Πλαστά πιστοποιητικά και τίτλοι στις κρίσεις στην Β/θμια Εκπαίδευση.

Εγραψαν για το θέμα γειτονικά ιστολόγια, εδώ και εδώ.

Τέτοιες συμπεριφορές βέβαια προκαλούν και απαγοητεύουν, ιδιαίτερα, γιατί μιλάμε για δασκάλους.

Και δείχνουν να μην υπάρχει ιερό και όσιο σε ανθρώπους που θέλουν να λέγονται και να είναι Λειτουργοί.

Δεν πρέπει να ξενίζει όμως.

Και ο χώρος αυτός, όπως και κάθε κομμάτι της Κοινωνίας μας έχει τα ‘προβλήματά’ του. Το έχω ξαναγράψει, με άλλη ευκαιρία.

Και μην ξεχνάμε βέβαια και τα φοιτητικά χρόνια. Δικαίωμα στις αντιγραφές, βόλεμα μέσα από τους ‘αγώνες’ της παράταξης κ.α.

Επόμενο είναι.

Σκοπός μου όμως είναι μία αναφορά σε μια πλευρά που δεν αναφέρθηκε.

Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για πλαστά πιστοποιητικά που κατέθεσαν κάποιοι.

Υπάρχει και η άλλη πλευρά.

Τα πλαστά, πλην όμως νομιμοφανή πιστοποιητικά.

Τι εννοώ;

Τα επιστημονικά σωματεία, π.χ. η Ενωση Ελλήνων Φυσικών, η Ενωση Ελλήνων Χημικών, το ΤΕΕ, κ.α. οργανώνουν διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις όπως συνέδρια, ημερίδες, διήμερα κλπ.

Η ανακοίνωση κάποιας εργασίας σε κάποιο τέτοιο συνέδριο από κάποιον, αποτελεί σημαντικό στοιχείο για το Βιογραφικό του.

Γιατί η Πολιτεία θεωρεί, κα ‘σωστά’, ότι αν κάποιος κάνει μια ανακοίνωση σε μία εκδήλωση ενός τέτοιου σωματείου, έχει προηγηθεί σοβαρός επιστημονικός έλεγχος από επιστημονική επιτροπή, για την ποιότητά της, την σοβαρότητά της, την πρωτοτυπία της, κ.α.

Ισχύει όμως αυτό πάντα;

Δυστυχώς ΟΧΙ.

Γιατί άλλα επιστημονικά σωματεία δεν διαθέτουν επιστημονική επιτροπή, ή, αν αναφέρουν, αυτή ορίζεται από την διοίκηση κατά περίπτωση και κατά το δοκούν!

Και δεν εκλέγεται από τα μέλη, με την ύπαρξη κριτηρίων εκλογιμότητας για τα μέλη της. Π.χ. στην επιστημονική επιτροπή Διδακτικής της Φυσικής δεν είναι εκλόγιμοι όλοι οι Φυσικοί, αλλά οι κάτοχοι σχετικού Διδακτορικού και ενεργοί στην έρευνα για πέντε ή δέκα χρόνια, κ.α.

Από αυτούς εκλέγουν τα μέλη. Και αυτοί με την σειρά τους, στην συνέχεια, κρίνουν την ποιότητα των ανακοινώσεων στις σχετικές επιστημονικές δραστηριότητες.

Όταν αυτό δεν συμβαίνει τότε έχουμε ως αποτέλεσμα δύο κακά.

Το ένα έχει να κάνει με τον έντιμο και ικανό, στον οποίο το επιστημονικό του σωματείο δεν του δίνει την δυνατότητα να αποδείξει και να κατοχυρώσει το σοβαρό της δουλειάς του, με απόλυτα παραδεκτό τρόπο.

Και το άλλο έχει να κάνει με τον ανέντιμο που βρίσκει την ευκαιρία να αποκτήσει προσόντα για το Βιογραφικό του με απόλυτα μεμπτό τρόπο.

Και στην συνέχεια να εξελιχθεί σε Διευθυντή, Σχολικό Σύμβουλο, ….

Αυτό το φαινόμενο έχει πολύ μεγαλύτερη έκταση από τις λίγες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν στα δημοσιεύματα.

Και εδώ ανακύπτει το ΜΕΓΑ θέμα για την Πολιτεία. Να θεσπίσει και να απαιτήσει σοβαρούς κανόνες επιστημονικής, όχι συνδικαλιστικής, λειτουργίας αυτών των επιστημονικών σωματείων.

Και στην συνέχεια να αναγνωρίζει τις επιστημονικές τους δραστηριότητες ως τέτοιες και τις ανακοινώσεις σε αυτά ως προσόντα για εξέλιξη.
Γιατί διαφορετικά υπάρχει η ευχέρεια στις Διοικήσεις των σωματείων αυτών, όργανα διοικητικά και όχι επιστημονικά, εκλεγμένα με κριτήρια κομματικά, παραταξιακά, ... και καθόλου επιστημονικά, να μοιράζουν 'προσόντα' κατά τα κέφια τους!

Μια επίσκεψη στα ιστολόγια των διαφόρων επιστημονικών σωματείων θα αποκαλύψει πολλά.

Π.χ. πως και από ποιους έγιναν δεκτές για ανακοίνωση κάποιες εργασίες, πως κλήθηκαν ως προσκεκλημένοι ομιλητές κάποιοι που, επιστημονικά, δεν τους γνωρίζει ούτε ο  … θυρωρός τους κ.α.

Επί πλέον να διευκρινίσω ότι το σχόλιο αυτό είναι και απάντηση στην πρόκληση, παλιά,  να γράψω για κάποια θέματα, από διάφορους  που με το τίποτα προσπαθούν, και ως ένα σημείο το έχουν επιτύχει, να παίζουν ρόλο στην τοπική μας κοινωνία.

Ακόμη και στην εκπαίδευση!

Αμεση αντίδραση;

Από την Πολιτεία, δεν βλέπω. Είναι και αυτή στο ‘κόλπο’, τους εκάστοτε ‘δικούς’ της εξυπηρετούν αυτές οι καταστάσεις.

Μόνη απάντηση οι συνυποψήφιοι.

Ας κοιτάξουν και αυτή την κατηγορία ‘προσόντων’!