Αυτή η φράση μου ήρθε στο μυαλό παρακολουθώντας την 11η συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου, και ειδικότερα την συζήτηση των θεμάτων:
ΘΕΜΑ 1Ο :Έγκριση ισολογισμού Δημοτικής και Κοινωνικής Επιχείρησης Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού «ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ».
ΘΕΜΑ 2Ο : Έγκριση απολογισμού Δημοτικής και Κοινωνικής Επιχείρησης Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού «ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ».
Μια καλοστημένη παράσταση, με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον ίδιο τον ΚαΜίζη, και σε διάφορους ρόλους οι υπόλοιποι της συμπολίτευσης. Και η κ. Αλεβίζου βέβαια! Οπου ‘επίθεση’ κατά Σφυρί, πρώτη!
Η κεντρική ιδέα του έργου ήταν ‘είναι πολλά τα λεφτά που ξοδεύτηκαν’! Τίποτα άλλο!
Όμως, η έννοια πολλά, δεν είναι απόλυτη, είναι συμπληρωματική. Για να την ορίσεις πρέπει πρώτα να έχεις ορίσει την αντίθετή της, τα λίγα. Χωρίς αυτό, είναι σοφιστεία. Σοφιστεία που απεδείχθη καλοστημένη, καλοσκηνοθετημένη και καλοπαιγμένη.
Σε αντίθεση με την αντιπολίτευση η οποία στην παράσταση αυτή δεν είχε ούτε τα προσόντα που είχαν κάποτε τα μπουλούκια. Ασυντόνιστη, ανεπαρκής και ανίκανη, να παίξει ουσιαστικά μόνη της στο γήπεδο που της είχε παραχωρήσει η συμπολίτευση.
Η ουσία, κατά την εκτίμησή μου, και ο λόγος που γράφω αυτό το σχόλιο, είναι η παρέμβαση του Γιάννη Ρόζου που είπε, μεταξύ άλλων, ότι ‘ …. για το αν υπήρξε όφελος στην περιοχή … αυτό θα το πούμε εμείς οι ξενοδόχοι, τα μαγαζιά που μπορούμε και μετράμε και δίνουμε ποσοστά …’.
Και αυτή την φράση θα προσπαθήσω να αναλύσω, όπως εγώ την καταλαβαίνω. Μην θεωρηθεί ότι προσπαθώ να βάλω στο ‘στόμα΄του Γιάννη Ρόζου δικές μου ‘εξυπνάδες’.
Κατά την αξιολόγηση των Πανεπιστημίων, οι αξιολογητές, υποβάλλουν στο υπό αξιολόγηση Πανεπιστήμιο τρεις ερωτήσεις:
1. Για ποιόν σκοπό ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο
2. Τι κάνει για να επιτύχει τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε.
3. Πως ελέγχει αν επιτυγχάνει τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε.
Μεταφέροντας αυτήν την λογική στην συνεδρίαση του Δ.Σ. τα ερωτήματα θα έπρεπε να ήταν:
1. Για ποιο σκοπό ιδρύθηκε Η Δημοτική και Κοινωνική Επιχείρηση Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού «ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ».
2. Τι έκανε για να επιτύχει τον σκοπό
3. Πως έλεγξε αν πέτυχε τον σκοπό.
Σε αυτά έπρεπε να εστιάσει, πρώτα και κύρια, ο κ. Λυμπερόπουλος. Και , κατά την άποψή μου, αυτά θα έπρεπε να ήταν τα ‘θέματα’ της συζήτησης. Και να μην συζητηθούν πιθανές οικονομικές ατασθαλίες; Και βέβαια να συζητηθούν. Είναι εκεί που λέει τι έκανες για να επιτύχεις τον σκοπό.
Ειδικεύοντας το σκεφτικό σε μία εκδήλωση, π.χ. το Καρναβάλι στο Πόρτο Χέλι, τα ερωτήματα είναι για ποιους λόγους έγινε, τι ενέργειες έγιναν για να επιτύχει τους λόγους για τους οποίους έγινε και πόσο πέτυχε τους λόγους για τους οποίους έγινε. Τίποτα άλλο.
Αναλύοντας, με αυτή την λογική οι στόχοι θα έπρεπε π.χ. να ήταν ψυχαγωγία και οικονομικό όφελος στο Πόρτο Χέλι. Η ψυχαγωγία από όσο γνωρίζω, δεν είναι μέγεθος μετρήσιμο. Το οικονομικό όφελος όμως είναι. Μετρήθηκε; Και πόσο βρέθηκε;
Δεν άκουσα κάτι τέτοιο. Δεν άκουσα π.χ. αναφορές ότι ένα κατάστημα με συνήθως κέρδος, χωρίς καρναβάλι, 10 ευρώ, με το καρναβάλι είχε κέρδος 20 ευρώ. Ένα ξενοδοχείο ενώ χωρίς το καρναβάλι θα είχε π.χ. 50 διανυκτερεύσεις με το καρναβάλι είχε 80. Και πάει λέγοντας. Και στην συνέχεια από αυτό το κέρδος λόγω καρναβαλιού ο Δήμος είχε οικονομικό όφελος, από ΦΠΑ, Τέλη και άλλα που δεν τα ξέρω, τόσα.
Και φυσικά ψάχνεις να βρεις αν το όποιο κέρδος ήταν από Διδυμιώτικα ή Κρανιδιώτικα ευρώ, τα οποία με άλλη ευκαιρία θα ξαναγυρίσουν στα Δίδυμα ή το Κρανίδι, ή ήταν Πιδαυρίτικα, Ναυπλιώτικα, Αθηναίικα, …., που δεν θα έρχονταν αν δεν ήταν το Καρναβάλι και μάλιστα καλό.
Και τότε βγαίνει το λίγα ή πολλά.
Τα άλλα είναι τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξη το λαδόξυδο!
¨Η, για να είμαστε σοβαροί, πολιτική ΚαΜίζη!
Είναι όλα έτσι, είναι όλα οικονομικό όφελος; Φυσικά και όχι. Σε έναν εορτασμό εθνικής επετείου, δεν μετράνε τα ευρώ. Ρωτάς τα πιτσιρίκια τι ήταν π.χ. η Μπουμπουλίνα. Και αν πάρεις απάντηση καφετέρια στο τάδε σημείο, ψάχνεσαι!
Σε αυτή την περίπτωση βέβαια λογικά θα ρωτήσει κάποιος φταίει ο εορτασμός;
Εγώ απαντώ, και ο εορτασμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου