Αγροφιλία

Σημαντικές, ευχάριστες αλλά και ελπιδοφόρες, οι δύο τελευταίες εκδηλώσεις, για την Ροδιά και το Ρόδι, την Ελιά και το Λάδι.

Και τα προϊόντα τους. 
Εγραψαν ‘αναλυτικά’ τα γειτονικά ιστολόγια!

Μαζί και κάποιες πρόσφατες αναρτήσεις στα γειτονικά ιστολόγια, που ξεχωρίζουν:

      Ο δενδρικός πλούτος της Ερμιονίδας και των ...

      Ρόδι και ροδιά 

             Ένα από τα καλύτερα και μεγαλύτερα ...

     Το ρόδι και η ροδιά

     Ρόδι Ερμιόνης και Μαστίχα Χίου.

                              ΑΝΑΒΑΛΟΣ

                              Ιχνηλατώντας την Αλόη Vera (μια...                          

                              Η καλλιέρεγια της Αλόης στην Κρητη

Που ‘δείχνουν’ ότι οι παραγωγοί άρχισαν πλέον να ‘βλέπουν’ διαφορετικά τον πόνο τους. Και την Γή μας.

Πρώτη επισήμανση η προσπάθειες για τυποποίηση, ΠΟΠ κλπ. Καιρός ήταν.

Δεύτερη επισήμανση η δημιουργία προϊόντων από την πρώτη ύλη. Και από το Λάδι και από το Ρόδι.

Τρίτη επισήμανση, σχετικά με το Ρόδι, η σύνδεση με την έρευνα. Που θα πρέπει να συνεχισθεί και να διευρυνθεί με κάθε θυσία. Δεν ξέρω ποιο είναι το παλληκάρι ο Μεταπτυχιακός Φοιτητής, αλλά είναι σημαντική η σύνδεση με το μέλος ΔΕΠ που εποπτεύει την εργασία και το εργαστήριο.

Σύνδεση που θα πρέπει να διευρυνθεί και να μονιμοποιηθεί!

Παρά την μίζερη τοποθέτηση του ΚαΜίζη σε αυτό το θέμα.

Τέταρτη παρατήρηση το γεγονός ότι δεν βγήκε τίποτα από όσα κάνει αναφορά ο Βασίλης, από τα γειτονικά ιστολόγια.

Ούτε ως πληροφορία, ούτε ως προβληματισμός.

Εξαίρεση

1.     ''ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΛΑΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ...''

2.     ''Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΜΕΡΤΥΡΗ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΚΟΠΙΟ NEWS ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΡΟΔΙΟΥ''

Όπου είδαμε και έναν  πρωταγωνιστή της ιστορίας!

Η εντύπωση που εγώ σχημάτισα, διαβάζοντας τα σχετικά σχόλια, ήταν ότι πρόκειται περισσότερο για κοινωνική εκδήλωση με όλο το κουτσομπολιό, ακόμη και ‘τσίλιες’ πότε θα αδειάσει η καρέκλα δίπλα από τον Λεμπέση να βγάλουμε φωτογραφία, να κάνουμε το σχόλιο.

Και όμως ήταν εμπορική – αναπτυξιακή εκδήλωση!

Ηταν;

Όχι!

Θέλει πολλά ακόμη για να γίνει!

Αλλά, αν συνεχίσει έτσι, θα γίνει, είναι βέβαιο.

Γιατί είναι νέοι άνθρωποι, φρέσκες ιδέες, με το μέλλον μπροστά τους. Και ανθρώπους με απορίες τους στέλνουν σπίτι τους για … χαμομήλι!

Και μακάρι να συνεχίσουν με το Μέλι που ανέφερε ο ΚαΜίζης.

Και με το Κρέας, που το ανέλαβε ο Αμπελοφιλόσοφος, το Γάλα, που το πήραν οι Τραχειώτες, την Διδυμιώτικη Πατάτα με την ιδιαιτερότητά της, για την οποία ο Νίκος ο Σαράντος, εδώ και χρόνια, έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις.

Και ενδεχομένως και άλλα, που δεν γνωρίζω.

Να επαναλάβω αυτό που συμβαίνει με την Τραχειά και τα Δίδυμα.

Η πρώτη ύλη, όλων των προϊόντων της Τραχειάς, Κρέας, Γάλα, Αλεύρι, προέρχεται από το Δίδυμα!

Και αν ακόμη δεν προέρχεται όλη από τα Δίδυμα, υπάρχει στα Δίδυμα σε αφθονία!

Αλλά στην Τραχειά δουλεύουν και κονομάνε, ενώ στα Δίδυμα έχουμε ‘ανεργία’!

Και άντε, ως υπόθεση εργασίας, έγιναν όλα αυτά. Όλα όσα γράφει ο Βασίλης για την Μαστίχα, τα ανάλογα, για όλα τα προϊόντα του τόπου μας.

Φτάνει;

Για μένα όχι!

Γιατί έστω και αν κάποια προϊόντα του τόπου μας, βρουν τον δρόμο τους, χωρίς ‘δέσιμο’ με τις υπόλοιπες διαδικασίες του Τόπου μας, αλλά και μεταξύ τους, δεν έχουμε κάνει τίποτα.

Γιατί;

Όλα αυτά που προσπαθώ να πω, τα γράφει πολύ καλά, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στο βιβλίο του με τίτλο Αγροφιλία, π.χ. εδώ, εδώκαι συνοπτικά αλλά ουσιαστικά, εδώ.

Ο Μιχάλης, γνωστός για την πολιτική του διαδρομή, σπούδασε στην Ιταλία. Πραγματοποίησε μέρος των Σπουδών του στην Ρώμη δίπλα σε Καθηγητή από αυτούς που κατάρτισαν το Πρόγραμμα Ανάπτυξης της Ιταλικής Υπαίθρου.

Και γνωρίζει πολλά τόσο σχετικά με τον σχεδιασμό του όσο και με την υλοποίησή του.

Από τότε είχε πει και αυτά! Αλλά βρέθηκε εκεί που βρέθηκε! Ενώ κάποιοι άλλοι, τα λένε τώρα που το πλοίο έχει πιάσει πάτο!

Και θέλουν και να τα χάφτουμε!

Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι σε θέση να παρουσιάσω ένα τέτοιο πρόγραμμα. Θα τολμήσω όμως να αναφέρω αυτό που κατάλαβα ως κεντρική ιδέα του όλου προγράμματος.

Σε κάθε Τόπο οι Ιταλοί έχουν εντοπίσει όλα τα προσόντα, τα πλεονεκτήματα και τις ιδιαιτερότητες. Που μπορεί να είναι κάποια προϊόντα, κάποια κουζίνα, κάποιες φυσικές ομορφιές, κάποια ιστορικά στοιχεία κ.α.

Στην συνέχεια ‘αξιοποιούν’ το καθένα από αυτά, αλλά, το σημαντικό, όλα μαζί, τα ‘δένουν’ σε ένα αρμονικό και αειφόρο ‘πακέτο’.

‘Πακέτο’ όχι βέβαια μόνο οικονομικό και ‘ξεκομμένο’ από τον Τόπο αλλά ‘δεμένο’ με αυτόν!

Και που η ‘απόλαυση’ ενός τέτοιου ‘πακέτου’ σημαίνει πρωτίστως ‘δέσιμο’ με τον Τόπο! Γνωριμία και ‘απόλαυση’ του Τόπου!

Που φέρνει λεφτά!

Και αυτό καταλαβαίνω από τις τελευταίες αναρτήσεις στην γειτονιά μας.

Ιδιαίτερα για την Ροδιά και το Ρόδι.

Πρώτα και κύρια βέβαια η δουλειά στο χωράφι.

Η επιστημονική στήριξη.

Η δημιουργία προϊόντων.

Η εμπορία τους.

Η Ιστορική διάσταση που προσπαθεί να δώσει ο Βασίλης.

Και γιατί να μην υπάρξει σύνδεση με Τοπική Γαστρονομία;

Να λέει π.χ. ο άλλος θα πάω στην Ερμιονίδα και πέρα από τα άλλα θα απολαύσω και το τάδε προϊόν;

Ένα ‘δέσιμο’ δηλαδή με ένα μέρος, τουλάχιστον,  του τουρισμού από το οποίο θα ωφεληθούν και οι δύο; Αντί να πουλιέται στου Σκλαβενίτη, να πουλιέται στα εστιατόρια, του Τόπου μας!

Θα τολμήσω δύο λόγια παραπάνω για τα Δίδυμα.

Στοιχεία ενός τέτοιου ‘πακέτου’ θα μπορούσαν να είναι Το Γάλα, το Κρέας, το Λάδι, η Τουλίπα, η Διδυμιώτικη Πατάτα, το Κεδροδάσος, οι Σπηλιές, η Μονή Αυγού, το Σαλάντι και η Βουρλιά.

Για όλα αυτά τα ‘στοιχεία’, αντί να βλέπεις μια προσπάθεια αξιοποίησης ενός εκάστου αλλά και όλων μαζί, βλέπεις τον εξευτελισμό της Πολιτικής.

Το Κρέας το ανέλαβε ο Αμπελοφιλόσοφος, το Γάλα βολοδέρνει χρόνια τώρα, για την Τουλίπα η παλιά ιδέα δημιουργίας Πάρκου Αγριας Τουλίπας , με ευρωπαϊκά λεφτά, έχει αφεθεί, δεν ασχολείται κανένας, η Πατάτα μάλλον έχει εγκαταλειφτεί, το Σαλάντι και την Βουρλιά τα ξεπουλάνε ΟΛΟΙ, άλλοι για ψήφους, άλλοι για γκόμενες, και άλλοι για το    ονόρε!

Μονή Αυγού και Σπηλιές περιμένουν το …. Μονοπάτι!

Άφησα σκόπιμα την αναφορά στον Τουρισμό.

Τουρισμός και Παραθεριστική κατοικία αποτελούν το πρώτο πλεονέκτημα του Τόπου μας.

Που αν ‘δεθεί’ με τα άλλα, θα βοηθήσει αλλά και θα βοηθηθεί, τα μάλα κατά Πόπωτα!

Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα κάνει προτάσεις.

Υπάρχουν γνώστες του θέματος, οπωσδήποτε καλλίτεροι από εμένα.

Δύο αναφορές.

Η πρώτη έχει να κάνει με αυτό που λέω ‘όλα μαζί’. Φυσικά, στα όλα πρώτος και καλλίτερος ο Τουρισμός.

Ο οποίος μπορεί να βοηθήσει την προώθηση όλων αυτών των προϊόντων αλλά και να βοηθηθεί από αυτά.

Φυσικά το ζητούμενο είναι το πώς.

Αλλιώς, ποιος θα είναι ο manager που λέει ο Βασίλης,ο ‘μάγκας’ λέω εγώ, που θα κάνει το ‘δέσιμο’ αρμονικά, οικολογικά, περιβαλλοντικά, αειφόρα, και, κυρίως, με ωφέλεια όλων.

Φυσικά δεν θα χρειασθεί να ανακαλυφθεί ο Τροχός!

Η γνώση υπάρχει, σε αρκετά μέρη έχουν υλοποιηθεί τέτοια προγράμματα.

Και φυσικά δεν χρειάζεται να ξεκινήσουμε από ‘διάλογο’ ασχέτων!

Να επικοινωνήσουμε με αυτούς τους ανθρώπους χρειάζεται!

Θα κλείσω αυτό το σχόλιο με μία αναφορά σε κάτι που μου άρεσε στην Ιταλία.

Το Erice (Ερωτας) είναι πόλη και περιοχή στην Δυτική Σικελία.

Προκειμένου να βοηθήσουν την ανάπτυξη ίδρυσαν ένα Συνεδριακό Κέντρο!

Το σημαντικό όμως είναι πως έφτιαξαν. Δεν έχτισαν τίποτα νέο. Αναπαλαίωσαν τα πάντα.

Αίθουσες διαλέξεων και μαθημάτων έγιναν σε εκκλησίες, σε παλιά εργοστάσια, παλιές Βιοτεχνίες κλπ.

Δεν έχτισαν ξενοδοχείο. Εβαλαν προδιαγραφές, και ενίσχυσαν οικονομικά να κατασκευάσουν οι κάτοικοι δωμάτια.

Δεν έχτισαν Εστιατόριο. Εβαλαν προδιαγραφές και έδωσαν κουπόνια για εστιατόρια, ταβερνάκια, …..

Και το τελευταίο.

Εκαναν τους λογαριασμούς και βρήκαν ότι αν στην κάθε Οργανωτική Επιτροπή δίνουν, από την αρχή, το ένα τρίτο του κόστους της κάθε εκδήλωσης, τους συμφέρει!

Και όποιος έχει ασχοληθεί με την διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων καταλαβαίνει τι πλεονέκτημα είναι αυτό!

Και πάνε καλά, εδώ.

Αισιοδοξία λοιπόν, από την μεριά των πρωταγωνιστών.

Γιατί από τους ‘ηγέτες’, δεν περιμένω πολλά. Στην καλλίτερη περίπτωση να συρθούν από τις καταστάσεις.

Το έδειξαν στο θέμα του Ανάβαλου και στο θέμα των χρήσεων γης!

Οκτώ χρόνια ο ένας, τέσσερα ο άλλος!