Μορφωτικός Σύλλογος Διδύμων

Μαθαίνω ότι κάποια νέα παιδιά, έχουν δείξει ενδιαφέρον, να δραστηριοποιηθούν, , με την βοήθεια του παπά-Κοσμά, γύρο από τον Μορφωτικό Σύλλογο Διδύμων.

Ευχάριστο νέο. Και ελπιδοφόρο. Και μακάρι να επιτύχουν.

Μαθαίνω όμως ότι η προσπάθεια αυτή ξεκινάει με διάλυση του υπάρχοντος Μορφωτικού Συλλόγου και ίδρυση νέου.

Σε αυτά τα νέα παιδιά έχω να πω: Η ίδρυση του Μορφωτικού Συλλόγου Διδύμων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1973. Ο Σταμάτης ο Κονδύλης και ο υπογράφων κάναμε όλο το τρέξιμο. Κυριολεκτικά ‘’έβγαλαν νερό τα παπούτσια μας’’ και ‘’μάλλιασε η γλώσσα μας’’ μέχρι να πείσουμε κάποιους για την ανάγκη ίδρυσης ενός τέτοιου συλλόγου.

Φοιτητές, τότε, οι περισσότεροι που κινηθήκαμε, είχαμε πρώτα και κύρια να αντιμετωπίσουμε την δυσπιστία. Καταλυτική η συμβολή του συνταξιούχου, τότε, δασκάλου Νικολάου Κονδύλη.

Η ιδρυτική συνέλευση έγινε κάπου το Φθινόπωρο ή τα Χριστούγεννα, δεν θυμάμαι, και το καταστατικό εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο το καλοκαίρι του 1974, λίγες βδομάδες μετά την πτώση της χούντας.

Από τότε έχουν περάσει 35 περίπου χρόνια ζωής του συλλόγου. Καλά και άσχημα. Νικάνε τα καλά. Εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, δραστηριότητες.

Τα πρώτα περίπου 10 χρόνια είχα και εγώ σημαντική δραστηριότητα μέσα στον Σύλλογο. Μετά  παραιτήθηκα.

Συνέχισαν όμως άλλα παιδιά, δεκάδες παιδιά. Που και αυτοί διέθεσαν χρόνο, πολύ χρόνο. Και έγραψαν την δική τους ιστορία τόσο την προσωπική όσο και του συλλόγου.

Κάθε γενιά και κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές, οι αντιλήψεις και οι ανάγκες αλλάζουν. Και κάθε γενιά έχει τα δικά της.

Όμως δεν γίνεται ‘’χωριό’’ αν κάθε γενιά δημιουργεί την δική της πυγολαμπίδα!

Χωριό γίνεται αν κάθε γενιά παίρνει την σκυτάλη από την προηγούμενη, κρατά ό,τι καλό, πετά ό,τι κακό και χτίζει το όποιο δικό της πάνω σ’ αυτά.

Και τα όποια προβλήματα έχει η επαναδραστηριοποίηση του συλλόγου μπορούν να ξεπεραστούν.

Η διάλυση του συλλόγου ισοδυναμεί με διαγραφή κομματιού της ιστορίας του χωριού και ιδιαίτερα της ιστορίας των νέων του χωριού. Και δεν πρέπει να γίνει.

Παράδειγμα ο Ποσειδώνας Διδύμων. Αν δεν κάνω λάθος ιδρύθηκε το 1956. Πέρασε και αυτός από δύσκολες εποχές. Κανένας όμως, μα κανένας, δεν σκέφτηκε να τον διαλύσει και να φτιάξει π.χ. τον Απόλλωνα Διδύμων.

Και κάτι ακόμη. Μαθαίνω ότι υπάρχει σκέψη το όνομα του νέου συλλόγου να είναι Διόσκουροι. Όμως αυτό θέλει τεκμηρίωση.

Από πηγή και όχι από την παράδοση. Όπως ο Ποσειδώνας, ιερό του οποίου μνημονεύει ο Παυσανίας.