Συνεταιριστική – Δημοτική υπεραγορά στην Ερμιονίδα.
Πρόσεξε, και Συνεταιριστική και Δημοτική!
Αλλά;
Βούρ για το Δημοτικό Ταμείο!
Κάνουμε δηλαδή τα ‘παιγνιδάκια’ μας και πληρώνουν οι ….!
Ολοι οι Συνεταιρισμοί, Γεωργικοί, Κτηνοτροφικοί, Αλιευτικοί, Ελαιουργικοί, …. που όλες τις προηγούμενες δεκαετίες είχαν την ‘αβάντα’ του κρατικού κουρβανά, κατάντησαν ‘καταβόθρες’ του δημοσίου χρήματος, και ευκαιρία να κονομήσουν αρκετοί επιτήδειοι! ‘Εγγενείς δυσκολίες’ τις αποκαλεί το σχόλιο, ρεμούλες τις λέω εγώ.
Γιατί αυτό ήταν.
Και δεν πρέπει, με κανένα τρόπο, να ανοίξει ένας άλλος κύκλος από καταβόθρες, Κρατικές ή και Δημοτικές αυτή την φορά.
Θρήνος για τα μικρομάγαζα.
Γιατί να μην κλείσουν; Όταν ο γείτονας μπακάλης, περιμένει τον προμηθευτή να του πάει το εμπόρευμα στο μαγαζί, έχοντας περάσει δεν ξέρω πόσους μεσάζοντες και να βάλει και από πάνω και το κέρδος του, ο κόσμος γιατί να μην πάει στο Lidl, και στο κάθε Lidl;
Ολες αυτές οι αλυσίδες, Proton, Coop, Elephant, …. πως προέκυψαν;
Από αυτά τα μικρομάγαζα! Που συνεταιρίστηκαν με σκοπό, όπως είπαν, να κάνει ο συνεταιρισμός πλέον την προμήθεια. Να πηγαίνει δηλαδή ο συνεταιρισμός και να λέει τόσους τόνους φασόλια, τόσους τόνους ζυμαρικά, τόσους τόνους λάδι, τόσες χιλιάδες τηλεοράσεις, τόσες χιλιάδες ψυγεία, ….
Και με δεδομένο ότι έχουν πολύ χαμηλότερο κόστος λειτουργίας, έχουν χαμηλό ή καθόλου νοίκι και χαμηλό έως μηδενικό κόστος εργασίας γιατί τα περισσότερα είναι οικογενειακές επιχειρήσεις με ιδιόκτητη στέγη, θα περίμενε κανένας να κλείσουν τα κάθε Lidl.
Αυτό όμως δεν έγινε. Και το ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ; Ας το βρουν, οι ίδιοι, και ας βγουν στην αγορά. Μόνοι τους. Χωρίς στήριξη, ούτε Κρατική, ούτε Δημοτική! Τα πλεονεκτήματα που έχουν είναι πολλά, πάρα πολλά. Και αυτό που επιτυγχάνει ο Γερμανός με τα Lidl, από την Γερμανία στην Ελλάδα, να το κάνει ο Ελληνας στην Ελλάδα και για την Ελλάδα.
Και μια και πιάσαμε το θέμα.
Αυτήν την ιστορία με τα ελληνικά προϊόντα, την έχω σιχαθεί. Από το ’65 περίπου που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούω, με διαφορετικά λόγια, το ίδιο πράμα. Προτιμάτε τα Ελληνικά προϊόντα-είναι ανώτερα όλων, σκέπτομαι ελληνικά, αγοράζω ελληνικά, η καρδιά μου χτυπά ελληνικά, και άλλες τέτοιες μπούρδες.
Ναι, με χίλια, ως ΕΛΛΗΝΑΣ, να αγοράζω το Ελληνικό προϊόν και ακριβότερο και χαμηλότερης ποιότητας.
Αλλά για πόσο;
Δεν πρέπει και εγώ ως ΕΛΛΗΝΑΣ καταναλωτής, σε ένα, δύο, τρία χρόνια να απολαύσω το ίδιο Ελληνικό προϊόν, στην ίδια ποιότητα με το ξένο και σε χαμηλότερη τιμή;
Είδε κανένας τίποτα τέτοιο, έστω μία φορά;
Και όλες αυτές οι ‘καμπάνιες’ καταλήγουν σε αρπαχτές των πονηρών. Είτε είναι Βιομήχανοι, είτε είναι Κράτος με τις Εφορίες, την Γραφειοκρατία και τις μίζες, είτε είναι συνδικαλισμός με τα δεν με νοιάζει τι προσφέρω, θέλω τόσα.
Καιρός να καταλάβουμε ότι το ‘σύστημα’, η φάμπρικα για να ξέρουμε τι λέμε, τελείωσε.
Και δεν πρέπει να επανέλθει, έστω και με νέο ‘περιτύλιγμα’.
