Απαραίτητη διευκρίνιση …

Γράφει, μεταξύ άλλων,  ο γείτονας  στο σχόλιό του με τίτλο ‘Λογοκρισία;’.

‘Αν δεν συμφωνω με το περιεχομενο ενος κειμενου που μου στελνει καποιος δεν το σηκωνω.Εχω καθε δικαιωμα. Το ιστολογιο ειναι χωρος προσωπικης εκφρασης.Στο σπιτι σου διαλεγεις ποιον θα βαλεις και γιατι.

Η μπορει να το σηκωσω και να το σχολιασω. Γιατι οταν δεν σχολιαζουμε το κειμενο το συνυπογραφουμε.

Αλλα να το λογοκρινω οχι γειτονα και φιλε μου.Εδω ειναι λαθος. Δεν μπορεις να φερεις την αποψη του αλλου στα δικα σου μετρα.Αυτο το εκανε ο Προκρουστης.

………………..’

Επειδή αυτά μπορεί να θεωρηθούν ως κοινά αποδεκτοί κανόνες δεοντολογίας και ‘δημοσιογραφίας’ θεωρώ απαραίτητες κάποιες διευκρινήσεις, πάντα βέβαια σε ό,τι αφορά αυτό το blog και ως  συνέχεια προηγούμενου σχολίου μου.

.

1. ‘Αν δεν συμφωνω με το περιεχομενο ενος κειμενου που μου στελνει καποιος δεν το σηκωνω.Εχω καθε δικαιωμα.’ Δεν συμφωνώ, δεν ισχύει για αυτό το blog. Και ο κάποιος έχει δικαίωμα να εκφρασθεί, ακόμη και όταν διαφωνεί μαζί μου. Ιδιαίτερα όταν διαφωνεί.
2. ‘Το ιστολογιο ειναι χωρος προσωπικης εκφρασης’. Συμφωνώ. Στην πράξη όμως έχουν αναδειχθεί σε ΜΜΕ της Επαρχίας!

3.      ‘Στο σπιτι σου διαλεγεις ποιον θα βαλεις και γιατι.’Δεν συμφωνώ, θεωρώ το παράδειγμα ατυχές. Γιατί στο σπίτι σου έχεις πόρτες, παράθυρα, κουρτίνες, οικογενειακό άσυλο. Εδώ δεν έχεις. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη. Αν θές βέβαια, ελέγχεις την πρόσβαση, με εγγραφή, κωδικούς κλπ, οπότε οι κανόνες είναι άλλοι. Γιατί θα τους έχει αποδεχθεί ο άλλος.

4. ‘Η μπορει να το σηκωσω και να το σχολιασω’. Όχι, δεν συμφωνώ, και δεν ισχύει για αυτό το ιστολόγιο. Γιατί, ως διαχειριστής είμαι σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τον αποστολέα, και θέλω το ‘παιγνίδι’ να είναι με ίσους όρους. Αν θέλω να πω κάτι, αναρτώ άλλο σχόλιο, κάτι που μπορεί επίσης να κάνει και ο άλλος.
5.  ‘Γιατι οταν δεν σχολιαζουμε το κειμενο το συνυπογραφουμε.’. Δεν συμφωνώ, δεν ισχύει για αυτό το blog.
6. ‘Αλλα να το λογοκρινω οχι γειτονα και φιλε μου.Εδω ειναι λαθος. Δεν μπορεις να φερεις την αποψη του αλλου στα δικα σου μετρα.Αυτο το εκανε ο Προκρουστης’. Συμφωνώ απόλυτα.

Τέλος, αν και,  όπως έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο, με ενοχλεί η ανωνυμία, εδώ δεν βλέπω πρόβλημα. Εϊναι κανόνας, κόμματα και παρατάξεις, να εκδίδουν δελτία τύπου, ανακοινώσεις κ.α. με την υπογραφή ‘Γραφείο Τύπου’, χωρίς το όνομα του υπευθύνου. Γιατί τότε το περιεχόμενο το χρεώνεται το κόμμα ή η παράταξη και ονομαστικά ο υπεύθυνος, εν προκειμένω ο Σφυρίς.
Σε ό,τι αφορά δε την ουσία, οι χαρακτηρισμοί δεν είναι το πρόβλημα. Εχουν γραφτεί, και θα γραφτούν, ακόμη χειρότερα. Αυτό που με πείραξε και θεωρώ επικίνδυνο το έγραψα ήδη στο προηγούμενο σχόλιό μου.

Τα …. απόρρητα του Σφυρί

Σε γειτονικό blog αναρτήθηκε σχόλιο απάντηση του συνδυασμού Σφυρί προς όσους δεν πείθονται ότι ο Σφυρίς έσωσε το κτήμα της ΔΕΠΟΣ.

Προσωπικά, δεν με πείθει κανένας, τα έχω ξεκαθαρίσει.

Το θέμα μου όμως είναι άλλο.

Για να πείσουν, αναρτούν, μεταξύ άλλων,  σειρά επιστολών του Σφυρί.

Από το απόρρητο πρωτόκολλο του Δημάρχου, όπως γράφουν.

Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω, τον λόγο ύπαρξης, απόρρητου πρωτοκόλλου δημάρχου.

Ούτε γνωρίζω αν είναι νόμιμο κάτι τέτοιο.

Όμως, για την ανάγκη του … σχολίου, θα του τα χαρίσω του Σφυρί.

Θα θεωρήσω δηλαδή ότι και δικαίωμά του είναι και νόμιμο.

Αλλά θα ρωτήσω. 

Τι δουλειά έχουν τα απόρρητα έγγραφα στα χέρια του ‘γραφείου τύπου’, έτσι δηλώνουν, της παράταξης του Σφυρί;

Πως έφτασαν στα χέρια σας ρε λεβέντες; Προφανώς σας τα έδωσε ο αρχηγός. Ο οποίος έχει απόρρητα έγγραφα από τους Δημότες αλλά όχι από εσάς!

Εϊναι το ίδιο πράμα ο Δήμος και η παράταξη;

Εχετε συναίσθηση της γκάφας που κάνατε;

Εχετε καταλάβει το πολιτικό μήνυμα που βγαίνει από αυτή την ‘αποστομωτική’ κίνηση;

Πιο απλά, έχετε καταλάβει την πολιτική σας ηλιθιότητα;

Και για να έχουμε καλό ρώτημα, τα άλλα περίπου 25 έγγραφα του ‘απορρήτου πρωτοκόλλου’ τι είναι;

Γιατί εσείς να έχετε πρόσβαση και εμείς οι Δημότες όχι;

Ταλαίπωρη Ερμιονίδα, τι σε περιμένει!

Το σόϊ και το σκατό του …

Διάβασα το μήνυμα του ανώνυμου προς γειτονικό ιστολόγιο.

Και θα κάνω μια αναφορά, έστω και αν είναι ανώνυμο, κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου.

Ο λόγος είναι ότι, απεκόμισα την εντύπωση ότι, για πρώτη φορά, γράφει ένα Κρανιδιώτης-Κρανιδιώτης, παλιός-βέρος Κρανιδιώτης δηλαδή.

Η παροιμία που χρησιμοποιεί εκεί με παραπέμπει. Και μάλιστα σε … γλωσσομαθή!

Και έχει να κάνει επίσης με την διαπίστωση ότι, πέρα από τα Μαθηματικά Αξιώματα, άλλο  Κρανιδιώτικο blog δεν υπάρχει.

Το Κρανίδι που εγώ γνώρισα στα νειάτα μου ήταν άλλο.

Και κάτι συμπεριφορές σαν αυτές του Σφυρί δεν τις … σήκωνε!

Να βρεθεί ξένος, να πραγματοποιήσει αυτές τις εκδηλώσεις προεκλογικά και να βάλει τον Γιάννο Κρανιδιώτη πάνω από τον Ρέπουλη, μόνο και μόνο για να πάρουν δέκα κουκιά παραπάνω δέκα αχόρταγοι πλεονέχτες και φραγκοφονιάδες, θα είχε εξοστρακισθεί σε μισή ώρα!

Και ακόμη, να βρεθεί Κρανιδιώτης από σόϊ, π.χ. αντιδήμαρχος Γιώργης Κοντοβράκης, να συνεργασθεί σε αυτά και να μην αντιδρά, ούτε ψύλλος στον κόρφο του.

Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Κοντοβράκηδες είναι μεγάλη και παλιά Κρανιδιώτικη οικογένεια, με σημαντική παρουσία, και δεν εννοώ μόνο τον Βουλευτή Ι. Κοντοβράκη.

Θα περιμένω τις επόμενες αναρτήσεις του ανώνυμου, ελπίζοντας ότι δεν έχω κάνει λάθος στην εκτίμησή μου.

Και θα τις περιμένω επώνυμα.

ΚΟΣΤΟΣ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ (συνέχεια)

(Βασίλης Γκάτσος)

Έχουμε και λέμε: Δήμαρχος: 3600 € Χ 14 μήνες = 50400 € Αντιδήμαρχοι: 1800 € Χ 4 αντιδήμαρχοι Χ 14 μήνες = 100800 € Πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων: 1440 € Χ 3 πρόεδροι δ. σ. Χ 14 μήνες = 60480 € ΣΥΝΟΛΟ: 211680 € Σε αυτό το ποσό πρέπει να προστεθεί ένα 30% από έξοδα κίνησης και παραστάσεως κ.λ.π.: 211680 Χ 1.3 = 275 184 € ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: 275 184 € Θεωρούμε φυσικά ότι οι Πρόεδροι των τοπικών συμβουλίων ( 5 χωριών) δεν θα παίρνουν μισθό (πράγμα που δεν το πιστεύω). Το ανωτέρω τελικό σύνολο είναι το ΕΛΑΧΙΣΤΟ κόστος της εκλεγμένης Διοίκησης Δήμου Ερμιόνης. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν τα έξοδα παραστάσεως και οι αμοιβές θέσεων που θα αναλάβουν. Μαζί με αυτά εγώ θεωρώ ότι το ΕΤΗΣΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ θα υπερβεί τις 400 000 € και πιστεύω ότι δεν θα διαψευστώ. Το θεωρώ εξαιρετικά υψηλό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει διευθυντικό στέλεχος ιδιωτικής επιχείρησης στην Ερμιονίδα με αποδοχές Δημάρχου. Σε μία 5ετία τα έξοδα αυτά θα είναι συνολικά 2000000 €, δηλαδή ένα πολύ μεγάλο έργο στην περιοχή μας. Ξανά υπενθυμίζω ότι για 180000 € έκανε να λειτουργήσει ο βιολογικός Ερμιόνης 10 χρόνια. Όταν ο Δήμος Ερμιονίδας  αναλάβει όλες τις νέες αρμοδιότητες θα έχει προσωπικό (πέραν των εκλεγμένων) πάνω από 60 άτομα (;). Όποιος γνωρίζει ακριβώς ας μας πει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι θα είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση της Ερμιονίδας και μάλιστα επιχείρηση που δίνει και μεγάλο εργολαβικό έργο. Από ότι ξέρω ο πρώτος Καλλικράτης θα έχει διάρκεια 3.5 έτη. Θα επιτρέπεται στον Δήμαρχο να διατηρήσει το επάγγελμά του. Με τον δεύτερο Καλλικράτη όμως δεν θα μπορεί και εδώ είναι το περίεργο: μπορεί να επιλέγει από που θα πληρώνεται. Αν είναι συνταξιούχος μπορεί να προτιμήσει τη σύνταξη μόνον η το μισθό του Δημάρχου μόνον. Αν είναι τσαγκάρης θα κλείσει για 5 χρόνια το τσαγκαράδικο ή θα το νοικιάσει. Δύσκολα εδώ τα πράγματα. Αν είναι υπάλληλος ιδιωτικής επιχείρησης δεν μπορεί να επιλέξει μισθό από την επιχείρηση γιατί δεν θα δουλεύει. Θα πάρει λοιπόν μόνο το μισθό του Δημάρχου. Μετά 5 χρόνια δεν είναι υποχρεωμένη η επιχείρηση να τον πάρει πίσω ή μπορεί να έκλεισε. Αν όμως είναι δημόσιος υπάλληλος θα τον πάρει πίσω φυσικά (αυτά είναι αυτονόητα στη χώρα μας). Αν έχει επιχείρηση ΕΠΕ, ΑΕ τότε είναι ιδιοκτήτης - μέτοχος. Θα δουλεύει η εταιρεία του κανονικά ......χωρίς να δουλεύει ο Δήμαρχος σε αυτήν και θα παίρνει μόνο το μισθό του Δημάρχου. Φυσικά δεν του απαγορεύεται να παίρνει μέρισμα από την εταιρεία του. Κοινώς πιάσε το αυγό και κούρευτο! Ό,τι συμπέρασμα βγάζετε, το ίδιο βγάζω. Και όλα αυτά από το δημόσιο ταμείο. Γι’ αυτό δεν έχει κανένας αντίρρηση πλην εμού και των ομοίων μου που φορολογούνται βαρύτατα (κατά τη γνώμη μου). Αν τα 400000 € επιμεριστούν σε 10000 μόνιμου κατοίκους Ερμιονίδας είναι 40 € / άτομο και για μια 4μελή οικογένεια 160 € το χρόνο. Επειδή η χώρα μας έχει πτωχεύσει και προσπαθεί να στηριχτεί στα πόδια της, μείωση του κόστους λειτουργίας σημαίνει όχι μόνον να περιοριστούν τα διοικητικά έξοδα του Δήμου, αλλά να φύγουν από το δημόσιο κορβανά και να επιμεριστούν στους κατοίκους. Τότε φυσικά θα ήταν και κύριο θέμα της τοπικής μας κοινωνίας. Πρόταση:  Δεν κάνουμε μια καλή αρχή; Η εκλεγμένη διοίκηση να διατηρήσει αυτά τα 3.5 χρόνια τα επαγγέλματά της (που θα τα διατηρήσει ούτως ή άλλως), να παραιτηθεί από τους μισθούς και να παίρνει μόνον έξοδα παραστάσεως και κίνησης. Αυτή η χειρονομία θα της δώσει μεγάλη αξιοπιστία ώστε να ζητήσει συνδρομή από τα εξοχικά και τις μεγάλες βίλες. Δεν θα της το αρνηθούν. Έρρωσθε, Βασίλης Γκάτσος

Και το κόστος διοίκησης (management) των εκλεγμένων 27 +1;

(Βασίλης Γκάτσος) Κατατοπιστικό το άρθρο του κυρίου Βάθη για τις εκλογές, όπως και άλλα άρθρα του που μας ανέλυσαν αρκετά καλά την διοικητική μηχανή του Καλλικράτη. Μήπως, επειδή είναι και μαθηματικός, μπορεί να μας δώσει και το κόστος διοίκησης; Δηλαδή: 1.    Ποιες οι ετήσιες απολαβές του Δημάρχου Ερμιονίδας οι προερχόμενες από μηνιαίο μισθό του και τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, άδειας διακοπών. Ποιες οι ετήσιες απολαβές του από παράσταση σε συνεδριάσεις, αποζημιώσεις κάθε φύσεως, κίνηση (δικαιούται δημοτικό αυτοκίνητο π.χ. Μερσεντέ;;), καλύπτονται τα έξοδα κινητού τηλεφώνου του και μέχρι ποιο ποσό; Όταν πάει εκτός έδρας για υπηρεσιακούς λόγους πώς αμείβεται; Γιατί άλλο είναι να λέμε ότι ο Δήμαρχος παίρνει π.χ. μισθό 3000 € και άλλο είναι με όλα τα υπόλοιπα να μαζεύει 6000 €, και άλλο 10000 € γιατί είναι και κάτι άλλα που δεν ξέρουμε. Γιατί αν ο Δήμαρχος Ερμιονίδας μας στοιχίζει ετησίως όσα χρήματα χρειαζόμαστε εδώ και 10 χρόνια για να βάλουμε μπρος τον βιολογικό σταθμό Ερμιόνης, καλύτερα να έχουμε βιολογικούς σταθμούς εν λειτουργία και όχι Δήμαρχο. 2.    Τα ως άνω για τους 4 αντιδημάρχους. 3.    Τα ως άνω για τους προέδρους των Δημοτικών και τοπικών συμβουλίων. 4.    Τα ως άνω για τους υπόλοιπους, εκ των 27, συμβούλους. 5.    Πέραν των 27 + Δήμαρχος ποιες οι ετήσιες απολαβές των συμβούλων που θα αναλάβουν συγκεκριμένες επιστασίες, επιτροπές, ταμεία, (και ποιες είναι αυτές/αυτά) ή εταιρειών του Δήμου Ερμιονίδας, ή ό,τι άλλο. Δεν ενδιαφέρουν οι απολαβές των υπαλλήλων του δήμου Ερμιονίδας. Μας ενδιαφέρει το κόστος διοίκησης (management) των εκλεγμένων και ιδιαίτερα κρυφά του σημεία τα οποία αγνοούμε παντελώς. Πάντως εμένα μου φαίνεται υπερβολικότατη αυτή η δομή, πάρα πολλά τα πρόσωπα που εκλέγονται για διοίκηση μόλις 10-12 χιλιάδων μονίμων κατοίκων. Βλέπω λογικό να μην ήσαν πάνω από 15 μαζί με τον Δήμαρχο και αυτό γιατί έχουμε πολλά χωριά. Αν είμαστε μόνο τρία χωρία, 11 σύμβουλοι ήσαν αρκετοί. Η λειτουργία του Δήμου Ερμιονίδας εξαρτάται από τους υπαλλήλους του δήμου, την άριστη και ολιγοπρόσωπη μη γραφειοκρατική οργάνωσή τους, την εργατικότητά τους κ.λ.π. κάτω από την καθοδήγηση ενός έμπειρου, αφοσιωμένου στο έργο του, δημόσιου υπαλλήλου (λειτουργού καλύτερα) που θα είναι ο Διευθυντής του Δήμου, δηλαδή ο πλοίαρχος του πλοίου. Ο Δήμαρχος καλείται να οδηγήσει αυτό το άριστα οργανωμένο πλοίο στους στόχους που έθεσε με το προεκλογικό του όραμα και όχι απλά πρόγραμμα. Χρειάζεται και άλλους 27 στη γέφυρα; Για όνομα! Και κάτι ουσιαστικό: Ο εκλεγμένος σύμβουλος, ο απλός ή αυτός που αναλαμβάνει Δήμαρχος, αντιπρόεδρος κ.λ.π. έχει δικαίωμα: 1.    Να δουλεύει σε οποιαδήποτε τεχνική ή άλλη υπηρεσία του Δήμου, χωρίς να είναι υπάλληλος του Δήμου, αμειβόμενος με μπλοκάκι; Για παράδειγμα να προσφέρει νομική υποστήριξη με αμοιβή; 2.    Ως ιδιώτης να λαβαίνει μέρος σε διαγωνισμούς και να παίρνει έργα του δήμου (όχι περιφέρειας κ.λ.π.); Δηλαδή ένας αντιδήμαρχος να παίρνει με διαγωνισμό την επισκευή ενός αγροτικού δρόμου; Αυτά δεν τα βλέπω συμβατά με την έννοια «της προσφοράς στην κοινωνία» αλλά με «την προσφορά στη τσέπη μου». Και το τελικό: Ας πούμε ότι το ετήσιο κόστος διοίκησης βγει 500 000 €. Δεδομένου ότι εμείς πληρώνουμε στο Δήμο μόνον ανταποδοτικά τέλη, από πού θα έλθουν αυτά τα λεφτά; Από το Δημόσιο Ταμείο, δηλαδή από τους άμεσους και έμμεσους φόρους; Γιατί όπως και να τα ονομάσουμε «κρατική επιχορήγηση», «παραχώρηση πόρων» κ.λ.π. είναι λεφτά από φόρους. Η πρότασή μου, ως, κατά τη γνώμη μου, βαριά φορολογούμενος, είναι ότι το σωστό και δίκαιο είναι το κόστος διοίκησης των εκλεγμένων να επιμερίζεται στους Δημότες Ερμιονίδας, στα εξοχικά, στις επαγγελματικές δραστηριότητες, στις τοπικές εταιρείες. Τότε και μόνον τότε η τοπική κοινωνία θα ενδιαφερόταν για το κόστος διοίκησης. Αν μάλιστα όλοι οι δημοτικοί υπάλληλοι αμείβονταν με τον ίδιο τρόπο και όχι από το δημόσιο τότε και μόνον τότε η τοπική κοινωνία θα ενδιαφερόταν για το λειτουργικό κόστος του Δήμου της. Έρρωσθε, Βασίλειος Γκάτσος

Απορίες ….

Για το γνωστό θέμα με το κτήμα της ΔΕΠΟΣ στο Πόρτο Χέλι, ο λόγος.

Απορία Πρώτη

Κάποια από τα γειτονικά ιστολόγια μας θύμισαν ότι σήμερα Παρασκευή εκδικάζεται η ‘αίτηση διόρθωσης κατασχετήριας έκθεσης’ των ΚαΜίζη, Τσαμαδού, Φλωρή  και Λάμπρου. Δεν μας θύμισαν όμως ότι η αίτηση αυτή συνεκδικάζεται με την αίτηση ανακοπής του Ελληνικού Δημοσίου.

Γιατί;

Απορία Δεύτερη

Τι νόημα και λόγο έχει η αίτηση  ΚαΜίζη και λοιπών από την στιγμή που είχε προηγηθεί η αίτηση ανακοπής του Ελληνικού Δημοσίου;

Τα αιτήματα των δύο αιτήσεων είναι διαφορετικά.

Το Δημόσιο ζητά ανακοπή, να μην γίνει ή να αναβληθεί η δημοπρασία, δεν γνωρίζω.

 Ο ΚαΜίζης ζητά να δημοπρατηθούν 4 αντί 342 στρέμματα.

Αυτό το αίτημα μάλλον δικαιώνει τον Σφυρί που λέει ότι ο ΚαΜίζης προωθεί τεμαχισμό και πώληση του κτήματος.

Γιατί αν  ή αίτησή του γίνει δεκτή, τότε, ανοίγει ο δρόμος σε κάθε έναν που του χρωστά το Δημόσιο, να κόβει και να παίρνει 4 στρέμματα!

Και το κτήμα έφυγε ως που να πεις …. κύμινο!

Απορία Τρίτη

Αν υπάρχει κομπίνα και μεθόδευση, τότε αυτή ξεκινά από το Δημόσιο. Από τις υπηρεσίες του Υπουργείου στο οποίο υπηρετεί ο Μανιάτης. Ο οποίος εκτός από Υφυπουργός είναι και Βουλευτής Αργολίδας. Επομένως η κομπίνα και η μεθόδευση, αν βέβαια υπάρχουν, ‘δείχνουν’ Μανιάτη!

Ως συμβολή του Σφυρί στην μεθόδευση καταλογίζουν την σιωπή ή ‘σιωπή’. Αυτό εμένα δεν με πείθει, απόλυτα.

Εχω την απορία όμως γιατί ο Σφυρίς δεν κινήθηκε δικαστικά, έστω και με παρέμβαση υπέρ της αίτησης του Δημοσίου.

Από την άλλη μεριά, ο ΚαΜίζης, ξεσκέπασε, γράφουν,  την μεθόδευση και την κομπίνα. Εντάξει. Ποιανού όμως; Του Μανιάτη ή του Σφυρί; Η μήπως και των δύο; Ξεσκέπασε ή  μήπως προσπαθεί να ‘δέσει’ την μεθόδευση και την κομπίνα με την αίτησή του που αν γίνει δεκτή οδηγεί σε τεμαχισμό και ξεπούλημα;

Απορία Τέταρτη

Ο Μανιάτης προχθές ήταν στο Κρανίδι. Τον ρώτησε κανένας για αυτό το θέμα;

Θα τρελαθώ! Μπορεί να με βοηθήσει κανένας;

Αυτά για σήμερα.

Θα επανέλθω όμως γιατί οι απορίες είναι πολλές.

Όπως και οι παλαβομάρες που γράφονται.

Δήμος Διδύμων Αργολίδας

Στον παρακάτω σύνδεσμο

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%94%CE%B9%CE%B4%CF%8D%CE%BC%CF%89%CE%BD_%CE%91%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82

υπάρχει σχετικό άρθρο για τον τ. Δήμο Διδύμων. Με βιβλιογραφική αναφορά.
Θα παρακαλούσα τον αναγνώστη να διαβάσει το σχετικό σχόλιό μου και να εκτιμήσει την φοβερή μνήμη του Μπαρμπα-Μήτσου του Μπάρδη.
Η μόνη παρατήρηση μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχει αναφορά στις τάξεις των Δήμων.

ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ και ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΑΠΑΝΗ

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Η αρχαιολογική σκαπάνη έπαψε να σκάβει στην Ερμιονίδα με το πέρας της έρευνας και των ανασκαφών στους Αλιείς και στο Φράχθι. Σε χώρους όπου δεν αναμένεται κάτι το πολύ σημαντικό, έρευνα και ανασκαφή δεν γίνεται σε όλη την έκταση, αλλά μόνον δειγματοληπτικά. Δηλαδή όση χρειάζεται για να αποτυπωθεί ένας οικισμός, και να αντληθούν εκείνες οι πληροφορίες που θα δίνουν μια πολύ καλή εικόνα του. Αν η ανασκαφή γινόταν σε όλη την έκταση δεν θα πρόσθετε κάτι το σημαντικό (χωρίς αυτό να αποκλείεται) αλλά θα είχε πολύ μεγαλύτερο κόστος.

Έτσι μην περιμένουμε κάτι για τους Αλιείς και το Φράχθι. Ό,τι ήταν να γίνει έγινε και δεν πρόκειται να επανέλθει εκ νέου καμιά Αρχαιολογική Σχολή. Γέμισαν με ντοκτορά και γνώσεις τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και σε μας μείνανε καταχωνιασμένα σε υπόγεια τα ευρήματα και το σπήλαιο Φράχθι και η πόλη των Αλιέων αφημένα στη τύχη τους. Τους σημερινούς διάσημους, λόγω Φράχθι και Αλιέων, καθηγητές τους θυμάμαι φοιτητές στις ανασκαφές που τους επισκεπτόμεθα με τον αείμνηστο φίλο Παντελή Μήτσου για να πάρουμε πληροφορίες και να τις δημοσιεύσουμε στην «ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ».

Γνώμη μου: Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει συνέχεια και κεφάλαια μπορεί να προκύψουν αρχικά από χορηγίες. Το βλέπω και σαν μακροπρόθεσμη επένδυση στον πολιτισμό μας, αλλά και σαν άμεση απασχόληση εργαζομένων για αρκετά χρόνια.

Η συλλογιστική μου:

Η Ερμιονίδα με τα δαντελωτές ακτές της, τους υπήνεμους όρμους της, το πολύ καλό κλίμα, παρουσιάζει ένα πρότυπο κατοίκησης κυριολεκτικά πάνω στο κύμα και μια εκπληκτική συνέχεια παρουσίας ανθρώπου. Το όραμα ξεκινάει από εδώ.

Έχουμε ήδη ανασκάψει επαρκώς το Φράχθι και την πόλη των Αλιέων. Ομοίως ένα μικρό μέρος του αρχαίου νεκροταφείου Ερμιόνης. Υπάρχουν στο μουσείο του Άργους και πολλά ψηφιδωτά από τις Βασιλικές και τις ρωμαϊκές κατοικίες του οικισμού της Ερμιόνης.

1). Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μέσω του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιοτήτων και μιας ξένης Αρχαιολογικής Σχολής να οργανωθεί η ανασκαφή της αρχαίας Ερμιόνης των Μυκηναϊκών και Γεωμετρικών χρόνων στο λόφο της Μαγγούλας και στη νότια αυτού υποθαλάσσια έκταση. Συγχρόνως πρέπει να αποτυπωθούν και τα υποθαλάσσια αρχαιολογικά σύνολα τουλάχιστον στην Ντάρδιζα και στο Σαλάντι.

2). Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μέσω μιας ξένης Αρχαιολογικής Σχολής να οργανωθεί η ανασκαφή του σημαντικότατου αρχαιολογικού χώρου στους πρόποδες του βουνού Φράχθι. Δεν έχει σχέση με το σπήλαιο. Βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το νταμάρι. Είναι σημαντικά αρχαιοελληνικά, ρωμαϊκά και μάλλον και Βυζαντινά κατάλοιπα μιας σημαντικής άγνωστης πόλης η οποία ίσως συνδέεται και με την νεώτερη κατοίκηση Κρανιδίου και Φούρνων.

3). Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να αρχίσουν εργασίες για την ολική ανασκαφή του αρχαίου νεκροταφείου Ερμιόνης. Λόγω του ρέματος του Καταφυκιού φαίνεται ότι μπαζώθηκε γρήγορα και είναι ασύλητο.

4). Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να αρχίσουν εργασίες για τον εντοπισμό των κιόνων του ναού της πλατείας του Μπιστιού στην Ερμιόνη. Βρίσκονται όλοι θαμένοι ή εντειχισμένοι στη περιοχή του Άη Νικόλα. Σήμερα έχουμε μόνο το δάπεδο. Με τους κίονες, έστω και ριγμένους δίπλα του, θα έχουμε πλέον την εικόνα του αρχαίου ναού και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

5). Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να αρχίσουν εργασίες καθαρισμού του κάστρου της Θερμησίας (και να σταματήσουν οι ηλίθιοι και ενεργοβόροι ηλεκτροφωτισμοί του που την μόνη εντύπωση που προκαλούν άμεσα στον διερχόμενο είναι να πάρει την πυροσβεστική και να φωνάξει: «τρέχτε! Φωτιά στο Θερμήσι!»). Το κάστρο (αυτό που έχει απομείνει στον βράχο γιατί το κυρίως είναι ισοπεδωμένο) σε λίγες δεκαετίες θα πέσει. Μόλις στέκει και μόλις το προλαβαίνουμε.

Να αποτυπωθεί το σχέδιο του και να αρχίσει η αναστήλωσή του και όχι απλά η συντήρηση τμημάτων του. Χρειάζεται ένα τέτοιο κάστρο η Ερμιονίδα.

Τα παραπάνω δεν γίνονται σε μια μέρα. Δρομολογούνται επί των ημερών μας και ολοκληρώνονται από την γενιά που έρχεται. Ορίζοντας 20 ετία. Τόσο πολύ; Ναι, τόσο πολύ αφού μας έτυχε να έχουμε ένδοξους προγόνους. Είναι άλλωστε και ζήτημα παιδείας να μεγαλώνουν τα παιδιά της Ερμιονίδας και γύρω τους να υπάρχει αυτή η ανασκαφική και ερευνητική συνέχεια.

Τα ευρήματα μπορούν πράγματι να υποστηρίξουν ένα θαυμάσιο και με μεγάλο ενδιαφέρον Μουσείο ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ σε συνδυασμό με ένα επισκέψιμο σπήλαιο Φράχθι.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, όχι μόνον για τον Καλλικράτειο Δήμο μας αλλά και τους έχοντες και κατέχοντες στον θαυμάσιο αυτόν τόπο. Και όχι μόνον αυτοί. Ένα μικρό τέλος στα εξοχικά και τις βίλες, στα τουριστικά επαγγέλματα, στις μαρίνες και τα αιολικά πάρκα θα βοηθούσε.

Εν μέσω κρίσεως και πτωχεύσεως; ΝΑΙ! Οι ξένες αρχαιολογικές σχολές κάνουν κρα για να τους παραχωρηθεί σημαντικός αρχαιολογικός τόπος προς ανασκαφή.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Κατάρτιση Ψηφοδελτίων

Μάχη μεγάλη, μαθαίνω, είναι σε εξέλιξη σχετικά με την κατάρτιση των ψηφοδελτίων των δύο ‘μονομάχων’.

Μην πάει το μυαλό σας σε μάχη ιδεών, απόψεων, πολιτικών κ.α.

Όχι.

Μάχη συμφερόντων, σε πλήρη εξέλιξη!

Με κυρίαρχους το κύκλωμα της Οικοδομής. Μηχανικούς, Εργολάβους και τα παρελκόμενα επαγγέλματα, δηλαδή, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί ελαιοχρωματιστές, προμηθευτές,  …..

Που πολλοί διαθέτουν και το απαραίτητο χρήμα. Και το διαθέτουν απλόχερα.

Προφανώς ‘επενδύουν’.

Τα καλλίτερα ‘επιτόκια’ τα προσφέρει ο συνδυασμός Σφυρί, για την ώρα.

Ξέρει τον χώρο καλλίτερα από τον ΚαΜίζη.

Προφανώς ξέρει να ‘Διοικεί’ καλλίτερα την Πολεοδομία. Με δύο κουβέντες, έχεις απόλυτη συνεννόηση!

Προτιμούνται, μαθαίνω, οι νέοι. Τόπο στα νιάτα, λένε.

Το πουλάκι όμως λέει ότι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όλο και κάποιο κώλυμα έχουν!

Σε πολλές περιπτώσεις Νομικό. Κάποια καταδίκη, κάποιο αυθαίρετο, τέτοια.

Αλλά και Πολιτικό. Το έχουν παρακάνει! Εχουν προκαλέσει μεγάλο μέρος της Κοινωνίας.

Και προτιμούν τα παιδιά ή τα εγγόνια τους που είναι άφθαρτα. Αλλά και για να εξασφαλίσουν την συνέχεια των όσων ‘πέτυχαν’!

Φυσικά έχουν και τους … αναλώσιμους!

Αυτούς που θα πάρουν τις ‘δύσκολες’ αποφάσεις, αυτές που δημιουργούν φθορά δηλαδή.  Πολιτικά χαζοβιόλια υπάρχουν πάντα. Με ένα κοκαλάκι δίνουν ακόμη και κ….

Και το χρήμα άφθονο.

Και για αυτό ο Σφυρίς δεν γράφει τα στοιχεία της φυλλάδας του. Γιατί στην ερώτηση ποιος και πόσα πληρώνει, έχει πρόβλημα να απαντήσει.

Οσο για τους άλλους, Γεωργοί, Ψαράδες, Κτηνοτρόφοι, Ξενοδόχοι, Ξενοδοχοϋπάλληλοι,  … τι να δώσουν; Αυτοί με τα βίας τα βγάζουν πέρα! Αντε κάποια εκπροσώπηση για να πάρουμε τα … κουκιά.

Πρέπει τελικά ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ να πληρώνει τους εκλεγμένους στους μικρούς επαρχιακούς Δήμους;

(γράφει ο Βασίλης Γκάτσος)

Αρχές του αιώνα το Κρανίδι και η Ερμιόνη με πολύ περισσότερο κόσμο έβγαζαν Δημάρχους οι οποίοι αφιέρωναν αρκετό χρόνο για τις κοινές υποθέσεις, οι οποίες δεν ήσαν και λίγες (ζωοκλοπές, κλοπές αγροτικής παραγωγής, δρόμοι, υπόνομοι, λιμενικά έργα, δημόσια πηγάδια, εθελοντική εργασία, τελωνεία, φόροι, δεκάτη, παράνομη αλιεία κ.λ.π.). Οι Δήμαρχοι ήσαν χωρίς μισθό και μάλιστα υπερήφανοι για το έργο τους. Το ίδιο και οι Κοινοτάρχες αργότερα. Και ας μη νομίζουμε ότι τα εκλογικά ....ήθη και έθιμα ήταν πιο πολιτισμένα από σήμερα. Οι μαγκουριές, οι επιθέσεις, οι βουλευτικές επεμβάσεις αδιάκοπες. Αλλά και τα ρουσφέτια που ενέπλεκαν Δημάρχους και κομματάρχες στην ημερησία διάταξη.

Πέραν από αυτό υπάρχει και η παράδοση και το ιστορικό παράδειγμα Ρέπουλη: Πρόσφερε στην Πατρίδα ανεκτίμητες υπηρεσίες. Ήταν ο «αντ’ αυτού», όπως λέγανε οι παλιοί. Ο Βενιζέλος βρισκότανε συνέχεια έξω για τις υποθέσεις της χώρας μας και ουσιαστικός κυβερνήτης έμενε πίσω ο Ρέπουλης. Με δική του επιλογή «πέθανε στην ψάθα» και αυτό δεν το λέμε τώρα που βγήκε σχετικό βιβλίο του ή γίνανε κάποιες σχετικές αναρτήσεις. Όλη η παλιά Ερμιονίδα, όταν έλεγε Ρέπουλης, αμέσως πρόσθετε με καμάρι: «που πέθανε στην ψάθα». Ακόμη και οι αντίπαλοί του.

Γιατί στον Καλλικράτη πρέπει ο Δήμαρχος να αφήνει τη δουλειά του και να παίρνει μισθό Δημάρχου, όπως και οι Αντιδήμαρχοι; Αυτό ίσως να πρέπει να γίνει σε μεγάλους Δήμους. Στην Ερμιονίδα με τους 12000 (που αμφιβάλλω αν είναι τόσοι) μόνιμους κατοίκους (300 μέτριες πολυκατοικίες στην Αθήνα έχουν τόσο πληθυσμό, δηλαδή ένα οικοδομικό τετράγωνο 400 Χ 400 μέτρα) τόσο βαριά πέφτει η δουλειά, ώστε να αφήνει το επάγγελμά του ο Δήμαρχος;

Δηλαδή ο Επιχειρηματίας, ο Πολιτικός Μηχανικός, ο Δικηγόρος, ο Μεσίτης, ο Εστιάτορας, ο Ψαράς, ο Ιδιωτικός Υπάλληλος κ.λ.π. που έγινε Δήμαρχος θα αφήσει τη δουλειά του για 4-5 χρόνια; Αστείο πράγμα και δεν πρόκειται να γίνει στην πράξη, ή θα αποτρέψει ικανούς ανθρώπους από το να βάζουν υποψηφιότητα. Μόνο η τάξη των Δημοσίων Υπαλλήλων θα βάζει υποψηφιότητα, γιατί θα έχει βέβαιη την επιστροφή της στη θέση της. Και φυσικά οι άεργοι.

Να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι στον Καλλικράτη θα υπάρχει ολόκληρο επιτελείο εργαζομένων (εκεί θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα) με ένας «διοικητή - πλοίαρχο» δημόσιο υπάλληλο ο οποίος θα κάνει τον μάνατζερ για όλες τις λειτουργίες του Δήμου και μάλιστα με κριτήρια ιδιωτικής επιχείρησης, ως προς την οργάνωση φυσικά. Άρα Δήμαρχος, Αντιδήμαρχοι και Σύμβουλοι θα είναι επιτελικοί, κάτι σαν τον κυβερνήτη του πλοίου. Εφόσον η φιλοδοξία τους είναι να προσφέρουν στα κοινά, να το κάνουν χωρίς κανένα μισθό παρά μόνο με έξοδα παράστασης και αυτά προκαθορισμένα και με δικαιολογητικά. Δηλαδή πάει κάπου ο Δήμαρχος για υπηρεσιακούς λόγους; Να φέρει αποδείξεις των εξόδων του στο Ταμείο, αν δεν έχει την υπερηφάνεια να τα βάλει από τη τσέπη του.

Κατά την γνώμη μου πρέπει όλοι όσοι είναι υποψήφιοι να υπογράφουν ένα χαρτί επίσημο και δεσμευτικό (συμβολαιογραφική πράξη) ότι οποιαδήποτε έμμισθη θέση καταλάβουν μετά τις εκλογές, δωρίζουν τον μισθό τους στον Δήμο για να κάνει συγκεκριμένο έργο, το οποίο και θα ορίζουν. Θα παίρνουν μόνον τα έξοδα παραστάσεως, όπου αυτά προβλέπονται και τυχόντα άλλα έξοδα βάσει αποδείξεων.

Έτσι πιστεύω ότι η φιλοδοξία να προσφέρουν έργο, ταυτίζεται με την αφιλοκέρδειά τους και την υψηλή ευθύνη που αισθάνονται για το καλό του τόπου μας.

Όποιος θέλει βέβαια να παίρνει το μισθό του θα πρέπει να το προδηλώσει, δηλαδή μόλις δηλώνει και την υποψηφιότητά του. Δηλαδή να πει ότι θεωρεί τον εαυτό του πολύ ικανό για έμμισθη θέση Δημάρχου, Αντιδημάρχου, Συμβούλου και δεν θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στα κοινά αφιλοκερδώς, αλλά αναλόγως με το μισθό που θα πάρει. Δεν θα είχα καμιά αντίρρηση να ψηφίσω τον δεύτερο αλλά και καμία να επιλέξω τον πρώτο, αν κρίνω ότι είναι άξιοι και ικανοί.

Πάντως μια μικρή κοινωνία που θέλει να πάει μπροστά, αναδεικνύει πάντα μια πρωτοπόρο ενθουσιώδη ομάδα που θέλει να ηγηθεί αφιλοκερδώς, να μην πω ομάδα που θα βάλει και από την τσέπη της για το κοινό καλό.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ

(γράφει ο Βασίλης Γκάτσος)

Ας δούμε τα ‘βασικά ρεύματα’ πελατών Ερμιονίδας. Και πελάτης φυσικά είναι αυτός που θα αφήσει χρήμα για να πάρει προϊόντα και υπηρεσίες.

1). Πελάτες προϊόντων και υπηρεσιών Ερμιονίδας και νησιών της που έρχονται από την στεριά.

1.α. Ένα ρεύμα πελατών έρχεται με τα αυτοκίνητά του από την πρωτεύουσα, γιατί έχει εξοχικό στην περιοχή. Το ρεύμα αυτό θα αυξάνει χρόνο με το χρόνο, άρα όλο και μεγαλύτερη πελατεία εκ του ασφαλούς. Μεγάλη υπόθεση αυτό. Επιθυμούν να ψωνίζουν τα βασικά από Τραχειά και Κολιάκι τόσο όταν έρχονται όσο και όταν επιστρέφουν. Οι περισσότεροι επιθυμούν να παίρνουν λάδι για τις ετήσιες ανάγκες τους από παραγωγούς Ερμιονίδας. Θα έπαιρναν και άλλα, αν εύρισκαν. Είναι μεγάλη υπόθεση το αυτοκίνητο, γιατί κουβαλάει ένα σωρό πράγματα στο σπίτι.

Στην Ερμιονίδα δεν έχουμε μαγαζιά στους δρόμους που ακολουθεί αυτό το ρεύμα, ούτε παράγουμε προϊόντα αντίστοιχα της Τραχειάς και του Κολιακιού. Έχει ποτέ γίνει από φορέα ιδιωτικό ή δημόσιο έρευνα αγοράς για να διαπιστώσει τις προτιμήσεις, τις επιθυμίες, τις ανάγκες, την ικανοποίηση, τα παράπονα, τις πραγματικές αγορές που κάνουν, πόσες φορές έρχονται το χρόνο στο εξοχικό τους, ποια περίοδο προτιμούν κ.λ.π.; Μη μου πείτε ότι έχει γίνει ποτέ τέτοια έρευνα και μείνουμε .....στήλη άλατος!

Αυτό το ρεύμα απαιτεί δύο (ιδιωτικές ή δημόσιες, αδιάφορο, αρκεί να δουλεύουν με ιδιωτικά κριτήρια) επενδύσεις. Μία έκταση οργανωμένου και ασφαλούς παρκαρίσματος για 1000 αυτοκίνητα στην Κόστα που θα εξυπηρετούν τα εξοχικά (αλλά και ξενοδοχεία, νοικιαζόμενα, επισκέπτες) των Σπετσών. Χρειάζονται περίπου 30 στρέμματα. Είναι ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ για τις Σπέτσες που προσφέρουν μόνον υπηρεσίες, αλλά και ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ για την Ερμιονίδα που μπορεί να τους προσφέρει προϊόντα.

Μια αντίστοιχη έκταση στο Μετόχι για ίδια εξυπηρέτηση της Ύδρας. Έχει αρχίσει η σύνδεση και προβλέπεται να έχει μέλλον. Η μετάβαση με τα ιπτάμενα είναι πολύ ακριβή και δεν έχει μέλλον. Η Ύδρα μέσω του Μετοχιού μπορεί να τραβήξει μεγάλο ρεύμα μαθητικών ημερήσιων εκδρομών ή να περιληφθεί ως σταθμός πολυήμερων εκδρομών με πούλμαν. Βλέπουμε εδώ την οικονομία win – win, όπου η διευκόλυνση της ανάπτυξης της Ύδρας και των Σπετσών, γίνεται κέρδος για τους νησιώτες μας αλλά και για την Ερμιονίδα. Και εδώ έρευνα αγοράς;

1.β. Ένα ρεύμα πελατών σαν το προηγούμενο κατευθύνεται οδικώς προς τα ξενοδοχεία και τα κάθε είδους καταλύματα της Ερμιονίδας, ή κάνει με αυτοκίνητο ή πούλμαν ημερήσια εκδρομή στην Ερμιονίδα. Του χρόνου πολλοί από αυτούς δεν θα ξανάρθουν. Οι αγορές τους στην Ερμιονίδα δεν είναι μόνον είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και αναμνηστικά για δώρα, για το σπίτι κ.λ.π. Δεν είναι δεμένοι με την περιοχή μας λόγω ιδιοκτησίας τουτέστιν εξοχικού. Άρα πρέπει να κάνουμε το παν για να τους κάνουμε όσο γίνεται μονιμότερους πελάτες – επισκέπτες. Και εδώ έρευνα αγοράς;

2). Πελάτες προϊόντων και υπηρεσιών Ερμιονίδας και νησιών της που έρχονται από τη θάλασσα.

2.α. Ένα ρεύμα πελατών που έρχεται με τα πλοία της γραμμής. Όπου και να βγουν, αν επιθυμούν να κάνουν αγορές προϊόντων θα τις κάνουν στους οικισμούς, αφού δεν έχουν αυτοκίνητο. Άρα εκεί πρέπει να πάνε και τα προϊόντα της περιοχής. Βαριά πράγματα δεν μπορούν να πάρουν μαζί τους,  όπως τενεκέδες λάδι. Ένα σωστό μαρκετινγκ μπορεί να τους πείσει ότι αυτά που θα παραγγείλουν αύριο θα τα λάβουν στο σπίτι τους.  Και εδώ έρευνα αγοράς;

2.β. Ένα ρεύμα πελατών ημερήσιων κρουαζιερών ή περαστικών πολυήμερων κρουαζιερών. Άλλες επιθυμίες και ανάγκες. Και εδώ έρευνα αγοράς;

2.γ. Ένα ρεύμα πελατών που έρχονται με κότερα και ιστιοπλοϊκά. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε την σπουδαιότητα αυτού του ρεύματος, γιατί ο Αργοσαρωνικός είναι θάλασσα – λίμνη, ιδανικός για ιστιοφόρο και κότερο. Λίγα από αυτά πάνε Κυκλάδες, λόγω αποστάσεων αλλά κυρίων λόγω άγριας και επικίνδυνης θάλασσας.

Οι πελάτες αυτοί είναι κλεισμένοι στα λίγα τετραγωνικά του σκάφους και όσο να το επιθυμούν και να το απολαμβάνουν ταξιδεύοντας, όταν φτάσουν στον προορισμό τους θέλουν να βγουν, να δουν πράματα, να καθίσουν, να ψωνίσουν κ.λ.π.

Είναι υψηλού εισοδήματος, θέλουν να φύγουν με αναμνήσεις καλές και ευχάριστες και να ψωνίσουν ενθύμια. Θεωρούνται οι πλέον επιθυμητοί πελάτες. Αυτό το ρεύμα απαιτεί επενδύσεις στα λιμάνια και όχι τόσο στη στεριά. Οργανωμένες μαρίνες σε Ύδρα, Ερμιόνη, Σπέτσες, Πορτοχέλι, είναι ζωτικής σημασίας, όπως και οργανωμένη αγορά προϊόντων και υπηρεσιών στα λιμάνια. Και εδώ έρευνα αγοράς;

3). Πελάτες που οργανωμένα καταλήγουν στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες του τόπου μας.

Άλλες οι ανάγκες τους. Και κακά τα ψέματα, δεν μπορούν να μείνουν κλεισμένοι σε ξενοδοχεία 15 μέρες και να κάνουν μπάνια και ηλιοθεραπεία, όλα μέσα στην τιμή. Θέλουν να δουν Ναύπλιο, τουλάχιστον Ύδρα ή Σπέτσες, σίγουρα Φράχθι αν ήταν επισκέψιμο, κάστρο Θερμησίας αν είχε συντηρηθεί και επισκευαστεί, Μοναστήρι Αγίων Αναργύρων ή Μονή Αυγού, Καταφύκι, θέλουν θέατρο Επιδαύρου, Ολυμπία. Και εδώ έρευνα αγοράς;

Ποιος άλλος τόπος έχει αυτό το πλεονέκτημα να του έρχονται οι πελάτες δια ξηράς και δια θαλάσσης; Συνήθως ψάχνουνε για πελάτες και σε εμάς έρχονται ακόμα και ... αν δεν θέλουμε!

Ποιος άλλος τόπος έχει το πλεονέκτημα οι πελάτες του να είναι ιδιοκτησιακά ενωμένοι με τον τόπο;

Ποιο άλλο οικονομικό μέλλον μπορεί να έχει ένας τέτοιος τόπος πέραν του να ικανοποιήσει πλήρως αυτή την πελατεία και να την αυξήσει; Ποιο άλλο μέλλον επιζητά ο τόπος μας για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του;

Υπό την απαραίτητη προϋπόθεση: Να συνεχίσουν τα μέρη μας να είναι ελκυστικά και επιθυμητά από τους πελάτες μας, κάθε χρόνο όλο και πολύ.

Και τι θα πουλάμε στους πελάτες; Κοκοροβένια;

Αυτό είναι το μέγιστο πρόβλημα του τόπου. Πουλάμε τη γη μας και όχι προϊόντα και υπηρεσίες του τόπου μας. Βλέπουμε αυτά τα ρεύματα πελατών ως δυνητικούς πελάτες – αγοραστές των κτημάτων και των σπιτιών μας και όχι σαν την καλύτερη πελατεία των προϊόντων και των υπηρεσιών μας. Δεν μπορούμε να τους δούμε σαν ποδηλάτες, ορειβάτες, λάτρεις του βυθού και της αρχαιολογίας και ιστορίας, φυσιολάτρες, περιπατητές, ιστιοπλόους, λάτρεις του καλού φαγητού, του κρασιού και τόσα άλλα. Τους βλέπουμε στεγνούς, σαν τουριστικά ζώα που η μόνη ανάγκη και επιθυμία τους είναι να κάτσουν να φάνε στα κέντρα μας μέσα στα αυτοκίνητα, τον θόρυβο και την αδιακρισία.

Η Τραχειά και το Κολιάκι βλέπουν σωστά, είναι μέσα στην πραγματική αγορά, εμείς είμαστε στα σύννεφα. Αυτοί είναι παραγωγοί και έμποροι, ενώ πριν λίγες δεκαετίες ήταν περιθωριακοί κτηνοτρόφοι. Εμείς που είμαστε σφουγγαράδες, ναυτικοί, έμποροι, αγρότες, ψαράδες, κοσμοπολίτες, έχουμε χάσει τελείως την επαφή με την πραγματική παραγωγή, το εμπόριο και την αγορά, και φυσικά την επαφή με τον πελάτη.

Και σε αυτά τίποτα δεν μπορεί να προσφέρει ο Καλλικράτης, ούτε οι μελλοντικοί Δήμαρχοι, ούτε οι υποψήφιοι και μελλοντικοί αντιδήμαρχοι και σύμβουλοι. Είναι έξω από το φαντασιακό τους. Θεωρούν ως φυσική και αναπότρεπτη την εγκατάλειψη της παραγωγής σε θάλασσα και στεριά, θεωρούν φυσικό να διαλυθούν οι εμπορικές δομές μας, να χαθεί η αγορά για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας.

Μήπως συνέβαλε η τοπική αυτοδιοίκηση στη δημιουργία της αγοράς στην Τραχειά και στο Κολιάκι;

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

***** Περίμενα ότι το Κρανιδιώτικο κρασί του Γιάννη του Κοντοβράκη (παίζαμε πάντα αντίπαλοι μπάλα, αυτός Κρανίδι, δεν θυμάμαι, ΠΑ.Ο.Κ. ή Α.Ε.Κ., και γω ΕΡΜΗΣ) όχι απλά θα το εύρισκα εύκολα, άλλα όπου καθόμαστε θα μας το πρότειναν, έστω και αν παραγγέλναμε μπύρα. Δηλαδή, αν καθόμαστε να παραγγείλουμε μπύρα ή κάποιο κρασί, κάποιος θα μας έλεγε: «θέλετε ένα ποτήρι κρασί του Γιάννη με ένα καλό μεζέ να δοκιμάσετε; Αξίζει τον κόπο». Έτσι για να μας φέρουν σε επαφή με ένα τοπικό προϊόν. Ρώτησα σε μικρό μπακάλικο αν έχει και μου είπε ότι το έχει ακούσει, αλλά «ξέρετε είναι και λίγο ακριβό» λες και ρώτησα πόσο κάνει, αφού δεν το είχε.

Θέλω να πω ότι δεν αρκεί η προσπάθεια ενός ρέκτη συμπατριώτη να βγάλει ένα καλό ντόπιο (και πολύ σπάνιας ποικιλίας) κρασί. Αν πιστεύουμε στον τόπο μας, έπρεπε αυτό το κρασί να το προτάσσουμε στον πελάτη με τα καλύτερα λόγια, εκεί που είναι το στέκι πώλησης και κατανάλωσής του. Έτσι στήνονται οι τοπικές αγορές ντόπιων προϊόντων, με αλληλοστήριξη των καλών προϊόντων μας και προώθηση από όλους μας.

Το παράδοξο είναι το εξής. Επειδή θυμάμαι τα σπάνια ροκανάρια, το μοναδικό άρωμά τους και την γεύση τους, μιλάω πάντα και προς όλους, για ένα πολύ ωραίο κρασί που βγάζει ο Κοντοβράκης στο Κρανίδι από την σπάνια ντόπια παμπάλαια ποικιλία σταφυλιών, που δεν ξέρω και γω πώς κατάφερε να αναστήσει. Πολύ ωραίο κρασί και άμα το βρείτε, ή πάτε κατά Ερμιονίδα να το αναζητήσετε. Εγώ φυσικά δεν το έχω ακόμη δοκιμάσει! Βλέπετε λοιπόν πώς λειτουργεί ο μύθος, η μνήμη, η νοσταλγία για τοπικά εξαιρετικά προϊόντα. Αυτό το έχουμε για κρασιά, λάδι, ελιές, ρόδια, μανταρίνια, ψάρια και άλλα. Έχουμε τον μύθο τους. Ας τα κάνουμε εξαίρετα προϊόντα για όλη αυτή την πελατεία που ανέφερα. Τι περιμένουμε; Να φτιάξουμε βιομηχανίες και ηλεκτρονικά;

Κυβικά Μέτρα Δήμου Κρανιδίου

Ο τίτλος του γραφήματος της ΔΕΥΑΚ, στο προηγούμενο σχόλιο, είναι

Κυβικά Μέτρα Δήμου Κρανιδίου

Τι θα πει Κυβικά Μέτρα Δήμου Κρανιδίου ρε παιδιά;
Είναι Ελληνικά από Ελληνες για Ελληνες, ή 'μαζεύω λέξεις και κάνω προτάσεις';

Ένα ερώτημα για την Δ.Ε.Υ.Α.Κρανιδίου

Μπήκα πριν λίγο για έναν ‘περίπατο’ στις ‘νέες’ ιστοσελίδες του Δήμου Κρανιδίου. Θα γράψω για αυτές αργότερα.

Για την ώρα έψαξα λίγο το κομμάτι ΔΕΥΑΚ.

Ηθελα θα δω την κατανάλωση νερού στα Δίδυμα.

Όμως δεν υπάρχει!

Στον σχετικό πίνακα

υπάρχουν οι καταναλώσεις, ανά μήνα, για Κρανίδι, Κοιλάδα και Πόρτο Χέλι. Τίποτα για Δίδυμα,  Φούρνους, Λουκαϊτι, Ράδο!

Γιατί ρε παιδιά;

Είναι δύσκολο να περαστούν τα σχετικά στοιχεία και για αυτά διαμερίσματα;

Δεν πρέπει να γνωρίζουμε και εμείς που πάμε και τι μας περιμένει;

Περιμένουμε!

Ο καλλικράτειος Δήμος Ερμιονίδας είναι κυρίαρχος σε όλη την ‘επικράτειά’ του;

(Βασίλης Γκάτσος)

Όχι δα! Εξαιρείται η περιοχή Αγίου Αιμιλιανού όπου μόνο από το βασικό δρόμο μπορεί να περνάει ο Καλλικράτης, σιγά σιγά και με προσοχή για να μην ενοχλεί, και στα μουλωχτά να χωθεί στο δρομάκι που τον βγάζει στο εκκλησάκι του Αγίου (αν καταφέρει να το εντοπίσει) για να ανάψει ένα κεράκι να του συχωρεθούν οι αμαρτίες του.

Επίσης εξαιρείται το νησί της Κοιλάδας όπου εκεί ούτε να πατήσει δεν μπορεί.

Εξαιρούνται επίσης οι παραθαλάσσιες περιφραγμένες εκτάσεις των ‘αγροτικών βιλών’ όπου ποτέ δεν πρόκειται να καταφέρει να προσεγγίσει καλλικράτειος υπάλληλος, ούτε ο Δήμαρχος αν δεν πάρει ειδική άδεια και δεν συνοδεύεται για να δει για πρώτη φορά στη ζωή του τις παραλίες των προγόνων του όπου αλώνιζαν καθημερινά ελεύθερα και ανεμπόδιστα με τις βάρκες, τα γαϊδουράκια και με τα πόδια.

Εξαιρούνται επίσης πλήθος «οργανωμένων συστάδων εξοχικών», διάβαζε καμουφλαρισμένων οικισμών, όπου μόλις και μετά βίας επιτρέπεται στον Καλλικράτη να ρίξει μια ματιά από την περίφραξη, αφού ανασηκωθεί στα δάκτυλα των ποδιών του.

Μήπως μπορεί να αγκαλιάσει όλα τα ‘παιδιά’ του;

Όχι δα! Αν κατεβούν σ’ όλα τα εξοχικά τους, συν γυναιξί και τέκνοις, όλοι οι πρωτευουσιάνοι, τότε αυτοί βγάζουν δήμαρχο Ερμιονίδας, ή έναν δικό τους. Σε αυτή την ιδέα δεν είμαι καθόλου αντίθετος. Είναι δημοκρατικό οι πολλοί και μάλιστα όταν έχουν και μεγάλη ιδιοκτησία να θέλουν να αυτοδιοικηθούν και να μην εξαρτώνται από την διοίκηση των ολίγων και ιδιοκτησιακά περιθωριακών. Τότε θα αναπτύξουν και τις αρετές τους, ενώ σήμερα εμποδίζονται από τις ανέμπνευστες και τελείως τοπικίστικες και περιθωριακές αντιλήψεις των γηγενών.

Ας συνειδητοποιήσουμε ότι ο Δήμαρχος Ερμιονίδας που θα εκλεγεί έχει περιορισμένη επικράτεια και στη θητεία του θα δει να περιορίζεται ακόμη περισσότερο. Θα είναι μεν καλλικράτειος αλλά Δήμαρχος υπερηφάνων κατοίκων που έχουν χάσει τα κτήματά τους ή πρόκειται να τα χάσουν (δηλαδή να τα πουλήσουν) οι οποίοι έχουν απωθηθεί πλέον στους οικισμούς τους. Για τους πρωτευουσιάνους είναι ένας καλός υπηρέτης των συμφερόντων τους και αν πάψει να είναι δεν έχουν πρόβλημα να βγάλουν ένα δικό τους Δήμαρχο.

Αυτό το έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει; Το έχουμε βάλει μέσα μας;

Αν είμαστε σε άλλες εποχές η περιοχή του Αγίου Αιμιλιανού (και σε λίγο και άλλες) θα ήταν ο φεουδαρχικός πύργος που θα μπορούσε να αγοράσει τα γύρω χωριά και να κάνει τους κατοίκους των κολίγους.

Τέως και νυν Δήμαρχοι του Κρανιδίου ξέρετε πόσο κάνει ο οικισμός του Κρανιδίου; Είναι 1000 σπίτια με 200000 το ένα = 200 εκατομμύρια Ευρώ, όσο δηλαδή κάνουν δύο μεγάλα τάγκερ. Αρκεί ο Άγιος Αιμιλιανός να έλεγε: έχω 50 τέτοια, τι να τα κάνω τα άλλα δύο; Με αυτά τα λεφτά δεν αγοράζω το Κρανίδι;

Τι να κάνουμε; Θα μας πούνε οι Δήμαρχοι όταν φτάσουν σε αυτό το ερώτημα του Λένιν. Ο Λένιν έκανε επανάσταση. Την οραματίστηκε, την σχεδίασε και την πέτυχε. Και επειδή Λένιν δεν είστε, αλλά προσγειωμένοι κοινοί άνθρωποι, οραματιστείτε, σχεδιάστε, και πετύχετε την ένταξη όλων αυτών των δημιουργικών και αξιόλογων ανθρώπων στις κοινές υποθέσεις της Ερμιονίδας και στην διοίκηση (management) των κοινών, γιατί είναι πλούτος για όλη την περιοχή και για όλους μας. Μην τους περιορίζετε μόνον στον ρόλο του καταναλωτή των προϊόντων μας και των υπηρεσιών μας και του αγοραστή των κτημάτων μας. Και κυρίως να πάψουμε όλοι να τους βλέπουμε τώρα εχθρικά, ενώ ώσπου να πουλήσουμε τα κτήματα και τα σπίτια μας τους βλέπαμε φιλικά.

Για διαβάστε και μια άλλη άποψη που άκουσα στην Ερμιόνη: «Τι κάναμε που πουλήσαμε τα χτήματά μας στις κατά κανόνα άγονες παραλίες μας; Παγιδεύσαμε πλούσιους και ικανούς ανθρώπους στον τόπο μας. Μπορούσαν να κάνουν διακοπές κάθε χρόνο σε άλλος μέρος, όμως η ιδιοκτησία τους παγίδευσε στην Ερμιονίδα. Εκμεταλλευτείτε αυτό το γεγονός προς το κοινό συμφέρων όλων μας, ωσάν να είμαστε μια κοινωνία. Αν φερθούμε εγωιστικά και εχθρικά η ζημιά θα είναι κοινή.».

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί να μην αναλάβουν ο Άγιος Αιμιλιανός, το νησάκι της Κοιλάδας και οι άλλες αγροτικές βίλες την υποχρέωση να φτιάξουν 2-3 μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης που να τις λειτουργούν με δική τους ευθύνη, ή με αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά που θα φτιάξουν στην Ερμιονίδα επενδύοντας. Το νερό το χρειάζονται πρώτα οι ίδιοι. Κέρδος θα έχουν από κάτι τέτοιο και συγχρόνως θα αρχίσουμε να καλλιεργούμε και τα κτήματά μας με μια λογική τιμή νερού. Από μια παραγωγική και πράσινη Ερμιονίδα όλοι θα έχουν κέρδος.

Επίσης μπορούν να χρηματοδοτήσουν σημαντικές ανασκαφές στην Ερμιονίδα. Ως χορηγοί περισσότερα θα κερδίσουν από την φήμη τους.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος