Μπούρδες προοδευτικές

Διάβασα πολλά σχόλια σχετικά με τα προχθεσινά γεγονότα στο Δημαρχείο, σε διάφορα ιστολόγια, ακόμη και γειτονικά.
Και θα ήθελα με αφορμή τα αναφερόμενα σ’ αυτά να γράψω, και να επαναλάβω, κάποιες δικές μου σκέψεις.
Πρώτον όταν είσαι ντόπιος, όταν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει σ’ αυτόν τον Τόπο, όταν έχεις περπατήσει ξυπόλυτος και με κοντό παντελονάκι σ’ αυτόν, όταν κάθε σπιθαμή του σου θυμίζει και κάτι, τότε, τον Τόπο αυτόν τον ΑΓΑΠΑΣ.
Και δεν μπορώ να δεχθώ ότι τον Τόπο μου τον αγαπά το ίδιο με μένα κάποιος που ήρθε από κάπου που δεν γνωρίζω, για λόγους που δεν γνωρίζω.

Και επί πλέον, αυτόν τον όποιον κάποιο, τον θεωρώ και επικίνδυνο για τον Τόπο μου, όταν προσπαθεί να με παραμερίσει και να αλωνίζει μόνος του στον Τόπο μου.
Αυτή είναι η άποψή μου. Ξεκάθαρη, αρέσει δεν αρέσει.
Και αυτό στην περίπτωσή μας λέει είμαι με τον Τόπο μου, με τον Δήμο μου, όταν κάποιος τον προσβάλλει, προσπαθεί να τον βιάσει, …..
Και αυτό, με την σειρά του, δεν σημαίνει ότι είμαι με τον άλφα και όχι με τον βήτα.
Σημαίνει, απλά, είμαι με τον Τόπο μου.
Απλά και καθαρά. Πιο απλά και καθαρά δεν γίνεται.
Και αυτήν την άποψη την έχω γράψει εδώ και χρόνια και για τον Σφυρί, όταν ήταν Δήμαρχος, έστω και αν γνωρίζω από πού ήρθε και υποθέτω ότι γνωρίζω γιατί ήρθε.

Το δίλλημα τώρα δεν είναι μεταξύ Δημόσιου ή Ιδιωτικού χαρακτήρα, όπως παραπλανητικά για μένα προσπαθούν να εστιάσουν.
ΟΧΙ.
Είναι η συναλλαγή, και στις δύο περιπτώσεις, προς όφελος των συναλλασσομένων και σε βάρος του Δήμου, των Δημοτών δηλαδή.
Εστω ότι το συγκεκριμένο έργο το αναλαμβάνει ο Δήμος.
Ποιος εγγυάται ότι δεν θα γίνουν ρουσφετολογικές προσλήψεις, με κριτήριο το αν με ψήφισε ή όχι και πόσα κουκιά έχει πίσω του;
Και ποιος μου εγγυάται ότι όταν ο εργαζόμενος δεν είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις του ο εποπτεύων από τον Δήμο θα κάνει το καθήκον του αδιαφορώντας αν θα τον χάσει από ψηφοφόρο,  αυτόν και όσους έχει μαζί του;
Και ποιος εγγυάται ότι δεν θα υπάρξουν παροχές και ανοχές πέραν των όσων πρέπει;
Και άλλα πολλά.
Κανένας!
Και άντε να δεχθώ ότι η σημερινή Δημοτική αρχή θα είναι απολύτως εν τάξει.
Η επόμενη; Η μεθεπόμενη;
Μπορεί κάποιος να εγγυηθεί;
ΚΑΝΕΝΑΣ, όπως είναι σήμερα η Κοινωνία και η πολιτική ζωή.
Ας πάμε τώρα στον ιδιώτη.
Η συναλλαγή θα αρχίσει από την στιγμή των προσλήψεων.
Πάρε αυτούς  γιατί είναι δικοί μου. Γιατί αν δεν τους πάρεις θα σου κάνω την ζωή δύσκολη.
Ναι, η απάντηση,  θα προσλάβω αυτούς που θέλεις αλλά και εσύ θα κάνεις τα στραβά μάτια αν αντί για 10 θα προσλάβω 7, αν δεν κολλάω ένσημα, αν δεν πληρώνω υπερωρίες, αν δεν έχω τις σωστές συνθήκες εργασίας, αν δεν καθαρίζω όσες φορές πρέπει, ….
Και φυσικά το ερώτημα που γεννάται είναι ποιος είναι ο κακός;
Ο ιδιώτης, ο εποπτεύων τον ιδιώτη ή και οι δύο μαζί;
Για μένα και οι δύο!
Με πρώτο καλλίτερο φυσικά τον εποπτεύοντα.
Είτε είναι πρόσωπο, είτε είναι αρχή, είτε είναι κράτος, είτε είναι αυτοδιοίκηση, είτε είναι υπηρεσία, είτε είναι αιρετό όργανο.
Και το επόμενο ερώτημα είναι από πού ο όποιος εποπτεύων έχει την δυνατότητα να ασκεί εποπτεία με αυτόν τον τρόπο;
Φυσικά από εμάς. Από την ψήφο μας, άμεσα ή έμμεσα.
Εκεί είναι επομένως, για μένα, το πρόβλημα.
Είναι η Κοινωνία, όπως την διαμορφώσαμε από την μεταπολίτευση και δώθε, ΟΛΟΙ.
Αλλοι με ενέργειες, άλλοι με παραλείψεις, άλλοι με αδιαφορία, ….
Ας αφήσουμε λοιπόν τις προοδευτικές μπούρδες, και ας δούμε το πρόβλημα, που εμείς δημιουργήσαμε, κατάματα.
Μπας και καταφέρουμε κάτι.