Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Τρομοκρατία;

Με προβληματισμό παρακολουθώ τις αναρτήσεις του γείτονα τις σχετικές με τις ‘’τρομοκρατικές’’ ενέργειες κάποιων τραμπούκων εναντίον του.
Πρώτα θέλω και εγώ να καταδικάσω τέτοιες ενέργειες, ό,τι και αν αυτές κρύβουν, από όποιον και αν προέρχονται και ενισχύονται ή/και καθοδηγούνται.
Και θέλω επίσης να δηλώσω αμέριστη και με κάθε τρόπο συμπαράσταση.
Και να σημειώσω ότι η δημοσιότητα έχει ήδη ξεκινήσει στην επαρχία μας, με τα όποια λάθη, ελλείψεις και ατέλειες.
Και ότι τα ιστολόγια είναι όχι μόνο αρκετά αλλά και δυναμικά, μαχητικά και αποκαλυπτικά.
Μια σταλιά τόπος είμαστε άλλωστε, γνωριζόμαστε.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να προσθέσω και εγώ με την σειρά μου τόσο την εμπειρία μου όσο και κάποιες σκέψεις.


Πριν 4 χρόνια, τέτοιες μέρες, κάηκε το σπίτι μου στην Πάτρα.
Η Πυροσβεστική όχι μόνο δεν έκανε έρευνα για τα αίτια αλλά με έστειλε και στον Εισαγγελέα!
Πολλοί φίλοι που με επισκέφθηκαν αυτές τις δύσκολες ώρες μιλούν, ακόμη και σήμερα, για καθαρό εμπρησμό!
Στόχος το αρχείο μου (πέραν των 40 ετών για τα Δίδυμα και το Σαλάντι) που η έντυπη μορφή του καταστράφηκε ολοσχερώς! Διασώθηκε όμως η ηλεκτρονική του μορφή, στο ακέραιο!
Όμως, λίγες ημέρες πριν την φωτιά, δέχθηκα απειλητικά μηνύματα. Κατέγραψα όχι μόνο τα μηνύματα αλλά και τον αριθμό του καλούντος!
Όλα μαζί (ηχητικό ντοκουμέντο και αριθμό καλούντος) τα έδωσα στον Εισαγγελέα! Από τότε περιμένω! Προσωπικά δεδομένα μου είπαν! Μάλλον θέλουν κάποιο πτώμα για να ενδιαφερθούν!
Ο Σφυρίς και ο Τάκης ο Παππάς με το Didyma.gr ήρθαν μετά.
Όμως τα συμφέροντα είναι πολλά, παράνομα και μαύρα. Και η κοινωνία μας έχει αλλάξει. Πάρα πολύ!
Και δεν μιλάω για αυτό που φαίνεται αλλά για αυτό που είναι.
Και που το βλέπεις μόνο αν ξεφύγεις από την πεπατημένη!
Όταν π.χ. φωνάζεις για την καταστροφή της παραλίας του Άγιο Καρτέρη, ενώ ο Δήμαρχος και το τοπικό συμβούλιο σιωπούν, γίνεσαι στόχος!
Όταν φωνάζεις για κλοπή εκατοντάδων στρεμμάτων από τους κοινόχρηστους χώρους στο ρ.σ. Σαλαντίου ενώ ο Δήμαρχος και το τοπικό συμβούλιο σιωπούν, γίνεσαι στόχος.
Όταν φωνάζεις γιατί ο Δήμος Κρανιδίου δεν εφαρμόζει αποφάσεις για τον Αιγιαλό, την Παραλία και τις προσπελάσεις στην θάλασσα στο Σαλάντι, γίνεσαι στόχος!
Όταν καταγγέλλεις την πολλαπλή και πολύμορφη καταστροφή του κόλπου Σαλάντι – Κοιλάδα γίνεσαι στόχος! Και άλλα πολλά!
Και τέλος, όταν αναρωτιέσαι, δημόσια, τι λόγο έχουν όλοι αυτοί να σιωπούν, γίνεσαι και πάλι στόχος!
Όλοι αυτοί, αυτοί που σε καθιστούν στόχο, είναι δικοί σου άνθρωποι! Φίλοι, γείτονες, συγγενείς, άνθρωποι που μεγάλωσες μαζί και σε δένουν πολλά.
Όμως, αν βαδίζεις την ‘’πεπατημένη’’ τότε, όλα καλά και όλα ανθηρά. Και περνάς και καλά! Είναι αυτό που φαίνεται!
Αν όμως ξεφύγεις τότε βλέπεις αυτό που είναι!
Ο γείτονας δεν περπάτησε την ‘’πεπατημένη’’! Να περνά καλά στην όμορφη Ερμιόνη, με το ψαράκι, το κρασάκι και την καλή παρέα! Και φίλος με όλους! Και ‘’γαία πυρί μειχθήτω’’!
Προτίμησε να ψάξει! Να καταγγείλει! Να ρωτήσει! Δημόσια! Με δύο λόγια να χαλάσει την ‘’συνταγή’’!
Και είδε κατάφατσα το αδίστακτο, όπως γράφει!
Για το συμφέρον! Το κοκαλάκι δηλαδή!
Και την επιβίωση! Το παντεσπάνι και όχι τον ‘’άρτον τον επιούσιον’’!
Και ρωτάς, είμαστε ελεύθερη χώρα ή σκλαβωμένη; Με μια ιδιόμορφη σκλαβιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου