Τολμώ και γράφω για την Βόρεια Ερμιονίδα αν και γνωρίζω καλά ότι δεν είμαι ο καλλίτερος γνώστης αυτής της περιοχής. Λέω τολμώ γιατί σίγουρα υπάρχουν συμπατριώτες, και μάλιστα πολλοί, που γνωρίζουν αυτά τα μέρη όχι απλά καλλίτερα από μένα αλλά, καλλίτερα και από την παλάμη του χεριού τους.
Και θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο αν δημοσιοποιούσαν την γνώση αυτή. Είτε γράφοντας μόνοι τους, είτε μεταφέροντάς την σε κάποιο νεώτερο, γιο, εγγόνι, ανιψιό, φίλο, γείτονα, και αυτός να την δημοσιοποιήσει Με απλά λόγια τολμώ και γράφω ελπίζοντας να ‘παρασύρω’ και άλλους, καλλίτερους γνώστες. Αυτός είναι ο ένας λόγος.
Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με την πολιτική του Δήμου μας. Που όλο το ‘βάρος’ του ενδιαφέροντος εστιάζει στην ‘μόστρα’! Και από το γεγονός, ότι από όλα τα γειτονικά ιστολόγια, στην αρχή, μόνον αυτό έγραφε για αυτά τα θέματα, κυρίως βέβαια για τα Δίδυμα και την γύρο περιοχή. Το κάθε ιστολόγιο έγραφε, πάντα στην αρχή, για τον τόπο του. Τώρα, έτσι το εκτιμώ, η κατάσταση έχει αλλάξει, αρχίζουμε να ‘γνωριζόμαστε’.
Το άλλο έχει να κάνει με τον πλούτο της περιοχής και την συστηματική μελέτη της.
Ο Ιχνηλάτης είδε τουρισμό, θέμα για το οποίο είχαν προηγηθεί ένα σχόλιο από μένα και άλλο ένα από τον Βασίλη Γκάτσο. Τα σχόλια του Κατσαϊτη και της Βογανάτση, σε σχέση με τα βένια, δεν μετράνε.
Όμως στο τελευταίο σχόλιό μου έγραψα για πλούτο που θέλει άλλα ‘μάτια’ να τον δεις, ο Βασίλης Γκάτσος έγραψε για μέλλον παραγωγικό και για Νερομάνα. Για το Νερομάνα θα γράψω όσα γνωρίζω, το έχω υποσχεθεί στην κ. Αλεβίζου.
Στο παραγωγικό θα εξειδικεύσω στην Κτηνοτροφία, Κρέας και Γάλα. Το σύνολο της κτηνοτροφίας βρίσκεται εκεί. Αυτά που πολλόι προσπαθούν να λοιδορήσουν και να απαξιώσουν. π.χ. Βογανάτση, Κατσαϊτης, Δαμαλίτης.
Τα σφαγεία οι δύο ‘μονομάχοι’ τα έκαναν μαντάρα. Για 12 ολόκληρα χρόνια! Και ας λένε ό,τι θέλουν. Τόσο οι ίδιοι όσο και τα παπαγαλάκια τους.
Τα Σφαγεία σχεδιάστηκαν έτσι ώστε, πέρα από την σφαγή των ζώων σύμφωνα με τους υγειονομικούς κανόνες, το κρέας να έφευγε από εκεί σε ‘μερίδες και μπριζόλες’, έτοιμο για μαγείρεμα. Και ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για τα νοικοκυριά και τις πάσης κατηγορίας τουριστικές επιχειρήσεις.
Αλλά στην πορεία δέχτηκαν τις ‘παρεμβάσεις’ των ΚαΜίζη και Σφυρί. Τελευταία μάθαμε και του Σπανού!
Ελπίζω ο εκκαθαριστής να μας τα πει όλα αυτά. Ποιος, πόσους και ποιους διόριζε ο καθένας εκεί, με ποια οικονομικά δεδομένα. Με απλά λόγια αν έβλεπαν τα Σφαγεία ως βασική οικονομική μονάδα της τοπικής οικονομίας ή σαν χώρο για εξόφληση προεκλογικών γραμματίων.
Εκτός εάν επελέγη ακριβώς για να μην μας το πει.
Για το γάλα, τα Δίδυμα παλιά είχαν τρία τυροκομεία. Του Συνεταιρισμού, του Αργείτη και του Χατζίκου. Στα υπόλοιπα χωριά, δεν ξέρω τι συνέβαινε. Σήμερα από όσο γνωρίζω υπάρχει ένα στο Κρανίδι. Το γάλα πάει στην Τραχειά και εμείς πάμε εκεί και αγοράζουμε φέτα και κεφαλοτύρι. Μην ξεχάσω βέβαια και την άλλη ιστορία με το συνεταιριστικό τυροκομείο όπου όλο το γάλα το μάζευαν στο Αργος. Και που και αυτό έπαιξε τον ρόλο που έπαιξαν όλα τα ‘συνεταιριστικά’ τα προηγούμενα χρόνια.
Οσο για τις Ελιές, εκεί είναι ο κύριος όγκος. Και καλά θα κάνουμε να τις καλλιεργήσουμε, υπάρχουν τρόποι να καταπολεμηθεί η εγκατάλειψη, αντί να τις ξεριζώνουμε και να τις πουλάμε για διακόσμηση στις ‘ευγενείς’ αυλές.
Αυτά μένει να τα δούμε στην συνέχεια.
Για Συστηματική μελέτη όλης αυτής της περιοχής γράφει ο Βασίλης Γκάτσος. Ναι, αλλά σε ότι με αφορά, πέρα από το να καταθέσω τα λίγα που γνωρίζω, τα λίγα που μπορώ να μάθω, να ‘προκαλέσω’ και άλλους να γράψουν, δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω.
Συστηματική μελέτη, για μένα, σημαίνει επιστημονικές μελέτες.
Για το Κεδροδάσος του Διδύμου γνωρίζω ότι υπάρχει επιστημονικό ενδιαφέρον. Από τμήματα Βιολογίας, ενδεχομένως και από τμήματα Γεωπονικής και Δασολογίας. Μιλάω πάντα στα πλαίσια των επιστημονικών εργασιών.
Ως Ορεινή Ερμιονίδα, θα συμφωνήσω με τον Βασίλη, πρέπει να θεωρούμε τον ορεινό όγκο από Ιρια μέχρι Τσελεβίνια. Με Χλωρίδα και Πανίδα. Και την σημαντική επισήμανση ότι όλος αυτός ο όγκος είναι Φίλιπρα, εκτός από την περιοχή των Διδύμων όπου έχουμε ασβεστόλιθο, καρστικό, ανοικτό προς την θάλασσα.
Επίσης για την άγρια Τουλίπα. Και για άλλα λουλούδια για τα οποία τα μέρη μας είναι το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης όπου έχουν εντοπισθεί.
Επίσης μια μελέτη για τα φαινόμενα ερημοποίησης στην περιοχή μας θεωρώ ότι είναι απαραίτητη. Για τα φαινόμενα ερημοποίησης οι Βιολόγοι έχουν ορίσει συγκεκριμένες παραμέτρους, μετρήσιμες, που δίνουν σαφή ποσοτική εικόνα για τις μεταβολές στον χρόνο μιας περιοχής και του περιβάλλοντός της. Ποσοτική περιγραφή για τις μεταβολές που οφείλονται τόσο στην κλιματική αλλαγή όσο και στην ανθρώπινη παρέμβαση. Με απλά λόγια θα μάθουμε ποιες αλλαγές του τόπου μας οφείλονται στον καιρό και ποιες στον κακό μας τον καιρό!
Τέτοια μελέτη έχει πραγματοποιηθεί στα πλαίσια Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας για την Αργοναυπλία.
Για την Μετεωρολογία, καλές οι προσπάθειες με τους δύο σταθμούς αλλά χρειάζονται περισσότεροι, χωροθετημένοι κατάλληλα, μετά από μελέτη, κατά πλάτος και καθ’ ύψος.
Το Υδρογεωλογικά, το πρώτο πρόβλημά μας, δεν τα συζητώ, έχουν άμεση προτεραιότητα.
Γιατί εμείς σήμερα έχουμε καταφέρει όρους όπως Περιβάλλον και Οικολογία, να τους έχουμε συρρικνώσει σε ό,τι χωράει το μυαλό του Κατσαϊτη, ό,τι πέφτει πάνω στο ποντίκι του και σε ό,τι βολεύει τον ΚαΜίζη!
Και οι όποιες σχετικές δράσεις να είναι περιορισμένες μόνο σε ‘ανακύκλωση’, ‘φροντίδα οικισμών’, σε μπουκάλια και κουβαδάκια.
Και να προλάβω, πριν πάρει φόρα κανένας, θα πω ότι τις δράσεις αυτές ούτε τις μηδενίζω ούτε τις απαξιώνω. Η επισήμανσή μου έχει να κάνει με το μόνο.
Καιρός πλέον την Βόρεια Ερμιονίδα και να την γνωρίσουμε και να την μελετήσουμε αλλά, κυρίως να την προστατέψουμε από ‘αξιοποίηση’ και πούλημα.
Γιατί το Real Estate, αφού ξεπούλησε τις παραλίες, άρχισε να ξεπουλά και αγροκτήματα. Εκμεταλλευόμενο την επιλογή πολλών Αθηναίων, αντί για εξοχικό δίπλα στην θάλασσα, να έχουν ‘αγρόκτημα’ των τεσσάρων στρεμμάτων, με πέντε δέκα ρίζες ελιές και δεν ξέρω τι άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου