Τι εννοούν οι …. Ποιητές?

Διαβάστε εδώ.

Και βγάλτε συμπέρασμα σχετικά με το τι εννοεί, τι θέλει να πει!

Εγώ, ούτε καταλαβαίνω, ούτε συμπέρασμα βγάζω!

Και δεν καταλαβαίνω ακόμη τίνος σχόλιο είναι.

Αυτού που υπογράφει, αυτού που ανάρτησε, είναι μαϊμού, ….

Κάποιες απορίες και ερωτηματικά όμως, θα τα τολμήσω.

Πρώτη, για να πας από το Κρανίδι στα Δερβενάκια, δεν περνάς από την Δαλαμανάρα. Στην Αγία Ελεούσα παίρνεις τον νέο δρόμο, συναντάς τον παλιό κάπου στο Εκκλησιαστικά, εκεί που είναι το κατάστημα Ενόδιον, και μετά από λίγα χιλιόμετρα φθάνεις στον σ.σ. Δερβενάκια.

Αρα, εκείνο το ‘ … περνάς αναγκαστικά … ‘του σχολίου, δεν είναι ακριβές.

Επομένως, σύμφωνα με το σχόλιο, ο ΚαΜίζης με την συνοδεία του, έπρεπε να κάνει παράκαμψη πολλών χιλιομέτρων, προκειμένου να περάσει, ενδεχομένως και να επισκεφθεί, κάποιον ή/και κάτι, στην Δαλαμανάρα!

Δεύτερο ερώτημα Γιατί;

Γιατί εγκαλούν τον Δήμαρχο, ο οποίος ηγούμενος μιας επίσημης αποστολής του Δήμου, ακολούθησε την συντομότερη διαδρομή για να φθάσει στον προορισμό του, δεν πέρασε από εκεί που οι κύριοι αυτοί θεωρούν ότι έπρεπε να περάσει, και να κάνει δεν ξέρω τι, δεν το γράφουν.

Και, επί πλέον, αυτό που γράφουν, ‘ …. Για άλλη μια φορά κάποιοι πέρασαν απ' έξω, στα... μουλωχτά, μπας και τους πάρουν χαμπάρι.... ‘.

Και αυτό είναι ανακριβές!

Πρώτο συμπέρασμα: Το σχόλιο ‘πατά’ σε δύο ανακριβή δεδομένα! Συνειδητά, τουλάχιστον για τον έναν εκ των δύο!

Πάμε παρακάτω.

Το σχόλιο μιλά για ‘ … Πέρασε, προφανώς, ο καιρός που έκλειναν τις συναντήσεις και τις... πολιτικές συμφωνίες εκεί, όταν δεν τους έγραφε ο πολιτικός χάρτης κι αποζητούσαν το... χαρτί του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ. …’

Τώρα τι σόι συναντήσεις ήταν αυτές, με τι περιεχόμενο, με ποιόν στόχο, με ή χωρίς αντάλλαγμα, κλπ. ο Θεός και η Ψυχή τους.

Ούτε πρόκειται να μιλήσουν, αλλά και να μιλήσουν ο καθένας θα μας πει την δική του ‘αλήθεια’.

Η ουσία όμως είναι σε αυτό που εγώ εκτιμώ ως απειλή, προειδοποίηση, κάτι τέτοιο, ‘ … Κάποιοι, τέλος, ξεχνούν - κακό της κεφαλής τους - ότι η ράτσα μου βαστά μπόλικο αρβανίτικο αίμα και έχω κεφάλι αρβανίτικο, που άμα γυρίσει απ' την άλλη δεν... επανέρχεται! … ‘ και ‘…Αλλ' έσετ' ήμαρ! …’

Και αυτό είναι που με ενόχλησε και μάλιστα πολύ.

Η Ελευθερία που μου δίνει η εκπεφρασμένη και αμείωτη  ‘αγάπη’ μου προς τον Δήμαρχο Καμιζή, μου επιτρέπει να πω τούτο:

Εμείς, οι Δημότες, τον ΚαΜίζη, μπορούμε να τον χτυπάμε σαν χταπόδι, κάθε μέρα, έστω και μέσα από υπερβολές, λάθη, ….

Εμείς, οι ΔΗΜΟΤΕΣ!

Οι άλλοι, οι τρίτοι, οι μη Δημότες, οφείλουν να τον σέβονται!

Και εμείς οι ΔΗΜΟΤΕΣ οφείλουμε να τους το υπενθυμίζουμε ακόμη και να το επιβάλλουμε.

Γιατί όσες  ‘λερωμένες’ φωλιές και αν έχει ο Δήμαρχος, εμείς θα ‘καθαρίσουμε’!

Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν τρίτο, να τον απειλεί ή/και να τον εκβιάζει, αν τον απειλεί ή/και τον εκβιάζει!

Ούτε σε αυτόν ούτε σε κανέναν δικό μας, συνεργάτη του!

Γιατί και με τον συνεργάτη του, εμείς θα ‘καθαρίσουμε’.

Οσο για σένα Ράπα, να σηκωθείς και να πας στο Λουκαϊτι.

Εκεί θα ζητήσεις τον Αργύρη Βασιλείου Ζώση, συνταξιούχο Δάσκαλο.

Και να μην τον βρεις εκεί, θα βρεις άκρη.

Ο Αργύρης έχει γράψει ένα βιβλίο για τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

Θα σου το δώσει τζάμπα, δεν είναι γύφτος.

Διάβασέ το και γράψε μας στην συνέχεια τι κατάλαβες.

Υ.Γ.: Οσο για την ‘πώληση’ αρβανίτικου αίματος και αρβανίτικου κεφαλιού, στους Αρβανίτες, εδώ γελάμε!