Ως συμπλήρωμα του πρόσφατου σχολίου του Γιάννη Αποστόλου μια σύντομη αναφορά στην Διεπιστημονικότητα.
Αφορά κυρίως σε παιδιά που δεν πέρασαν στο Τμήμα της πρώτης επιλογής τους και, νομίζουν, ότι αναγκαστικά θα κάνουν κάτι άλλο στην ζωή τους.
Διαφορετικό από αυτό που θα ήθελαν. Ετσι νομίζουν.
Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Η Διεπιστημονικότητα έχει κυριολεκτικά ‘διαλύσει’ τα όρια μεταξύ των θεωρούμενων κάποτε διαφορετικών και ξένων μεταξύ τους επιστημών.
Κάποτε ξέραμε π.χ. Φυσικό, Χημικό, Βιολόγο, Μαθηματικό. Ως ξένα μεταξύ τους πράγματα.
Σήμερα τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Εχουν αναπτυχθεί κλάδοι, που υπάρχουν σε προγράμματα σπουδών, που γεφυρώνουν όλα αυτά μεταξύ τους.
Και που δημιουργούν, μέσα στα χρόνια των σπουδών, πολλές διαδρομές και πολλά μονοπάτια. Οι σπουδές σήμερα δεν είναι μονόδρομος.
Π.χ. αν κάποιος ήθελε να σπουδάσει Υπολογιστές, και πέρασε σε τμήμα Μαθηματικών ή Φυσικής, δεν χάθηκε ο κόσμος. Αντίθετα φτιάχτηκε. Γιατί, αν επισκεφθεί τις ιστοσελίδες του τμήματος που πέρασε, θα δει, στα μαθήματα επιλογής, πολλά μαθήματα περί τους υπολογιστές, ακόμη και κατευθύνσεις, μέσα στο πτυχίο.
Και αν κάνει σωστά τις επιλογές των μαθημάτων επιλογής και ένα σωστά επιλεγμένο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, το αποτέλεσμα είναι καλλίτερο.
Συντομότερο χρονικά και ορθότερο επιστημονικά.
Εχω συμβουλεύσει πολλά παιδιά και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Φαίνεται κυρίως στο Μεταπτυχιακό, όπου συνυπάρχουν απόφοιτοι τμημάτων Φυσικής, Μαθηματικών και Υπολογιστών. Αυτό που για τον Πτυχιούχο ή Διπλωματούχο Υπολογιστών αποτελεί δύσκολη και ‘βαριά, εφαρμογή για τους άλλους είναι ασκησούλες. Ο λόγος; Εχουν διαφορετικό υπόβαθρο στα Μαθηματικά.
Αντίστοιχα παραδείγματα μπορεί να γράψει κανείς για τα Οικονομικά, τα Μαθηματικά και την Φυσική. Μπορεί στην ‘αφετηρία’ ο πτυχιούχος Οικονομικού Τμήματος να ‘φύγει’ μπροστά, γιατί γνωρίζει καλά τους Οικονομικούς όρους, Μαθηματικούς δηλαδή, αλλά, στην συνέχεια, σε ένα δύο χρόνια, ο ειδικευμένος Φυσικός ή Μαθηματικός ‘φεύγει’ μπροστά, και χωρίς όριο, γιατί το Μαθηματικό του υπόβαθρο δεν έχει όριο, ενώ του Οικονομολόγου έχει.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι τα μεγαλύτερα Λογιστήρια τα διευθύνουν Ειδικευμένοι Μαθηματικοί ή Φυσικοί.
Ανάλογα παραδείγματα θα μπορούσαν να γραφούν για την Χημεία, την Βιολογία, την Βιοφυσική, την Βιοχημεία, την Γεωλογία, την Βιογεωλογία, την Γεωφυσική κ.α.
Τι πρέπει να κάνει ο νέος φοιτητής.
Πρώτο να ξεκαθαρίζει όσο πιο καλά γίνεται τι είναι αυτό που θέλει να κάνει. Λέγοντας τι θέλει να κάνει, εννοώ όχι π.χ. να σπουδάσω Ιατρική. Γιατί μου έχει τύχει περίπτωση όπου το να σπουδάσω Ιατρική σήμαινε θέλω να κάνω έρευνα για τον Καρκίνο. Εκεί, ο βέλτιστος, χρονικά και επιστημονικά δρόμος, δεν είναι οι σπουδές Ιατρικής αλλά οι σπουδές Βιολογίας.
Δεύτερο, να πάει στις ιστοσελίδες του τμήματος που πέρασε, και να δει τα μαθήματα. Όχι τους τίτλους, την περιγραφή. Και να δει αν υπάρχουν και πόσα μαθήματα, κορμού και επιλογής, σε αυτό που τον ενδιαφέρει.
Τρίτο, να βρει Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών που του δίνουν την γνώση και την δυνατότητα να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. Στην Ελλάδα ή στο Εξωτερικό.
Τέταρτο, να δει αν κάποιο από τα Μεταπτυχιακά που εντόπισε κάνει δεκτούς πτυχιούχους του τμήματος στο οποίο πέρασε.
Αν βρει κάποιο τέτοιο ‘δρόμο’ τότε έχει λύσει το πρόβλημά του.
Και το μόνο που μένει είναι να κάνει σωστά τις προπτυχιακές του σπουδές. Και σωστά σημαίνει να μάθει γράμματα, να τελειώσει γρήγορα, να ζήσει φοιτητική ζωή γιατί διαφορετικά θα βγει λειψός, και όλο το βάρος να το ρίξει στις Μεταπτυχιακές Σπουδές.
Γιατί, στις περισσότερες των περιπτώσεων, η Επαγγελματική και Επιστημονική Ισχύς, δεν είναι στο Πτυχίο αλλά στο Μεταπτυχιακό.
Καλές Σπουδές παιδιά.
Να κάνω και την διευκρίνιση ότι αυτά ίσχυαν πριν την ψήφιση του νέου Νόμου. Αυτή την στιγμή, ελάχιστοι γνωρίζουν τι ακριβώς ψηφίστηκε.
Εκτίμησή μου όμως είναι ότι από όλα τα παραπάνω ελάχιστα θα αλλάξουν, αν αλλάξουν. Δεν είναι από αυτά που ‘ενοχλούσαν’. Όπως το Ασυλο και η Αυτοδιοίκηση.
Και κάτι τελευταίο.
Αν είναι να σας συμβουλεύσει κάποιος, ας είναι κάποιος που ξέρει αυτά τα θέματα.
