Ψάρεμα Χταποδιών στο Σαλάντι.

Μια και πιάσαμε τα του ψαρέματος και καταθέσω και κάτι που θυμήθηκα αργότερα.

Μιλάμε για Σαλάντι, δεκαετία 50.

Πολλές βάρκες, όλες Κοιλαδιώτικες, Διδυμιώτης επαγγελματίας ψαράς δεν υπήρξε ποτέ, πρωϊ-πρωϊ για ψάρεμα στον όρμο του Σαλαντιού.

Πολλές από αυτές ψάρευαν μόνο χταπόδια. Εμείς τις λέγαμε χταποδιάρες και τις ξεχωρίζαμε από τις άλλες όχι μόνο από το σχήμα τους αλλά από το γεγονός ότι σε κάθε πλευρά είχαν δύο διχάλες και πάνω τους πολλά καμάκια, μεγάλα μικρά, κοντά μακριά, λεπτά ψιλά. Και από την τρύπα που είχαν στην πλώρη για να διευκολύνει αυτόν που ψάρευε.

Να σημειώσω ότι το Σαλάντι έχει τρομερή ακουστική. Αν δύο άνθρωποι συζητάνε, κανονικά, στο σημείο Θ στην εικόνα του προηγούμενου σχολίου μου ακούς, και καταλαβαίνεις, τι λένε στο σημείο Α. Σε αυτό δεν υπάρχει απολύτως καμιά υπερβολή, το έχω βιώσει. Ιδιαίτερα την Ανοιξη και με νηνεμία.

Ερχονταν λοιπόν οι βάρκες. Ψάρεμα με το γυαλί και το καμάκι. Και καμιά φορά, αν ήταν βαθιά, με καμιά πολυαγγίστρα.

Πάνω στην βάρκα πάντα δύο. Ο ένας, ο ψαράς, στην τρύπα στην πλώρη, με το ένα χέρι το γυαλί και με το άλλο το καμάκι. Και ο άλλος στα κουπιά.

Εϊναι αντιληπτό ότι σαφή εικόνα του βυθού είχε αυτός που ψάρευε. Και έπρεπε με απόλυτα σαφή και κατανοητό τρόπο να πει σε αυτόν που ήταν στα κουπιά, προς τα πού θέλει να πάει η βάρκα.

Ετσι είχαν αναπτύξει μια ορολογία, στα Αρβανίτικα, που τους εξυπηρετούσε τέλεια!

Για μας μικρά τότε η βάρκα, το ψάρεμα και τα χταπόδια ήταν τρομερό αξιοθέατο και χαζεύαμε με τις ώρες.

Θυμάμαι τον Αντρανό τον Γκιώνη σκυμμένο πάνω από το γυαλί, με το καμάκι στο χέρι και συνεχώς να μουρμουρίζει οδηγίες σε αυτόν που ήταν στα κουπιά. Και μεταξύ τους απόλυτη συνεννόηση. Δεν θυμάμαι γκρίνια, άλλο σου είπα άλλο έκανες κλπ.

Μερικές από τις οδηγίες που θυμάμαι:

Κ’του τόρ’, κ΄’του τόρ’ = εδώ γύρο, εδώ γύρο.

Αν’σ’, αν’σ’=παραλία, παραλία

Θέου, θέου=βαθιά, βαθιά.

Υποθέτω ότι ίδια ή ανάλογη ορολογία θα υπήρχε και στην Ερμιόνη, και στις Σπέτσες και στην Υδρα, μια και εκεί υπήρχαν ψαράδες, και ήταν αρβανιτοπεριοχές.

Και νομίζω ότι θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον αν κάποιος τα μάζευε όλα αυτά.