Οταν λέμε ποτάμια στα μέρη μας όλοι γνωρίζουμε τι εννοούμαι. Να το πούμε από την αρχή, προς αποφυγή παρεξηγήσεων!
Ως ποτάμια εγώ γνωρίζω:
Το Ρορό, που ξεκινά από την θέση Μπαθόλακα στο Καψοσπίτι και πάει στο Θερμίσι.
Το ποτάμι στο Βγκέθι που πάει προς Τροιζηνία
Το ποτάμι στα Γραίκια, που πάει προς τα Ιρια.
Το ποτάμι Ράδος, ξεκινά από όμορο Δήμο και πάει και αυτό στα Ιρια.
Το ποτάμι των Φούρνων και του Καταφυκιού που το ένα πάει προς Λάζες Λαμπαγιανά και το άλλο προς Ερμιόνη.
Το ερώτημα τώρα αν είναι αξιοποιήσιμα αυτά τα νερά έχει απασχολήσει τον ‘διάλογο’ της επαρχίας. Ενδεικτικά εδώ, εδώ, και κυρίως εδώ.
Με την υπενθύμιση της πάγιας θέσης μου ότι δηλαδή ο χειρισμός τόσο σοβαρών θεμάτων από πλευράς Δήμου πρέπει να γίνεται, πάντα και αποκλειστικά, με την επιστημονική και τεχνική βοήθεια και συνεργασία των φορέων και υπηρεσιών που η Πολιτεία έχει θέσει στην διάθεση της Αυτοδιοίκησης, κάποιες επί πλέον σκέψεις.
Πρώτον αυτή η ιστορία με τα Υδατογράμματα πρέπει να προχωρήσει, και μάλιστα σύντομα. Κάτι τέτοιο θα δώσει τέλος στον σχετικό διάλογο, θα ξεκαθαρίσει τι είναι, τι δεν είναι και τι μπορούμε να περιμένουμε από εκεί.
Δεύτερο θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο αν μια παρέα αναλάμβανε την μέτρηση των ‘ποταμών’ αυτών τώρα που έχουν νερό. Να ξέρουμε πόσο είναι το νερό που πάει στην θάλασσα.
Πως γίνεται; Πανεύκολα.
Βρίσκει κανείς ένα σημείο του ‘ποταμού’ όπου υπάρχει ένας μικρός ‘καταρράκτης’. ¨Η κάποιο σημείο στο οποίο μπορεί εύκολα και με απλά μέσα, πέτρες, ξύλα, άντε καμία σανίδα ή λαμαρίνα, μπορεί να δημιουργηθεί.
Στην συνέχεια βάζεις ένα δοχείο με απλό γεωμετρικό σχήμα, κυλινδρικό ή ορθογώνιο για να είναι εύκολος ο υπολογισμός του όγκου, κάτω από τον ‘καταρράκτη’ και μετράς τον χρόνο που κάνει να γεμίσει. Και αμέσως έχεις την παροχή.
Καλό θα ήταν βέβαια αν είχαμε μετρήσεις π.χ. ανά βδομάδα, όσο έχουν νερό.
Στην συνέχεια ο οποιοσδήποτε Φυσικός ή Μαθηματικός μπορεί να βρει τα κυβικά ανά ώρα, να κάνει διαγράμματα και να συσχετίσει την παροχή και την μεταβολή της με τις βροχοπτώσεις που δίνουν οι δύο μετεωρολογικοί σταθμοί.
Ένα αριθμητικό παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι τα ‘ποτάμια’ είναι αυτά τα τέσσερα και η παροχή αυτή την στιγμή του καθενός είναι πέντε κυβικά την ώρα. Επί τέσσαρα, έχουμε 20 κυβικά την ώρα. Επί 24 ώρες, έχουμε, στρογγυλά, 500 κυβικά την μέρα. Αν βάλουμε τρεις μήνες, εκατό μέρες στρογγυλά, έχουμε 50.000 κυβικά τον χρόνο, που πάνε στην θάλασσα.
Προφανώς, αυτά τα νερά δεν είναι εύκολο να πάνε κατ’ ευθείαν στην … βρύση. Πόσο από αυτό το νερό μπορούμε να αξιοποιήσουμε και πως, δεν το γνωρίζω.
Αν κάποιος μπορεί ας γράψει.
Σε ότι αφορά τώρα την κατανάλωση, για αστική χρήση, από στοιχεία της ΔΕΥΑΚ, μια πρώτη αναφορά εδώ.
Και θα κλείσω με μια αναφορά σε σας κ. Αλεβίζου.
Πιστεύω ότι το πρώτο μέλημα της ΔΕΥΑΕΡ είναι να βρει το νερό. Η διαχείριση, τα οικονομικά, οι ατασθαλίες κλπ, είναι το δεύτερο.
Και με αυτό το σχόλιο, αλλά και όσα είναι στην σχετική ετικέτα, έχετε αρκετό ‘αέρα’ για έργο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου