Ρορό

Συμπληρωματικά με τα όσα έγραψα σε προηγούμενο σχόλιό μου, και τις παραπομπές, στο σχόλιο του Βασίλη Γκάτσου, στο σχόλιο του γειτονικού ιστολογίου και στο τελευταίο σχετικό του Ιχνηλάτη.

Το ποτάμι Ρορό, ξεκινά από το Καψοσπίτι, και πιο συγκεκριμμένα από την θέση Μπαθόλακα. Εκεί είναι η πηγή του. Είναι ακριβώς πίσω από το Κάστρο της Θερμησίας, όταν το κοιτάμε από το Θερμήσι, περίπου στο Σημείο Ενα.

Η διαδρομή που έδειξε ο Ιχνηλάτης συναντά το ποτάμι περίπου στο σημείο Δύο, περίπου την χρονική στιγμή 1:40. Εκεί μπορεί να διαπιστώσει κανείς αν αυτό το μέρος του ποταμιού έχει νερό ή όχι. Γιατί το ποτάμι Ρορό, στον δρόμο του ‘μαζεύει’ πολλά νερά.

Για το όνομα τώρα.

Δεν ξέρω από πού προκύπτει. Εγώ το ξέρω με αυτό το όνομα από το Σημείο Τρία και κάτω

Όμως σε επίσημο στοιχείο του έτους 1870 υπάρχει αναφορά σε θέση Ρορό, περίπου σημείο τρία, και σε ρεύμα Ρορό, από το σημείο τρία και κάτω, προς Θερμίσι.

Το άλλο κομμάτι του ποταμιού, περίπου στο σημείο Δύο το αναφέρει ως ρεύμα ΑΧΜΕΝΤΗ και περίπου στο σημείο Τέσσερα αναφέρει θέση ΑΧΜΕΝΤΗ.

Η αναφορά σε αυτά τα στοιχεία είναι τέτοια που σίγουρα τα τοπωνύμια αυτά προϋπήρχαν του 1870, δεκαετίες. Πιθανόν και από την Τουρκοκρατία.

Για να πάει κανείς τώρα στην πηγή φτάνει στο Καψοσπίτι, σημείο Εξη. Είναι μετά το ποτάμι, αφού βγάλει την ανηφόρα, υπάρχει πρόχειρη πινακίδα, βλέπει  4-5 σπίτια δεξιά, ένα αριστερά.  Χρονική στιγμή 2:34 στο video. Εκεί, κόβει χωματόδρομος δεξιά. Στα 50 μέτρα σταματά, δεξιά του έχει ένα τρομερό βράχο. Ασβεστόλιθος, μέσα στα Φίλιπρα. Η θέα του ποταμιού από εκεί, εξαιρετική. Αλλά και προσοχή, είναι επικίνδυνα. Στην αρχή υπάρχει ομβροδεξαμενή.

Από τον βράχο αυτό μπορεί να δει κανείς την πηγή, αν παρακολουθήσει την κοίτη. Φτάνει εκεί αν συνεχίσει τον χωματόδρομο.

Διασχίζοντας αυτόν τον χωματόδρομο, μετά από κάποιες εκατοντάδες μέτρα, υπάρχει ένα εξωκλήσι, Αγιο Δημήτρης. Λίγο πριν από αυτό, πάλι αριστερά, είναι η είσοδος της στοάς ‘Αγιος Δημήτριος’ των Μεταλλείων Ερμιόνης. Είναι η τελευταία που ανοίχτηκε, δούλεψε για λίγο και μετά έκλεισαν τα Μεταλλεία. Το νερό από αυτές τις στοές βγαίνει κάπου στο σημείο Επτά.

Και δυό κουβέντες για τον Κουκούερα.

Στο σημείο Εξη, πριν δηλαδή πιάσει την άσφαλτο επιστρέφοντας από την πηγή, αριστερά είναι ένα σπίτι, λίγο ψηλά, και λίγο μακριά από τα άλλα. Το σπίτι του μπάρμπα-Χρίστου του Χαρμπή.

Πίσω από αυτό το σπίτι, δυτικά, λίγες δεκάδες μέτρα είναι ο Κουκούερας. Ετσι τον λέγαμε μικροί. Πρόκειται για μία στήλη, ύψος ίσως και δύο μέτρα, διάμετρος ένα μέτρο, στενεύει στην κορυφή.

Ο Γιώργος Χρίστου Χαρμπής μου είχε πει, πριν πάρα πολλά χρόνια, ότι αυτό ήταν σημείο που μαζί με άλλα οριοθετούσαν την περιοχή που είχε παραχωρηθεί στα Μεταλλεία Ερμιόνης για εκμετάλλευση.

Εχω ακούσει ότι στο Κρόθι στην Ερμιόνη υπάρχει κάτι με παρόμοιο όνομα, δεν το έχω δει, δεν ξέρω, ο Βασίλης μάλλον θα μπορεί να γράψει περισσότερα.

Μια αναφορά και στην ‘Βαρβάρα’. Πρόκειται για το τραινάκι που μετέφερε το μετάλλευμα από τις στοές στην Ντάρδιζα. Από μία διαδρομή που σε μεγάλο μέρος ήταν δίπλα στο ποτάμι Ρορό. Νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να το αναδείξουμε. Το ανέφερε ο κ. Μπαλαμπάνης στην 3^η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά την συζήτηση του θέματος ομίλου Τσοκανή. Μέρος πρώτο, χρονική στιγμή περίπου 59:00, όπου μπορεί να το δει κανένας.

Δεν είμαι σε θέση να γράψω περισσότερα. Καλό θα ήταν να το κάνει κάποιος από αυτούς που το έζησαν. Ακόμη καλλίτερα θα ήταν αν ο ίδιος ο δημοτικός σύμβουλος κ. Χ. Μπαλαμπάνης δημοσιοποιούσε την πρότασή του.

Σε αυτήν την συνεδρίαση, και κατά την συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος, η βασική επιχειρηματολογία ήταν τα προβλήματα του τουρισμού, τα προβλήματα των κατοίκων της Ντάρδιζας και οι θέσεις εργασίας.

Στο γεγονός ότι το μισό Μεγαλοβούνι θα ‘μετακόμιζε’ στο Αιγαίο και στην Αφρική, αναφέρθηκε από καθόλου έως ελάχιστα.

Λογική η αναφορά του Ιχνηλάτη στην ανάγκη αδρανών υλικών. Αλλά γιατί όλα από το Μεγαλοβούνι και όχι ισοκατανομή της δραστηριότητας αυτής;

Επί πλέον όλοι μιλάνε για ‘κρανίου τόπο’. Με πρώτο τον ΚαΜίζη!

Για αποκατάσταση γιατί δεν μιλά κανένας;