Τα νοστιμότερα ροδάκινα!

Γράφει ο Βασίλη ο Γκάτσος ‘ …. και για τους παππούδες μας που μας λέγανε ότι κάποτε στα Δίδυμα βγαίνανε τα νοστιμότερα ροδάκινα. Ναι, σωστά διαβάζετε, ροδάκινα. ..’

Σωστά ενημερωμένος!

Τα ροδάκινα αυτά ήταν παραγωγή του Δημ. Κοτσοβού που ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιό μου.

Τα όσα έγραψα είναι λίγα από όσα υπάρχουν στο αρχείο του πατέρα μου Νικ. Ι. Μπροδήμα, σχετικά με αυτόν τον άνθρωπο.

Θα κάνω κάποια στιγμή εκτενή αναφορά, για την ώρα δύο λόγια παραπάνω.

Ο Δημ. Κοτσοβός είχε πάει στην Αμερική μετανάστης.

Εκεί γνώρισε φυτώρια, καλλιέργειες, κονσερβοποιία, παραγωγές,  κλπ.

Με πολλές δυσκολίες, απαγορευόταν η εξαγωγή δενδρυλλίων, έφερε δενδρύλλια στα Δίδυμα!

Ροδάκινα, Βερίκοκα και Δαμάσκηνα.

Και δημιούργησε δικό του περιβόλι, δικιά του παραγωγή! Μετά πήραν και άλλοι.

Οι παλιοί έλεγαν ότι την άνοιξη ‘μοσχοβολούσε ο τόπος’.

Αυτή ήταν η πρώτη ύλη για την κονσερβοποιία του!

Στο αρχείο του πατέρα μου υπάρχουν, προσφορά από απόγονό του, οι τρεις ετικέτες με τις οποίες τύλιγε τα κουτιά με τα προϊόντα του. Ροδάκινα, Βερύκοκα, Δαμάσκηνα.

Η ιστορία αυτή, δυστυχώς, έληξε άδοξα!

Εστειλε ο Δημ. Κοτσοβός προϊόντα του σε ΕΚΘΕΣΗ.

Αυτός που τα πήγε, όταν γύρισε, του είπε είχαν χαλάσει και μην μιλάς, γλιτώσαμε και την φυλακή!

Απογοητεύθηκε και σταμάτησε.

Μετά από μήνες, ίσως και χρόνο, του ήρθε έπαινος!

Τα προϊόντα του είχαν ΒΡΑΒΕΥΘΕΙ!

Ηταν αργά όμως είχε ξεκινήσει κάποια συνεργασία με αυτούς που είχαν την Βιοτεχνία στην είσοδο της Ερμιόνης, με την ψηλή καμινάδα.

Όλα αυτά σε ένα Δίδυμο που δεν είχε δρόμο ούτε προς το Ναύπλιον, ούτε προς το Κρανίδι.

Και καθόμαστε σήμερα και κλαίμε την μοίρα μας περιμένοντας ‘σωτηρία’ από ΣφυριδοΚαΜίζηδες και ΣφυριδοΚαΜιζόπουλα!

Βασίλη δεν γράφεις κάτι για αυτήν την Βιοτεχνία ή ότι ήταν στην είσοδο της Ερμιόνης;

Δεν μπορεί, θα γνωρίζεις.