Η επέκταση του Κοιμητηρίου στα Δίδυμα

Εξασφαλίστηκε ο χώρος, μετά από δωρεά των συγχωριανών κληρονόμων της Αικατερίνης Ι. Μίζη, συζύγου στην ζωή Κυριάκου Μπάρδη.

Εγινε η επέκταση και ολοκληρώθηκε η περιτοίχιση.

Εργο απαραίτητο αφού το παλιό κοιμητήριο είχε κορεσθεί.  Και ήταν θέμα λίγου χρόνου να έχει το χωριό σοβαρό πρόβλημα.

Και καλή δουλειά.

Και πολλά τα ΜΠΡΑΒΟ σε όσους δούλεψαν για αυτό.

Τα πρώτα ΜΠΡΑΒΟ βέβαια στους Δωρητές.

Μέχρι εδώ καλά.

 Θα επισημάνω κάποια πράγματα όμως.

Πρώτο δεν αρκεί η περιτοίχιση.

Χρειάζεται κατάλληλη προεργασία -  επεξεργασία του εδάφους, το σκάψιμο εκεί με τα χέρια είναι δύσκολο. Και σκάψιμο με τα χέρια σημαίνει, για κάθε νέα ‘θέση’, περισσότερο χώρο αναγκαστικά λόγω της δυσκολίας σκαψίματος.

Δεύτερο πρέπει να γίνει μια χωροθέτηση.

Να δημιουργηθούν δηλαδή διάδρομοι, ‘θέσεις’, οργανωμένα και σωστά.

Να πάει και νερό, απαραίτητο και αυτό.

Αλλά και στο παλιό πρέπει κάτι να γίνει. Η κατάσταση είχε αφεθεί στην τύχη, ο καθένας έβαζε ό,τι ήθελε και όπου ήθελε.

Ιδιαίτερα οι μαρμαράδες που δεν φρόντιζαν να κρατήσουν έστω και μια ευθεία.

Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία σειρά, και οι διάδρομοι να είναι ελλιπείς  και ‘τεθλασμένοι’.

Νόμος και Δρόμος επομένως χρειάζεται και στην επέκταση αλλά και στο παλιό κομμάτι.

Στο παλιό, αν έστω και τώρα μπει κάποιος Νόμος, σιγά-σιγά θα βελτιωθεί η κατάσταση, και μάλιστα σημαντικά.

Αν δεν γίνουν αυτά πολύ φοβάμαι ότι ακόμη και πριν λήξει αυτή η Δημοτική θητεία θα φανεί το πρόβλημα.

Τέλος ας γίνει σαφές, προς κάθε κατεύθυνση, ότι το κουμάντο στα Κοιμητήρια το έχει ο Δήμος και όχι η Εκκλησία.

Και όταν λέω σαφές δεν εννοώ μόνο με Διοικητικά μέτρα αλλά με καθημερινή φροντίδα και παρουσία του Δήμου εκεί.