Καλημέρα!

Καλημέρα σας κύριε!

Ξυπνήσατε;

Πλυθήκατε ή να σας φέρω την πετσέτα;

Το καφεδάκι σας; Μήπως είναι η ώρα του;

Η διάθεσή σας;

Ικανοποιημένος  και πλήρης ή αδικημένος και πικραμένος;

Διαβάστε εδώ.

Μετά κάντε μια ‘βόλτα’ στην ετικέτα ‘Σφαγεία’ αυτού του blog.

Σταθείτε ιδιαίτερα εδώ  και εδώ.

Κάντε συνδυασμό με την τότε σιωπή, σκεφθείτε αυτό που λένε timing, και ως μεγάλα και έξυπνα παιδιά, βγάλτε συμπέρασμα.

Κάποιες επισημάνσεις:

Πρώτη: Είμαστε μπροστά σε ένα νέο πολιτικό φρούτο’ στον Τόπο μας.

Δημιούργημα του ΚαΜίζη, στο σύνολό του.

Επιλογή, φύτεμα, σκάλισμα, λίπανση, πότισμα, κλάδεμα, …. Όλα δικά του!

Δεύτερη: Μόνο Αισιοδοξία και Ελπίδα μπορούν να δημιουργούν οι δύο τελευταίες εκδηλώσεις για το Ρόδι και το Λάδι.

Νέοι άνθρωποι, με άλλη προσέγγιση των πραγμάτων, με Επιστήμονες δίπλα τους και σύνδεση με την Έρευνα, τουλάχιστον για το Ρόδι.

Διαδικασίες όπου δεν έχουν θέση  ‘μυαλά’ με απορίες και ενημέρωσηόπως αυτή.

Τρίτη: Γιατί το Ρόδι είχε προτεραιότητα από το Γάλα και το Κρέας;

Λάδι, Γάλα, Κρέας, μαζί με Χαρούπια, Πατάτα και Εσπεριδοειδή, ήταν τα παραδοσιακά προϊόντα του Τόπου μας.

Και άντε να δεχθώ ότι η προσπάθεια με το Ρόδι, είναι σε σημαντική καμπή, θέλει στήριξη, κλπ.

Θα ρωτήσω όμως, υπάρχει σκέψη ώστε με ανάλογες εκδηλώσεις να αναδειχθούν και αυτά τα προϊόντα;

Και ποιος ο ρόλος των Σφαγείων;

Τέταρτη: Τα Σφαγεία, δεν είναι χθεσινή ιστορία.

Τα ξεκίνησε η τότε Κοινότητα Διδύμων. Με τους Αυτόνομους Πυρήνες Ποιμένων Διδύμων.

Ο ΚαΜίζης τα βρήκε δρομολογημένα αλλά στα χαρτιά, τα έφτιαξε.

Όμως δώδεκα χρόνια τώρα, οκτώ ο ένας και τέσσερα ο άλλος, με πακτωλό χρηματοδοτήσεων, δεν κατάφεραν όχι να τα ‘δέσουν’ με την αξιοποίηση του Κρέατος, όπως σχεδίαζε η Κοινότητα, αλλά ούτε να τα λειτουργήσουν, χωρίς προβλήματα.

Για να μην τα ‘φορτώσουμε’ ΟΛΑ στον σημερινό Διαχειριστή – Εκκαθαριστή, δεν ξέρω τι είναι και τι κάνει.

Πέμπτη: Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και σημαντικό για τον Τόπο μας και το Μέλλον του. Το έχει θέσει ο Βασίλης ο Γκάτσος, ο αρθρογράφος της Καστέλας ντε, με σειρά σχολίων σχετικά με την Γη μας και πως την αντιμετωπίζουμε.

Με σημαντικά και ιδιαίτερα επίκαιρα, για τον Τόπο μας,  τα δύο τελευταία σχόλιά του, το ένα για τον Ανάβαλοκαι το άλλο για την Μαστίχα της Χίου.

Και θα επανέλθω, με τις δικές μου σκέψεις.

Εκτη: Εχω την αίσθηση ότι έχει αρχίσει κάτι νέο, διαφορετικό και ελπιδοφόρο για τον Τόπο μας.

Και καιρός είναι να σταματήσει η μπουρδολογία, η αερολογία, η παπαρολογία και όλα τα σχετικά.

Μας πρόκοψαν με τα Σκουπίδια, όπου διάφοροι, προσπαθώντας να αναδείξουν το ΤΙΠΟΤΑ τους, προσπάθησαν να ανακαλύψουν τον τροχό.

Το ίδιο επιχειρούν τώρα με το Νερό.

Με 'διάλογο', λένε, να μην χαρακτηρίσω.

Χωρίς Γεωλόγους, χωρίς Υδρογεωλόγους, χωρίς Μετεωρολόγους, χωρίς Γεωπόνους, ….

Προσπαθούν και πάλι να ανακαλύψουν τον τροχό, το Νερό δηλαδή, με άλλα λόγια να μας προκόψουν και πάλι.

Θα κλείσω λέγοντας ότι η επιλογή του συγκεκριμένου αποσπάσματος από τον δεκάρικο που εκφώνησε ο ΚαΜίζης, δεν ήταν τυχαία.