστήρια βρίσκονταν ομοίως στο κέντρο. 

Το κέντρο της Αθήνας ξεχείλιζε από την «μαθητιώσα και σπουδάζουσα νεολαία». Μετά τα μαθήματα, αλλά και στο ενδιάμεσο, γέμιζαν τα καφενεία, οι καφετέριες, τα πάρκα, οι πλατείες, οι κινηματογράφοι, τα θέατρα, με τα νιάτα όλης της Ελλάδας. Η Αθήνα αυτής της εποχής, ήταν τα νιάτα, που φυσικά, ως φορείς νέων μηνυμάτων και ανησυχιών αναστάτωναν γόνιμα το κέντρο της και δεν εννοώ με τις διαδηλώσεις τους αλλά το σύνολο των εκδηλώσεων της καθημερινής ζωής τους με κύριο αυτή καθ’ αυτή τη φυσική τους παρουσία. Ήταν εποχές ήθους και αξιοκρατίας, τόσο στα ιδρύματα Ανωτάτης Εκπαίδευσης όσο και στα Φροντιστήρια. Και γράφω Φροντιστήρια με κεφαλαίο, γιατί πέρα από την άριστη γνώση που πρόσφεραν ως προετοιμασία για πολύ δύσκολες και ανταγωνιστικές εξετάσεις, ήταν αίθουσες παιδείας, λόγω της πνευματικότητας των φροντιστών. Εμείς, οι εξ Ερμιονίδας πήγαμε σχεδόν όλοι στο ίδιο Φροντιστήριο και στην Έκθεση είχαμε καθηγητή τον κύριο Γεωργουσόπουλο, στην Άλγεβρα τον αείμνηστο Γιώργο Κοντογιώργη ο οποίος ήταν ο μεγάλος ποιητής μας με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Έκτορας Κακναβάτος τον οποίο ήξερε από το έργο του ο κύριος Γεωργουσόπουλος αλλά δεν ήξερε ότι ήταν ο συνάδελφός του της Άλγεβρας! Ιδιοκτήτες του Φροντιστηρίου ο Τσάτσας και ο Σταυρόπουλος, ο πρώτος Φυσικός, ένας πράος σοφός άνθρωπος, και ο δεύτερος ένας εξαιρετικός Γεωμέτρης, πανέξυπνος, εκρηκτικός και καλοκάγαθος. Όλοι τους ταλαιπωρημένοι σε όλη τη μετεμφυλιακή περίοδο, αλλά εμείς δεν ξέραμε τίποτα, ούτε και υποπτευόμαστε κάτι, όμως τους θαυμάζαμε και κρεμόμαστε από τα χείλη και τη σοφία τους και την αγάπη για τον άνθρωπο.

Το πρώτο μέλημα λοιπόν της Χούντας ήταν να ξηλώσει από το κέντρο τα νιάτα και να τα αποδιώξει στη περίμετρο της Αθήνας. Έτσι με το πρόσχημα των καλύτερων αιθουσών και εργαστηρίων έγινε η πολυτεχνειούπολη και πανεπιστημιούπολη, και στα γρήγορα κατοικήθηκαν, αφού η σπουδή ήταν τόση που αρχικά μετέτρεψαν σε αίθουσες διδασκαλίας τα γυμναστήρια τύπου στρατιωτικού τολ. Πραγματικές άχρωμες ‘πόλεις’ φοιτητών, με καταθλιπτικά κακόγουστα κτήρια. Και μετά τη Χούντα το πολιτικοκοινωνικό κατεστημένο συνέχισε με την ίδια σπουδή την μεταφορά – εξορία των φοιτητών από το κέντρο της πόλης.

Καθαρή πλέον η πόλη παραδόθηκε στους πολίτες, στη δημοσιοϋπαλληλική κάστα των ατέλειωτων υπουργικών κτηρίων και στο περιθώριο. Μόνο που πλέον η ΑΘΗΝΑ έπαιρνε για τα καλά την πορεία της να γίνει η σημερινή Αθήνα. Αυτό γίνεται όταν από το δημόσιο χώρο εξορίσεις τα σχολεία και τις σχολές. Φανταστείτε μια αρχαία Αθήνα με τα γυμναστήριά της, τα σχολεία της και τις φιλοσοφικές σχολές της στο Μενίδι.

Δυστυχώς αυτή η πολιτική απλώθηκε και στα χωριά μας, λες και μας ενοχλούσε το γέλιο των παιδιών. Στην Ερμιόνη το θαυμάσιο σχολείο του Μπιστιού έγινε Δημαρχείο για να στεγάσει τη κοινοτική γραφειοκρατία. Τα γέλια που σκόρπιζαν τα παιδιά στο διάλειμμα, στη γυμναστική, στο σχόλασμα, αντηχούσαν σ’ όλο το χωριό. Ερχόσουν από τα κτήματα και ήδη από τη Μαγγούλα αντιλαλούσαν οι φωνές και τα γέλια των παιδιών στο σχολείο του Μπιστιού. Σήμερα είναι όλα ουσιαστικά εκτός οικισμού. Και στο Πορτοχέλι ζητάνε ένα κομμάτι στο κτήμα του παλιού αεροδρομίου να πάνε εκεί το σχολείο.

Προσέχετε. Από τότε που βγάλαμε όλα τα ζώα από τα σπίτια μας εξαφανίζοντας συνάμα και τις αυλές μας, από τότε που θάψαμε με τσιμέντο τις παραλίες μας και τα μαντράκια εξορίζοντας και τις δραστηριότητες των ψαράδων μας, από τότε που βγάλαμε εκτός οικισμού τα ξυλουργεία και τα λιοτρίβια, από τότε που εξορίσαμε τους μαθητές εκτός χωρίου, αυτό που έμεινε δεν είναι χωριό και πόλη αλλά οικισμός. Χάθηκαν οι ήχοι της συλλογικής ζωής μας.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Κατόπιν ενεργειών, μεσολάβησης

Διαβιβάσεις, επιστολές και άλλα παλαιοκομματικά τερτίπια.

Θυμάμαι ότι τη δεκαετία 1970 – 1980 ένα βασικό αίτημα του Ηλιοκάστρου ήταν η ασφαλτόστρωση και η βελτίωση του δρόμου προς Ερμιόνη. Ο δρόμος ήταν άθλιος και με τη παραμικρή βροχή κοβόταν η συγκοινωνία. Φυσικά ήταν από τα θέματα σε .... συνέχειες στον τότε τοπικό τύπο και στο ενδιαφέρον των τοπικών Κοινοτήτων και Κοινοταρχών. Και τότε περνούσαν όλα από τους τοπικούς βουλευτές. ..... 

 .... Κάθε τόσο λοιπόν λαβαίναμε σημειώματα ότι ο τάδε βουλευτής μας ενήργησε για να βγουν τα κονδύλια, ο τάδε ενδιαφέρεται και θα διαβιβάσει αρμοδίως το αίτημα, ο τάδε ενημερώθηκε και αμέσως έστειλε επιστολή στον υπουργό, ο τάδε κατόπιν επισκέψεως θα ενεργήσει...... Αλλά ο δρόμος επί χρόνια στο χάλι του. Τόσο που λέγαμε ότι δεν συμφέρει πολιτικά η κατασκευή του, γιατί τότε δεν θα έχουν οι βουλευτές να ενεργούν γι’ αυτόν και να μαζεύουν δια των ενεργειών και υποσχέσεων ψήφους.

Δεν ήταν μόνον οι βουλευτές αλλά και οι τοπικοί πολιτικάντηδες. Μάζευαν ένα αριθμό κατοίκων, κάτι σαν επιτροπή για το θέμα του δρόμου, το έφερναν στο γραφείο του βουλευτή για να εκφράσουν τα παράπονά τους και το παρουσίαζαν σαν επιρροή τους στον κόσμο, δηλαδή σαν υποψήφιους ψηφοφόρους και υποστηρικτές του βουλευτή!

Δυστυχώς, από ανάρτηση επιστολής στο μπλογκ της πλειοψηφίας του Δήμου μας η νοοτροπία δεν άλλαξε, ακόμη και τώρα που ο Ήλιος έδυσε και άφησε πίσω του ορφανά τα τοπικά στελέχη του και  μάλιστα τα ιστορικά. Μα σε λίγες μέρες ο κύριος Βενιζέλος θα παραιτηθεί για να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ευφυής και δραστήριος είναι άλλωστε, και ο υφυπουργός, και αυτός εργατικός και δραστήριος, δεν θα είναι στη θέση του σε δύο μήνες. Οι επιστολές όμως επιστολές, και η δημοσίευση δημοσίευση!

Το χούγι φεύγει τελευταίο, όχι φυσικά μόνον από τους πολιτευτές και πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ, αφού το χούγι το σέρνουμε από Τουρκοκρατίας, να μη πω από το 404 π.χ., κατά τον Καστοριάδη.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Και πάλι … επί προσωπικού!

Επανήλθε ο Δαμαλίτης! Με προσωπική, ως συνήθως, επίθεση!

Όλα δικά σου Στ. Δαμαλίτη, όλα είναι όπως τα λες.

Αλλά για τα 322 χιλιάρικα και για την δύναμη του  … διαδικτύου έχεις να πεις κάτι;

Οσο για εκείνο το Γραφείο Τύπου  είναι ‘Γραφείο Τύπου’.

Και η απάντηση σε αυτό δεν είναι αναφορά στον Δήμαρχο να με μαλώσει, αλλά να απαντά ο ίδιος και όχι να ξεφυτρώνεις εσύ!

Απλά πράματα. Απλά και πολύ – πολύ ουσιαστικά.

Διαφορετικά μεγάλη η χάρη σου να ασχοληθώ μαζί σου.

Ψηφιακό Μουσείο.

Αναρτήθηκε στο Ιστολόγιο του Δήμου πρόσκληση για συμμετοχή σε Δημόσια Διαβούλευση (?) για την δημιουργία του Ψηφιακού Μουσείου.

Η πρόσκληση περιέχει εκτενή αναφορά στο τεχνικό μέρος, και δεν αναφέρει  τίποτα σχετικά με το περιεχόμενο.

Επειδή είναι πολύ πιθανό να έχει δημοσιοποιηθεί και να μου διαφεύγει θα παρακαλούσα όποιο γειτονικό ιστολόγιο γνωρίζει κάτι, ας το δημοσιοποιήσει.

Νομίζω ότι αυτή η πλευρά ενδιαφέρει πολύ κόσμο.

Και πάλι για τα ‘λεβεντόπαιδα’ στα Δίδυμα.

Αφορμή για αυτό το σχόλιο ο απολογισμός του αντιπεριφερειάρχη κ. Χειβιδόπουλου, που ανάρτησε ο Ιχνηλάτηςαλλά και το τελευταίο σχόλιο του Βασίλη Γκάτσου.

Αναρτήσεις στο περιεχόμενο των οποίων υπάρχει γενικότερο ενδιαφέρον για τον Τόπο μας.

Με την σειρά μου, με αυτό το σχόλιο, θα ήθελα να επισημάνω κάποια σημεία που νομίζω ότι αφορούν και ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα Δίδυμα.

Πρώτα η απομόνωση του χωριού.

Από τα κείμενα που προανέφερα φαίνεται να υπάρχει σε εξέλιξη μελέτη για την βελτίωση του οδικού άξονα από Πόρτο Χέλι μέχρι Κόρινθο.

Αν, λέω αν, προχωρήσει αυτή η ιστορία αυτό θα σημαίνει, μεταξύ άλλων και βελτίωση της λεγόμενης παράκαμψης Διδύμων.

Της οποίας η χάραξη, κατά κοινή ομολογία, θέλει βελτίωση.

Αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι η απομόνωση του χωριού θα είναι οριστική και μόνιμη!

Από την άλλη μεριά, ‘αιτήματα’ να κλείσει η παράκαμψη, να μην βελτιωθεί η παράκαμψη κλπ κατά την γνώμη μου μόνο την χλεύη μπορεί να προκαλέσουν.

Και τίποτα άλλο.

Ποια είναι η λύση; Αυτά που έγραψα εδώ. Να γίνει δηλαδή η παλιά  διαδρομή ελκυστικότερη.

Και τώρα είναι η ώρα για δράση.

Γιατί σε τέτοιας κλίμακας έργα είθισται, και μάλιστα εύκολα, να εντάσσονται και άλλα μικρότερα. Και ως ένα τέτοιο έργο θα μπορούσε να ενταχθεί και η βελτίωση της πρόσβασης του χωριού. Είτε το κομμάτι από την μεγάλη κούλμπα, εκεί που αρχίζει η παράκαμψη,  μέχρι τον Σταυρό, είτε το κομμάτι από την Κιάφα,  μαθαίνω τώρα τελευταία ότι υπάρχει τέτοιο αίτημα, μέχρι τον Σταυρό.

Με νέα χάραξη όπου είναι απαραίτητο για να αναδειχθούν και οι Σπηλιές.

Με άλλα λόγια ένα τέτοιο έργο θα μπορούσε να αποτελεί πάγιο αίτημα του χωριού με τα εξής, κατά την γνώμη μου, επιχειρήματα:

•  Βελτίωση της πρόσβασης στο χωριό και της επικοινωνίας με τον έξω Κόσμο.
• Βελτίωση της επικοινωνίας με την Πελεή.
• Ανάδειξη των δύο Σπηλαίων.
• Ανάδειξη της Αγριας Τουλίπας.

Και, προφανώς, και οποιοδήποτε άλλο ήθελε διατυπωθεί.

Μην ξεχνάμε βέβαια ότι τώρα είναι η ώρα.

Τώρα, την ώρα των Μελετών, των Πολιτικών Αποφάσεων, των Εγκρίσεων, των Χρηματοδοτήσεων. Και όχι την ώρα που θα έρθει ο εργολάβος με τα μηχανήματα όπως μας λέει χρόνια τώρα ο Δ. ΚαΜίζης.

Τώρα παίζεται το παιγνίδι!

Μετά το πουλάκι έχει πετάξει.

Και αν, λέω αν, δεν γίνει τίποτα τώρα, θα έχουμε στείλει το μήνυμα ότι εκείνο το χωριό δεν κοιμάται, δεν αποδέχτηκε την απομόνωσή του, ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ!

Και αυτό είναι σημαντικό. Πολύ σημαντικό.

Και μην διαφεύγει, είναι σημαντικό, τι θα λέει η μελέτη, για Τραχειά και Κολιάκι.

Θα τα παρακάμψουν και αυτά ακυρώνοντας πενήντα και πλέον καταστήματα ή εκεί θα επικρατήσουν λογικές σαν αυτές που γράφει ο Βασίλης Γκάτσος.

Το φράγμα Τζερτζελιάς

Στο ίδιο κείμενο διαβάζουμε:

‘ … Προχωρήσαμε επίσης σε συμφωνία για την ολοκλήρωση της Μελέτης για το Φράγμα της Τζερτζελιάς με στόχο να το εντάξουμε στο ΕΣΠΑ ή στη νέα προγραμματική περίοδο επιλύοντας οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης της Ερμιονίδας και των Ιρίων …  ‘

Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό το έργο θα μπορούσαν να ενταχθούν άλλα, συγκριτικά μικρότερα, περιφερειακά.

Τέτοια έργα είναι η αξιοποίηση των νερών των πλημυρών στα Δίδυμα και η σωστή αξιοποίηση όλου του υδροφόρου ορίζοντα της Πελεής, και όχι μόνο.

Και μόνο μερικές από τις  εννέα κατεστραμμένες γεωτρήσεις να επανέλθουν, και να μπουν στην σειρά οι υπόλοιπες, είναι κέρδος, και μάλιστα σημαντικό.

Το ‘συμπέρασμα’ ‘λεβεντόπαιδα’:

Σταματήστε να προσπαθείτε να πιάσετε ο ένας την μύτη του άλλου.

Καθίστε κάτω, ΜΑΖΙ, και βγάλτε αιτήματα. 
Και διεκδικείστε, ΜΑΖΙ.

Τουρκοβασίλης

Πολύ με ρώτησαν ποιος είναι. Δεν είναι, ήταν.

Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί να δώσει αρκετές πληροφορίες. Π.χ. εδώ.

Ο λόγος όμως της αναφοράς μου είναι άλλος.

Χαρακτηριστικό του Τουρκοβασίλη ήταν η μαγκούρα!

Πάντα στο χέρι και πάντα έτοιμη για …. Διάλογο!

Ακόμη και μέσα στην Βουλή!

Εχει μείνει ιστορική.

Εκείνα τα χρόνια, του Τουρκοβασίλη, οι περισσότεροι Αρκάδες στον Τόπο μας, ζούσαν σε άθλια, πρωτόγονη κατάσταση.

Φτώχια, φτώχεια και των γονέων, φτώχεια καταραμένη.

Εχω κείμενα του πατέρα μου, Νικ. Ι. Μπροδήμα που βίωσε αυτές τις καταστάσεις, είχε γεννηθεί το 1917 και είχε μάννα Βαλτετσιώτισα, που δεν μπορώ ούτε να τα διαβάσω.

Γάμοι, δυό νέα παιδιά, στην καλλίτερη περίπτωση με απλά καθαρά ρούχα, και όλα τα άλλα ό,τι είχε γύρο η γης. Κηδεία και Ταφή τα ίδια!

Με αυτά τα δεδομένα, ξεφύτρωσε η ….. Εξουσία!

Μήνυση και πρόστιμο για παράνομη βοσκή!

Τι να κάνουν οι απελπισμένοι, στον Βουλευτή.

Εντάξει παιδιά, τάδε μέρα στο Ναύπλιον.

Συναντήθηκαν.

Που είναι παιδιά;

Εκεί.

Ποιος είναι παιδιά;

Αυτός.

Ούτε καλημέρα!

Γκάάάάάπ στο δόξα πατρί με την μαγκούρα.

Τουρκοβασίλης, μην ξανάρθω!

Και δεν ξαναπήγε!

Η αναφορά αυτή βέβαια έγινε για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών του Ανδρός.

Μην σκεφθεί τίποτα άλλο κανένα βλαμμένο μυαλό.

Απορία Ψάλτου ……

Είναι γνωστή η ρήση.

Αδυναμία ΚαΜίζη όμως;

Ορίστε! Εδώ!

Προσωπική επίθεση!

Αντί να απαντήσει για τα 322 και κάτι χιλιάρικα έβαλε το ‘Γραφείο Τύπου’ να του κάνει προσωπική επίθεση!

Όπως το έβαλε να μου επιτεθεί κι εμένα όταν έγραψα για τον Τ. Τζανή και τα Δημόσια Εργα!

Λες και μια τέτοιων διαστάσεων πολιτική οντότητα μπορεί να κρυφτεί πίσω από ένα μπακαλιάρο Πορτογαλίας που έλεγε ο αείμνηστος Λαμπρούκος!

Και Κήρυγμα!

Διαβάζω: ‘ … ΥΓ.  Όπως καταλαβαίνεται, δε χρειάζεται να κάνουμε καμία περιγραφή για το πώς φαντάζουν τα πρόσωπα  και τα μάτια όλων αυτών των αρπακτικών... και τυχάρπαστων απατεώνων και λαμόγιων που μας περιβάλλουν στην κοινωνία μας.. Λάμπουν(!)  αλλά με τις απάτες τους και τις ποταπές συμπεριφορές τους…. ‘

Ποταπές συμπεριφορές!

Ποιος τα γράφει;

Η δύναμη του  …. Διαδικτύου!

Διαβάζοντας τους Ιχνηλάτες

Με τον παρακάτω τίτλο ο κύριος Χειβιδόπουλος κάνει μια αποτίμηση των μελετών και των έργων που γίνονται ή προγραμματίζονται στην Αργολίδα. Απομονώνω τα ολίγα που σχετίζονται με την Ερμιονίδα, γιατί τα πολλά, δηλαδή σχεδόν όλα, αφορούν τον ευρύτερο Αργολικό κάμπο, την όντως Αργολίδα, γιατί η Ερμιονίδα μαζί με τα νησιά της είναι αρκετά μακριά, είναι περιφέρεια της περιφέρειας της Περιφέρειας.

 Ο Αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας κ. Αναστάσιος Χειβιδόπουλος στο περιφερειακό συμβούλιο για την Αργολίδα

............Στα πλαίσια των μελετών του Ανατολικού Οδικού Άξονα της Πελοποννήσου πρόκειται να μελετήσουμε την βελτίωση και νέα χάραξη του δρόμου Ισθμός – Επίδαυρος – Κρανίδι – Πορτοχέλι ενώ στις μελέτες που θα δοθούν από το Τεχνικό μας Πρόγραμμα θα μελετήσουμε την σύνδεση του Άργους και της Δυτικής Αργολίδας με την Ε.Ο. Κορίνθου – Καλαμάτας (από τα Εκκλησιαστικά)  προκειμένου να ολοκληρωθεί πλήρως το οδικό δίκτυο ραχοκοκαλιά της ΠΕ Αργολίδας........

.........Παράλληλα αναλάβαμε την ευθύνη επίβλεψης του έργου Δίκτυα Αναβάλλου που εκτελεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το οποίο με την ουσιαστική συμβολή των υπηρεσιών μας (που βοηθούν στη διόρθωση της προβληματικής μελέτης) πλέον βρίσκεται σε καλό δρόμο εκτέλεσης των εργασιών. Ταυτόχρονα περιμένουμε την έναρξη των εργασιών του έργου Βελτίωση Φράγματος Αναβάλλου το οποίο επίσης θα επιβλέψουμε.............

..........Προχωρήσαμε σε συνεργασία με τους Δήμους Άργους και Ναυπλίου στην υποβολή πρότασης για την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Πόσιμου Νερού στον Ανάβαλο (ΕΠΠΕΡΑΑ) με στόχο την προστασία κατ’ αρχή των πηγών της Λέρνης αλλά και την ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων ύδρευσης του Αργολικού Πεδίου αλλά και της Κυνουρίας.

Προχωρήσαμε επίσης σε συμφωνία για την ολοκλήρωση της Μελέτης για το Φράγμα της  Τζερτζελιάς με στόχο να το εντάξουμε στο ΕΣΠΑ ή στη νέα προγραμματική περίοδο επιλύοντας οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης της Ερμιονίδας και των Ιρίων............

Παρατηρήσεις:

1.    Πρόκειται να μελετηθεί  η βελτίωση και νέα χάραξη του δρόμου Ισθμός – Επίδαυρος – Κρανίδι – Πορτοχέλι. Φυσικά στο μέλλον το απώτερο, αλλά έτσι που γράφεται είναι σαν να σχεδιάζεται μία πορεία δρόμου που θα φέρει τον Αθηναίο πιο γρήγορα και κατευθείαν στο Κρανίδι – Πορτοχέλι. Παρακάμπτοντας όμως τα ενδιάμεσα χωριά, τα οδηγείς σε οικονομικό μαρασμό. Υπάρχει πορεία που παρακάμπτοντας Κολιάκι, Τραχειά, Δίδυμα, Φούρνους, έφτασες γρήγορα στο Κρανίδι. Είναι όμως πορεία δρόμου, αντιαναπτυξιακού, όπως το κομμάτι που παρέκαμψε τα Δίδυμα. Να αντιδράσουν από τώρα τα χωριά που πιθανόν να θιγούν από μια τέτοια πιθανή χάραξη.

2.    Ο Ανάβαλος βρίσκεται στη διόρθωση προβληματικής μελέτης, άρα θα αργήσει πολύ να φανεί το νερό του στην Ερμιονίδα, αν φανεί ποτέ.

3.    Θα υποβληθεί πρόταση για κατασκευή Μονάδας επεξεργασίας Πόσιμου Νερού στον Ανάβαλο, και ενίσχυσης του φράγματός του. Αυτό σημαίνει ότι το νερό του Ανάβαλου δεν είναι πόσιμο, δηλαδή δεν πληροί τις προδιαγραφές του πόσιμου. Ή μπορεί με μικρή άντληση να τις πληροί, αλλά με μεγαλύτερη να εισέρχεται θαλασσινό νερό και να χαλάει η ποιότητα. Τώρα: πώς συμβαίνει ο Αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας να προχωρεί στην κατασκευή μιας τέτοιας μονάδας για πόσιμο νερό Αναβάλου και η δική μας Δημοτική αρχή να υπόσχεται ότι το νερό του Ανάβαλου θα καλύψει τις ανάγκες ύδρευσης πρώτα των οικισμών μας και μετά το πότισμα των κτημάτων μας;  Οι του Αργολικού Κάμπου για να το πιουν φτιάχνουν ειδική μονάδα. Εμείς θα το πίνουμε έτσι;

4.    Το μόνο που αφορά άμεσα την Ερμιονίδα είναι το Φράγμα της Τζερτζελιάς, του οποίου θα προχωρήσει η ολοκλήρωση της μελέτης. Φυσικά θα πρόκειται για σοβαρή μελέτη η οποία μετρώντας τη λεκάνη απορροής που θα γεμίζει το φράγμα, το ύψος των ετησίων βροχοπτώσεων σε αυτή την λεκάνη, το υπέδαφος, κ.λ.π. αποφαίνεται ότι το φράγμα αυτό θα επιλύσει οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης της Ερμιονίδας και των Ιρίων, φυσικά και το μελλοντικό πρόβλημα, όχι μόνον το σημερινό. Φυσικά και το πρόβλημα Ύδρας και Σπετσών, γιατί από που θα πάρουν τα νησιά νερό;

Πέρα λοιπόν από την ασάφεια και την επιγραμματικότητα των ως άνω, διαφαίνεται ότι η Περιφέρεια σχεδιάζει για το μακρινό μέλλον της περιοχής μας ένα συνολικό σχέδιο ύδρευσης και άδρευσης με τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

1.    Με ένα μεγάλο φράγμα στη Τζερτζελιά θα υπάρξει επάρκεια Πόσιμου νερού για την Ερμιονίδα και τα νησιά της.

2.    Με ένα μεγάλο αγωγό θα έλθει το νερό του Ανάβαλου και θα υπάρξει επάρκεια ποτιστικού νερού για τα κτήματα της Ερμιονίδας και των νησιών της.

3.    Αν υπάρχει μελλοντικώς μεγαλύτερη ανάγκη πόσιμου, φτιάχνετε και σεις μια Μονάδα και μετατρέπετε μέρος του νερού του Ανάβαλου που παίρνεται σε Πόσιμο.

Δηλαδή η Περιφέρεια μας υπόσχεται έναν υδάτινο παράδεισο (του θεού Ανάβαλου και της θεάς Τζερτζέλιας) στο μέλλον, όμως 30 χρόνια έναν παρόμοιο οικονομο-κοινωνικό παράδεισο υποσχόταν στον κόσμο η πολιτική και κρατική κάστα της χώρας μας και επί των ημερών μας..... τον απολαμβάνουμε.

Περιέργως η Περιφέρεια δεν ασχολείται καθόλου με το παρόν. Και το παρόν επιτάσσει την άμεση εφαρμογή της Οδηγίας 60 της ΕΚ με χρονικό όριο το 2015 (έχω γράψει εκτενώς για αυτήν παλαιότερα), την άμεση προστασία του υδροφόρου ορίζοντα της Ερμιονίδας με έλεγχο όλων των γεωτρήσεων με σκοπό την αυστηρά ελεγχόμενη άντληση των υπογείων υδάτων και την δημιουργία αποταμιευτήρων όπου είναι δυνατόν.

 Όταν ο κόσμος δει να υλοποιείται ένα τέτοιο έργο θα πειστεί ότι υπάρχει η ικανότητα και τα μέσα για να γίνουμε στη συνέχεια υδάτινος παράδεισος. Αλλιώς ο υδάτινος παράδεισός μας θα είναι μυθιστόρημα που θα το διαβάζουν και οι επόμενες γενιές στις αποτιμήσεις του δήμου μας και της περιφέρειας ως λαϊκό ανάγνωσμα με τίτλο «Η φυσικότητα του θα».

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Δεν μπορείς να φανταστείς ….

Διαβάζω: ‘ …. Καλά έκανες και ενημέρωσες όπως ήθελες άλλους, αλλά να ξέρετε κ. πρόεδρε πως ζούμε την εποχή του διαδικτύου... Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη δύναμη του ιντερνέτ. Και ο νοών νοείτω.. ‘

Αλλά!

Τι το πέρασες κ. Κ.! 

Ποιος είσαι εσύ που μπορείς να αγνοείς το …. διαδίκτυο;

Τώρα και να δεις.

Θα σου ρίξω καμιά πενηνταριά κλίκ, και πολλά σου είναι,  και να δεις που θα πάς!

Ακου αυθαιρεσίες και ανυπακοή και ο κ. Κ.!

Εκλεγμένος λέει!

Και ποιος του είπε του κ. Κ. ότι την εποχή του διαδικτύου η εξουσία είναι στον Λαό;

Γειά σου ΜΕΓΑΛΕ με την Δημοκρατία σου και τα αποκαλούμενα ‘Γραφεία Τύπου’

Καμιά παρέμβαση, καμιά δήλωση για απειλές προς αιρετούς να περιμένουμε;

Οσο για σένα κ. Κ. δεν φωνάζεις τον  …. Τουρκοβασίλη;

Ξέρεις αυτός.

ΜΙΑ και ΕΞΩ!

Από το αποκαλούμενο ‘Γραφείο Τύπου’ περιμένουμε να αναρτήσει την μελέτη και τα κοστολόγια του έργου της αποχέτευσης του Θερμησιού.

Να δούμε πόσο πληρώνουμε το τρέχον μέτρο εκεί και να το συγκρίνουμε με το κόστος του τετραγωνικού μέτρου της σκεπής!

Μπας και καταλάβουμε γιατί   … γαυγίσματα!

Και για τυχόν  ….. παρανοήσεις, ας ξαναδούμε στο video τι λέει ο δ.σ. Τ. Τζανής.

Η Γιώτα μίλησε: Για τοπικά προϊόντα!

Πρώτα τι είπε η αυτοαποκαλούμενη τοπική αντιδήμαρχος Διδύμου Γιώτα Σαμπάνη-Μπάρδη:

Μάλιστα!

Δηλαδή να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάποια τέτοια πολιτική;

Για προώθηση κάποιου τοπικού προϊόντος;

Και ποιο θα μπορούσε να είναι;

Το Κρέας μαζί με τα Σφαγεία;

Το Γάλα μήπως;

Το Λάδι Διδύμου απέναντι στα Λάδια Κρανιδίου;

Η Πατάτα; Κάποιο άλλο;

Μήπως εκείνο το Πάρκο Αγριας Τουλίπας’; 
Το Κεδροδάσος;
Μήπως αέρας κοπανιστός από αυτόν που περισσεύει από τις ανεμογεννήριες;
Υπάρχει κάποια σκέψη, κάποια πρόταση;
Μπορούμε να την μάθουμε και εμείς; 

Η προώθηση ενός τοπικού προϊόντος είναι ζητούμενο για το χωριό.

Και όλοι σας, λεβεντόπαιδα, ΟΛΟΙ, μέσω αυτής της αναφοράς στην  Γιώτα, ερωτάσθε: Τι κάνατε για αυτά;

Και μην ξεχνιόμαστε: Ο αναμάρτητος πρώτος ….

Εκτός και αν υπάρχει  … διαφωνία!

Π.χ. οι μεν προωθούν το Γάλα και οι δε το Κρέας!

Να βοηθήσουμε!

Τέλος αντιδήμαρχε Γιώτα Σαμπάνη-Μπάρδη εκείνη την μελέτη του Δήμου, κάτι για μονοπάτι έλεγε, που θα αναδείκνυε Μονή Αυγού, Σπηλιές και Σαλάντι γιατί δεν την δημοσιοποιείς;

Να μάθουμε τουλάχιστον τι λέει σε ότι αφορά στο χωριό μας.